هفته گذشته بعد از آنكه كميته روابط خارجي كنگره آمريكا پيشنويس قطعنامه به رسميت شناختن نسلكشي ارامنه توسط امپراتوري عثماني در اوايل قرن بيستم ميلادي را تصويب كرد .
آنكارا سفير خود را براي رايزني به تركيه فراخواند و اعلام كرد كه ممكن است شريك ديگري در مسائل انرژي پيدا كند. اين شريك ميتواند روسيه باشد.
در سالهاي 1974 و 1985 كنگره آمريكا چنين قطعنامههايي را بررسي كردهبود اما تصويب نشدند. در سال 2007 كميته روابط خارجي مجلس نمايندگان كنگره آمريكا چنين پيشنويسي را تأييد كرد.
آنكارا در آن زمان هم شديدا به اين اقدام اعتراض كرده و سفير خود را از واشنگتن فرا خواند. در آن هنگام جورجبوش رئيسجمهوري وقت آمريكا با دشواري توانست نمايندگان مجلس را متقاعد سازد كه درخصوص اين قطعنامه رأيگيري صورت نگيرد اما اينبار وضعيت فرق ميكند؛ باراك اوباما رئيسجمهوري آمريكا در جريان تبليغات انتخابات رياستجمهوري، قول داد كه نسل كشي ارامنه را به رسميت بشناسد و بسياري از وي انتظار اقدامات قاطعانه را دارند.
لابي ارمني در آمريكا از قديم هم بسيار قوي بوده است؛ اولا، فقط لابي يهوديان قدرت رقابت با آن را دارد كه آن هم بعد از سردي روابط ميان اسرائيل و تركيه بهطور محسوسي از حمايت فعال آنكارا عقب نشيني كرده؛ دوم اينكه در واشنگتن اين نگراني وجود دارد كه مقامات تركيه سياست مستقل بيش از حدي اتخاذ كردهاند و از جمله حتي در جهت تحكيم روابط با ايران گام بر ميدارند.
در ماه فوريه سالجاري زماني كه آمريكا به تركيه پيشنهاد كرد كه رادار سپر ضدموشكي را در خاك خود مستقر سازد، ديپلماتهاي آنكارايي از اين پيشنهاد امتناع ورزيده و توضيح دادند كه ابتدا بايد اين پروژه از حمايت ديگر كشورهاي عضو ناتو برخوردار شود. همچنين تركها در تصويب پروتكل عاديسازي روابط با ارمنستان كه آمريكا مدتهاست خواستار آن است، نيز عجلهاي ندارند.
در اين ميان در آنكارا اشاره شده كه آنها ميتوانند به راحتي شريك ديگري در مسائل انرژي پيدا كنند؛ بهعنوان مثال، روسيه. به گفته منابع آگاه در دولت تركيه، آنكارا آماده است كه درهاي خود را براي همكاري جديد با روسيه در اين مسئله باز كند و اگر آمريكا در مسئله نسل كشي ارامنه اصرار ورزد اين روند تسريع خواهد شد.
احتمال تصويب قطعنامه نسلكشي ارامنه توسط كنگره آمريكا هنوز هم ناچيز است. تركيه از عمليات نظامي آمريكا در افغانستان و عراق حمايت ميكند و واشنگتن نه تنها به ادامه آن بلكه به تحكيم همكاريها در اين زمينه نيز نياز دارد.
همچنين پايگاه هوايي آمريكا در اينجيرليك تركيه نيز بسيار مهم است كه بدون آن بسياري از عمليات نيروهاي هوايي آمريكا غيرممكن ميشود. به غير از اين تركيه از موقعيت استراتژيكي در راه ترانزيت نفت و گاز از خاورنزديك و كشورهاي حوزه دريايخزر به كشورهاي غربي برخوردار است اما تركيه ميتواند با تهديد تحكيم رابطه با روسيه، از غرب امتياز بگيرد. در اين شرايط اما روسيه برنده اين كشمكش خواهد بود.