شهادت امام محمّد تقي (ع) بنابر قولي در سال 220هجري قمري

با اين که قول مشهور مورخان وسيره نويسان درباره شهادت امام نهم شيعيان،حضرت جوادالأئمه(ع) بر اين است که وي در آخرين روز ماه ذي قعده، به دست همسرش ام الفضل دختر مأمون عباسي، به شهادت رسيد .[همانطوري که اين رويداد بزرگ را در روز 25 ذي قعده بيان کرديم]،عده اي از علما، از جمله کليني در کافي و مسعودي

در مروج الذهب، گفته اند، که آن حضرت در پنجم ذي حجّه، به درجه رفيعه شهادت نائل آمد. وليکن آنان، در سال شهادت وي، اختلاف دارند. زيرا کليني، سال 220 قمري و مسعودي219 قمري را سال شهادت آن حضرت ذکر کردند.

 

رحلت شيخ محمد حسين غروی اصفهانی در سال 1361هـجری قمری

خلاصه ای از زندگی این بزرگ مرد عرصه دین و دانش:

ولادت :

روز دوم محرم سال 1296 هجری قمری آسمان كاظمين هم مانند ديگر شهرهای مسلمان نشين بوی كربلا و عطر عشق و عاشورا می  داد. همزمانی اين تولد مبارك با ماه حماسه‌های هميشه جاويد حسينی سبب شد كه كودك كاظمين و مولود محرم (محمدحسين) ناميده شود.

تحصيلات :

كودك كاظمين هنوز در فصل بهاران زندگی بود. تازه در باغ خرم حيات، نونهالی سرسبز بود كه توانست هنر ظريف خط و خوشنويسی را ـ آن هم در انواع گوناگون آن ـ ياد گيرد. از آنجا كه آن روزها هم چون روزگاران گذشته، صنعت خط از هنرهای بديع و چشمگير بود. مهارت محمدحسين، آن هم در دوران كودكی وی را در ميان آشنايان زبانزد ساخت . پدر هم كه به استعداد درخشان فرزندش پی برده بود، باتمام توان وسايل تحصيل و ترقی او را در حوزه علميه نجف فراهم ساخت تا اين استعداد زلال و جوشان هر چه بهتر و بيشتر شكوفا گردد.

محمدحسين در دهه دوم زندگی (در سال 1314 يا 1315هجری قمری) بود كه پا به حوزه بزرگ نجف نهاد و چيزی نگذشت كه مراحل كمال را در دروس مقدماتی يكی پس از ديگری پشت سر گذاشت و بزودی در حلقه درس بزرگترين اساتيد حوزه آن روز شركت جست .

اساتيد :

1 ـ شيخ حسن تويسركانی

2 ـ سيد محمد طباطبايی فشاركی

3 ـ حاج آقا رضا همدانی

4 ـ شيخ ملا كاظم آخوند خراسانی

5 ـ حكيم محمدباقر اصطهباناتی شيرازی

6 ـ شيخ احمد شيرازی

مشايخ روايی :

بزرگان بسياری برای علامه غروی اجازه نامه روايتی نوشته اند كه برای نمونه دانشمندان زير را می  توان نام برد:

1 ـ بزرگ محدث معاصر حاج ميرزا حسين نوری طبرسی، گردآورنده مجموعه روايتی شيعه، مستدرك الوسائل

2 ـ سيدحسن صدرالدين موسوی معروف به صدر كاظمی  نويسنده كتاب تأسيس الشيعه

3 ـ ميرزا محمدباقر اصطهباناتی شيرازی

4 ـ شيخ احمد شيرازی مشهور به ( شانه ساز)

5ـ شيخ الشريعه اصفهانی .

تأليفات :

1 ـ الاجتهاد و التقليد و العداله

2 ـ الاصول علی النهج الحديث

3 ـ الطلب و الارادة عند الامامية و المعتزلة و الاشاعرة، اين سه كتاب در يك مجلد بزرگ با نام( بحوث فی الاصول ) چاپ شده است .

4 ـ چندين رساله در مباحث مختلف اصولی

5 ـ حاشيه بر رساله قطع شيخ انصاری

6 ـ نهاية الدراية فی شرح الكفاية، در چهار جلد

7 ـ كتاب الاجارة

8 ـ صلاة الجماعة

9 ـ صلاة المسافر

اين سه كتاب هم به تازگی در يك مجلد با نام ( بحوث فی الفقه ) انتشار يافته است .

10 ـ حاشيه كتاب المكاسب

11 ـ حاشيه بر كتاب الطهاره شيخ اعظم انصاری .

12 ـ چندين رساله فقهی

13 ـ سه منظومه درباره اعتكاف، روزه ونمازجماعت

14 ـ الوسيلة ( توضيح المسائل به زبان عربی )

15 ـ ذخيرة العباد. ( توضيح المسائل فارسی )

16 ـ تحفة الحكيم .

17 ـ رساله فی اثبات المعاد الجسمانی

18 ـ حاشيه بر اسفار ملاصدرا

19 ـ مكاتبات فلسفی و عرفانی، مجموعه‌ای است از 14 نامه در شرح دو بيت شعر از عطار نيشابوری

20 ـ تفسير قرآن اين تفسير كه گويا نيمه تمام مانده تاكنون چاپ نشده است

21 ـ الانوار القدسية، مجموعه دل انگيزی از اشعار عربی آيت الله غروی است

22 ـ ديوان مفتقر، اين كتاب كه شعرهای فارسی حكيم غروی را در خود گردآورده است با نام

نامناسبی كه هيچ برازنده ايشان نيست دهها بار چاپ شده و انتشار يافته است و اين اشتباه از آنجا ناشی شده است كه پدر حاج محمد حسن اصفهانی معروف به معين التجار، شركت ( كمپانی ) راه آهن بغداد ـ كاظمين را به عهده داشت و او بود كه برای نخستين بار بانی اين كار خير گشت . از اينجا و تنها به همين علت است كه ديوان اشعار فرزندش با نام ( ديوان كمپانی ) و نام آن حكيم الهی به نام ( آيت الله كمپانی ) معروف گشت . ولی چنانكه شماری نقل كرده اند او از اين اسم ناراضی بود و از شنيدن اين كلمه بيگانه به سختی ناراحت می  شد.

23 ـ ديوان غزليات يا مجموعه عارفانه ها

شاگردان :

مكتب علامه غروی را چه درعلم اصول و فقه و چه درحكمت و فلسفه بايد از مكتب های بسيار پر بركت شيعه به حساب آورد. حدود يكصد و پنجاه بزرگوار افتخار شاگردی در مكتب علامه غروی را داشته اند. عجيب اينكه در ميان شاگردان از مرجع تقليد و فقيه و فيلسوف گرفته تا مفسر و محدث و متفكر و نويسنده و عارف و واعظ و ... را می  توان ديد كه همگی به نوعی به شاگردی غروی اصفهانی مباهات می  كرده اند. اكنون ما تنها از بعضی از آنان نام می  بريم، حضرات آيات :

1 ـ سيدمحمد حجت كوه كمری

2 ـ سيدحسين طباطبايی بروجردی

3 ـ سيدمحمد هادی ميلانی

4 ـ سيد ابوالقاسم خويی

5 ـ سيد عبدالاعلی سبزواری

6 ـ سيد محمد كاظم موسوی حسينی

7 ـ شيخ سلمان خاقانی

8 ـ شيخ محمدتقی بهجت فومنی رشتی

9 ـ حاج شيخ علی محمد بروجردی

10 ـ علامه سيدمحمدحسين طباطبايی

11 ـ علامه شيخ عبدالحسين امينی تبريزی

12 ـ شيخ محمدرضا مظفر

13 ـ شيخ محمدحسين مظفر

14 ـ محمد طاهر آل شيخ راضی

15 ـ سيدمحمد حسين طباطبايی تبريزی

16ـ سيدمحمد هادی ميلانی

17 ـ سيد ابوالقاسم خويی

18 ـ ميرزا يوسف ايروانی

19 ـ شيخ اعتماد رشتی

سخن بزرگان :

1 ـ سيدمحمد هادی ميلانی :

شيعه در دويست سال اخير، فردی به جامعيت مرحوم غروی اصفهانی به خود نديده است .

پس از وفات ميرزای نايينی اعلاميه ای به امضای مرحوم ملكی و حضرات آيات آقای ميلانی و آقای خويی به اين مضمون انتشار يافت : بعد از مرحوم شيخ انصاری در اين اواخر نظير مرحوم غروی اصفهانی در روحانيت تشيع پيدا نشده و در حوزه نجف اشرف نظير ايشان نيست .

2 ـ سيدمحمد حسين طباطبايی :

استاد بزرگ، حكيم خداشناس و فقيه پارسا و دايرمدار آسمان پژوهش و تحقيق، و سالك و مرزبان سرزمين دانش و تدقيق، شيخ محمدحسين اصفهانی غروی است كه خدا مقام بلندش را بلندتر سازد.

3 ـ اديب محمدعلی اردوبادی :

استاد بزرگ ما، يكه سوار هر ميدان بود از هر نظر بی نظير می  نمود. و نسبت هر فضيلت به او مانند نسبت دندانه‌های شانه به شانه است . او در هر يك از دانش های حكمت، كلام، فقه، اصول، تفسير، حديث، شعر و ادب، تاريخ، معارف، اخلاق و عرفان به طور مساوی وارد بود و در هر كدام از ملكات برتری بخش و روحيات كريمانه و كارهای نيكو و گسترده و فضيلت های توصيف شده، از جديت شديد در عبادت و خطر كردن در زهد، و شب زنده داری گرفته تا سجده های طول و دراز و رياضت و تهذيب و محاسبه نفس، همه و همه برای او يكی و مساوی بود ... و به هيچ وجه برای خدا، مشكل نيست كه جهان را در يك فرد جمع كند و حكمت نوری است كه خدا در دل هر كس كه سزاوار باشد می  اندازد.

4 ـ سيد عبدالعزيز طباطبايی يزدی :

من در تاريخ تشيع، فيلسوفی متعبدتر از شيخ محمدحسين اصفهانی نمی  شناسم . او عاشق دعا و عبادت و شيفته نماز و زيارت بود. به اهل بيت اطهار عليهم السلام ارادت ويژه ای داشت .

وفات :

پنجم ماه ذيحجه سال 1361 هجری قمری روز دوشنبه بود كه از فراز بارگاه قدس مولا علی (عليه السلام) خبر وفات بزرگ استاد نجف به گوش همگان رسيد. اين خبر چنان نابهنگام بود كه فضلا و دانشوران حوزوی را دچار تحير غمبار كرد.

آری تشييع پيكر نابغه نجف و خادم صادق امام حسين (عليه السلام) با نام و ياد حسين (عليه السلام) برگزار شد و در آستان قدس علوی، زير ايوان طلای مولا جنب مناره شمالی در مقبره كوچكی در كنار مقبره علامه حلی به خاك سپرده شد.

 

درگذشت مهدي خالدي موسيقي دان در سال 1369هجري شمسي

مهدي خالدي موسيقي دان با سابقه در سال 1369هجري شمسي در هفتاد و يك سالگي در تهران درگذشت. خالدي موسيقي را نزد استاد صبا آموخت و پس از ايشان دومين نوازنده‏اي است كه در راديو به تكنوازي پرداخت. استاد خالدي به مدد هوش فراوان خود در مدتي كوتاه تمام رديف‏ها را آموخت و به جز سبك استاد صبا، شيوه‏هاي ديگري نيز در نواختن ويلن ابداع كرد كه هم اكنون توسط نوازندكان و اهل فن نواخته مي‏شود.

 

درگذشت غلام حسين درويش خان موسيقي دانان بزرگ ايران در سال1305هجري شمسي

غلام حسين درويش خان معروف به درويش خان از موسيقي دانان بزرگ ايران در سال1305هجري شمسي درگذشت. درويش خان در كودكي نواختن سه تار و بعد تار را نزد پدر آموخت. درويش خان ساختمان سه تار را استادانه تكميل كرد و يك سيم به پنج سيم آن افزود و آن را به صورت متداول امروز درآورد. همچنين درويش خان پيش درآمدهاي بديع ابداع كرد كه گامي مؤثر در راه پيشرفت موسيقي ايران بشمار مي‏رود. استاد به تصنيف توجه بيشتري داشت و به آن رونقي تازه بخشيد. درويش خان موسيقي سنتي را از دربار اميران و سلاطين به ميان مردم آورد و در كلاس خصوصي خود به احوال شاگردان مستمند و با استعداد خود رسيدگي مي‏كرد.