هواپیمای جاسوسی، سازمانی اطلاعاتی و تئوری توطئه، همه آن چیزی است که افسانه آمریکایی منطقه 51 را شکل می‌دهد. بعد از دو سال، اطلاعات بیشتری از این منطقه منتشر شده است.


 دو سال پیش و پس از 50 سال، اسرار منطقه 51 در نوادای آمریکا منتشر شد. هفته گذشته، سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) سندی چهارصد صفحه‌ای را از حالت طبقه بندی شده خارج کرد که مربوط به مرموزترین نقطه در خاک آمریکا می‌شود: منطقه 51، تاسیساتی سری در صحرای نوادا که ده‌ها سال منبع جذب مورخان و باعث عذاب نظریه‌پردازان توطئه بود.



منطقه 51 که در شمال غربی لاس‌وگاس واقع شده، همیشه همراه با افسانه و شایعات بوده است: از هواپیماهای عجیب، سلاح‌های آزمایشی و کنترل آب‌وهوا  گرفته تا مشهورترین شایعات که مربوط به موجودات فضایی می‌شد.



اما بر اساس مدرک تازه منتشر شده مشخص شده است که منطقه 51 صرفا سایتی آزمایشی برای هواپیماهای جاسوسی بوده و مهم‌ترین آنها نیز هواپیمای U-2 بود که در سال 1957 / 1336 ساخته شد. هواپیمای U-2 می‌توانست تا 21 هزار متر اوج بگیرد، تا 11 هزار کیلومتر مسافت را طی کند و 12 ساعت در آسمان باقی بماند. هواپیماهای جاسوسی U-2 هنوز هم در خدمت نیروی هوایی آمریکا هستند، و صرفا دوربین‌های قدیمی آنها با نسل جدید دوربین‌های دیجیتال جایگزین شده است. در حقیقت، برخی از الگوهای بارکد مانند عجیبی که ناگهان روی اراضی عمومی آمریکا ظاهر شده بودند، برای آزمایش U-2 به وجود آمده بودند.



اما چرا سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، سی.آی.ای درگیر این قضیه بوده است؟ پیش از ساخت ماهواره‌های جاسوسی، برای جمع‌آوری اطلاعات درباره برنامه هسته‌ای اتحاد جماهیر شوروی از پرواز هواپیماهای U-2 بر فراز شوروی استفاده می‌شد. این برنامه اطلاعاتی که توسط هواپیماها اجرا می‌شد، کاملا سری بود و البته عواقب مهمی در مقیاس بین‌المللی داشت. در سال 1960 / 1339، یکی از هواپیماهای جاسوسی U-2 توسط روسیه سرنگون شد که باعث لغو ملاقات‌های دیپلماتیک، و بالا گرفتن تنش‌های دوران جنگ سرد شد. دو سال بعد، یک هواپیمای U-2 عکس‌هایی گرفت که نشان از آماده‌سازی هسته‌ای در کوبا می‌داد، و جرقه بحران اتمی کوبا را زد.



امروزه این ماجراها داستان‌هایی کهنه هستند، اما زمانی‌که سازمان سیا برای نخستین بار برنامه U-2 را سری اعلام کرد و تصمیم گرفت تا منطقه 51 را به صورت یک راز نگاه دارد، فناوری این هواپیماها بسیار پیشرفته بود و منطقه 51 نیز محل مهمی برای جمع‌آوری اطلاعات سری بود.


با تمام این اوصاف، خارج شدن مدارک مربوط به منطقه 51 از حالت طبقه بندی شده، باعث جا زدن نظریه‌پردازان تئوری توطئه نشده است: گروهی از افراد که گمان می‌کنند دولت آمریکا ماشین‌هایی ساخته است که ذهن افراد را کنترل می‌کنند. از نظر این افراد، تردیدی وجود ندارد که دولت آمریکا مدارک را جعل کرده است تا روی شواهد مربوطه نیز سرپوش بگذارد.