بازي‌هاي کامپيوتري اين روزها علاوه بر اينکه دربين تمامي گروه‌هاي سني علاقه‌مندان زيادي دارد اما به همان ميزان هم عوارضي منفي را به دنبال دارد که در بلندمدت تبديل به نتايجي ماندگار خواهد شد و يک نمونه بارز آن تيک‌هاي عصبي است.
در همين رابطه يك متخصص اعصاب و روان مي‌گويد:«بازي‌هاي كامپيوتري پرهيجان و هرگونه فعاليت هيجاني باعث تشديد تيك‌هاي عصبي مي‌شود. تيك‌هاي عصبي به صورت انقباض‌هاي عضلاني تكراري و سريع هستند كه منجر به اصوات و حركاتي غيرارادي در فرد مي‌شوند. همچنين تيك‌هاي عصبي اغلب از كودكي يا نوجواني شروع مي‌شوند و مي‌توانند طي زمان ثابت بوده يا به‌طور متناوب و در اثرمحرك‌ها نوسان داشته و حتي براي چند دقيقه به شكل ارادي كنترل شوند.»
عواملي همچون ژنتيك و عوامل عصبي شيميايي مغز مانند افزايش ماده دپامين يا نوراپي نفرين در مغز مي‌توانند تاثير مهمي بر تيك‌هاي عصبي داشته باشند. تيك‌هاي عصبي اغلب طي چهار تا شش سال بهبود مي‌يابند و اگر كمتر از يك سال به طول بينجامند تيك گذرا و در صورتي كه بيشتر از يك سال ادامه پيدا كند، تيك مزمن خوانده مي‌شود.
او در مورد عوارض تيک‌هاي عصبي مي‌گويد: از پيامدهاي تيك‌ها بروز افسردگي، اضطراب، طرد شدن از اجتماع، افت تحصيلي و شغلي است که در اين افراد گاهي اوقات احساس درماندگي نيز به وجود خواهد آمد. همچنين استرس‌هاي خانوادگي و به‌طور كلي هرگونه استرس مي‌تواند باعث تشديد اين بيماري شود. خانواده‌ها بايد بدانند كه اينگونه رفتارها غير ارادي هستند و كودك يا نوجوان را به خاطر اين رفتارها تنبيه نكنند و همچنين توجه بيش از حد نيز مي‌تواند موجب تشديد بيماري شود.
كاهش استرس، درمان بيماري‌هاي همراه با اختلال مانند بيش‌فعالي و وسواس در درمان علايم تيك موثر هستند. همچنين در مواردي كه عملكرد فرد به علت بروز تيك عصبي مختل شود، درمان دارويي صورت مي‌گيرد كه 80 درصد علايم را كنترل مي‌كند. همچنين مي‌توان بازي‌هاي كامپيوتري پرهيجان و هرگونه فعاليت هيجان‌آور را عامل تشديد تيك‌هاي عصبي دانست.