محققان با بررسي تاثير پوشيدن يا نپوشيدن کفش‌هاي ورزشي جديد در هنگام دويدن دريافتند که هنگام دويدن با کفش، تنش بيشتري به مفصل ران، زانو و عضلات قوزک پا وارد مي‌شود، اين تنش‌ها حتي از پوشيدن کفش پاشنه بلند بيشتر است.
براي اين تحقيق 68 نفر از جوانان(37 زن و 31 مرد) که هيچ نوع مصدوميت عضلاني استخواني نداشته و مرتبا 15 مايل در هفته با کفش‌هاي جديد مي‌دويدند، مورد بررسي قرار گرفتند. هر يك از شرکت کنندگان در اين آزمايش، يک جفت کفش ورزشي با طراحي يکسان دريافت كردند، سپس حرکت دويدن آنها بر روي تردميل مورد تحليل قرار گرفت.
اطلاعات پس از زمان گرم شدن بدن و در حالي که دوندگان با سرعتي که خودشان ترجيح مي‌دادند با آن سرعت به دويدن ادامه دهند، جمع آوري شدند. در مقايسه با دويدن با پاي برهنه، محققان به نتايج پيچش بيشتر ماهيچه‌هاي ران، زانو و قوزک پا، افزايش گشتار چرخشي داخلي دوران و انحناي بيشتر ران، افزايش به طور متوسط 54 درصد در چرخش داخلي ران، 36 درصد در انحناي زانو، گشتاور مفصل، معياري از ميزان پيچش بر محوري است که مفصل بر روي آن قرار دارد دست يافتند.
همچنين پياده روي با کفش‌هاي پاشنه بلند، 20 الي 26 درصد و دويدن با کفش‌هاي ورزشي 36 الي 38 درصد، گشتاور مفاصل زانو را افزايش مي‌دهد.
محققان نتيجه گرفتند که هر چند دويدن با کفش‌هاي ورزشي به حفظ سلامتي بدن کمک مي‌کند ولي باعث افزايش تنش در مفاصل ران، زانو و قوزک پا مي‌شود.