پس از شكست دولت عثماني از ايران،دولت مزبور تقاضاي صلح نمود و معاهدهاي در ارزنة الروم در ذي قعدهي سال 1238 ق بين نمايندگان طرفين به امضا رسيد كه شامل هفت ماده بود. به موجب اين عهدنامه، دولت ايران ولاياتي را كه از عثماني تصرف كرده بود باز گرداند ودولت عثماني نيز تعهد كرد كه به زوّار ايراني آزار نرساند و مالكيت ايران را بر بندر خرمشهر،جزيرهي خضر و ساحل چپ اروند رود و نيز حق كشتي راني در اين قسمت رودخانه را به رسميت بشناسد. همچنين قرار شد هر دولت در پايتخت يكديگر سفير و نماينده داشته باشد.