عضو هیات علمی گروه پزشکی ورزشی دانشگاه علوم پزشکی ايران با اشاره به اینکه بهترین زمان ورزش حدود يک ساعت بعد از افطار است، گفت: با فعاليت فيزيکی و ورزش قند خون کاهش می يابد و فرد روزه دارکه به علت گرسنگی قند خون پايين دارد، اگر قبل از افطار فعاليت کند افت قندی بيشتری پيدا کند.



به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر علی مظاهری نژاد معاون آموزشی گروه پزشکی ورزشی دانشگاه علوم پزشکی ايران درباره ورزش در ماه مبارک رمضان افزود: افراد در ماه مبارک رمضان با يکسری محدوديت در فعاليتهای فيزيکی مواجه هستند، ولی هيچ گاه توصيه نمی شود که در هنگام روزه داری ورزش نکنند.

وی افزود: روزه داری باعث حفظ طراوت ذهنی، شادابی و سلامت جسمی می گردد و ورزش نيز نه تنها با روزه منافاتی ندارد، بلکه اگر به صورت صحيح و اصولی انجام شود، فرد روزه دار را در مقابل خستگی ها و دشواری های روزه به خصوص در هوای گرم مقاومتر می سازد.

معاون آموزشی گروه پزشکی ورزشی دانشگاه در خصوص ارتباط تحرک فيزيکی در روزه داری و پيشگيری از ضعف عمومی و کسالت بدن، گفت: ورزش باعث سوختن چربيهای بدن می شود و ذخاير چربی بدن را کاهش می دهد. همچنين تعادلی بين سوختن کربوهيدرات ها و چربيها صورت می گيرد. در زمان روزه داری به علت اينکه کربوهيدرات کمتری وارد بدن می شود، بدن چربيها را بيشتر می سوزاند.

دکتر مظاهری نژاد با اشاره به اين باور غلط که بعد از سحر و قبل از افطار می توان ورزش کرد، گفت: بهترين زمان ورزش حدود يک ساعت بعد از افطار می باشد. با فعاليت فيزيکی و ورزش قند خون کاهش می يابد و فرد روزه دارکه به علت گرسنگی قند خون پايين دارد، اگر قبل از افطار فعاليت کند، افت قندی بيشتری پيدا کند.

اين متخصص تغذيه ادامه داد: افراد روزه دار پس از افطار از خوردن غذاهای چرب و شيرين پرهيز کنند و مايعات زيادی بنوشند. حتما قبل از ورزش 2 ليوان آب ميل کنند و در هنگام ورزش نيز آب مصرف کنند تا آب بدن آنها حفظ شود. توصيه می شود افراد ورزشکار و عادی از افطار تا سحر مايعات، ميوه ها و سبزيجات مصرف کنند تا آب بدن آنها حفظ شود.

مظاهری نژاد بيان کرد: در ماه مبارک رمضان افراد، سطح ورزش را از نظر شدت و مدت کاهش دهند . اگر فردی قبلا با شدت زيادی ورزش می کرده و آمادگی خوبی دارد در اين ايام سطح ورزش را به شدت متوسط تقليل دهد تا از خستگی بيش از حد بدن جلوگيری شود. افراد در زمان عادی می توانند حداقل 340 تا 370 دقيقه در هفته فعاليت بدنی داشته باشند. ولی در ماه مبارک رمضان بعلت محدوديتهای که در زمان، شدت فعاليت، سطح آمادگی بدن و ضعف ناشی از گرسنگی ايجاد می شود، افراد می بايست حداقلها را رعايت کنند.

اين عضو هيئت علمی توصيه کرد: در ماه رمضان افراد بايد جهت سلامت قلبی عروقی و حفظ سلامت بدن 150 دقيقه در هفته فعاليت متوسط انجام دهند. نوع ورزش افراد بسته به شدت فعاليت و سطح آمادگی بدنی آنها دارد، انجام ورزشهای هوازی مانند پياده روی و شنا کردن بهترين نوع ورزش در اين ماه مبارک است.

وی افزود: افراد روزه دار می توانند حدود 2بار در هفته ورزش های قدرتی را انجام دهند تا قدرت عضلات بدن آنهاحفظ شود. ورزشکاران در روزهای عادی ممکن است روزی 1 تا 2 بار به مدت 2 ساعت فعاليت هوازی انجام داده و هفته ای 3 بار هم تمرينات قدرتی انجام دهند ولی ماه مبارک رمضان توصيه می شود فعاليتهای هوازی را به يک نوبت (پس از افطار) کاهش دهند و تمرينات قدرتی را نيز حداقل 2 بار در هفته انجام دهند.

اين عضو هيئت علمی توصيه کرد: ورزشکاران تمرينات را بعد از افطار انجام دهند چرا که فعاليتهای ورزشی قبل از افطار، آنها را دچار تنش و خستگی می کند و به فدراسيون ها نيز توصيه می گردد در صورت امکان، انجام مسابقات ورزشی را به بعد از ماه مبارک رمضان موکول کنند.