حركت امام حسين(ع) حركتی دامنه‌دار بود و ضروری است كه عنصر دوام و استمرار همواره در آن لحاظ شود و به منظور استمرار فرهنگ حسينی و همسو با آن است كه شيعيان در اين مدت 40 روزه نيز به عزاداری برای سيدالشهدا(ع) می‌پردازند.

حجت‌الاسلام و المسلمين سيدكاظم ارفع، مترجم قرآن كريم و نهج‌البلاغه، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، با اشاره جايگاه عدد 40 و اربعين در قرآن و روايات، گفت: «وَ وَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِينَ لَیْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَیْلَةً؛ و با موسى سى شب وعده گذاشتيم و آن را با ده شب ديگر تمام كرديم تا آنكه وقت معين پروردگارش در چهل شب به سر آمد» (اعراف/ 142). خداوند تبارك و تعالی 30 شب با حضرت موسی(ع) وعده كرد تا با ايشان كه كليم‌الله بودند، سخن گويد و حضرت موسی(ع) به مناجات با خداوند بپردازد و پس از اتمام اين 30 شب، خداوند تبارك و تعالی برای كامل شدن اين ميعاد 10 شب ديگر به آن اضافه كرد.

وی با بيان اينكه اضافه شدن اين ده شب حكايت از كامل بودن عدد 40 دارد، اظهار كرد: بعضی از اعداد قابل دقت هستند. برای مثال، عدد هفت در طواف كعبه و بسياری از اعمال مطرح شده است. عدد 40 نيز در روايات و در بسياری از رويدادها برجسته است و حتی در خلقت انسان، خداوند تبارك و تعالی وقتی كه گل آدم را سرشت، 40 شبانه روز او را متوقف كرد و بعد از آن از روح خود در آن كالبد دميد و يا اين كه رسول گرامی اسلام(ص) در سن 40 سالگی به نبوت می‌رسند، خود نكته قابل توجهی است.



حركت امام(ع) از مدينه به مكه و انجام روشنگری‌هايی در مكه و در فصل حج كه خيل عظيمی از مسلمين به مكه روانه می‌شوند و ترك مكه پس از اطلاع از سوء قصد به جان ايشان و رفتن به سمت كوفه و ماجراهايی كه در اين ميان رخ می‌دهد، همه برای اين بود كه با استمرار و دوام زمانی‌ای كه در اين حركت پديد آمد، صدای ايشان به گوش‌ها برسد و برجستگی اين حركت در چشم‌ها آشكار شود


حجت‌الاسلام ارفع ادامه داد: چله‌نشينی‌ها تأكيد بر 40 بار تكرار كردن برخی از اذكار مجرب، يا توصيه به 40 مرتبه حاضر شدن در شب‌های چهارشنبه در مسجد جمكران و يا مسجد سهله و اين نكته كه در حديثی به آن اشاره شده است كه «من اخلص لله اربعين صباحا ظهرت ينابيع الحكمة من قلبه علی(الی) لسانه؛ اگر كسی 40 شبانه‌روز كارهای خود را برای خدا انجام دهد، چشمه‌های جوشان حكمت از قلب او بر زبانش جاری می‌شود»، اين‌ها همه حكايت از اثرات عدد 40 دارد.

اين محقق و پژوهشگر مذهبی در ادامه با اشاره به ارتباط عدد 40 با امام حسين(ع) بيان كرد: اربعين يعنی چهلمين روز يا چهلمين شب شهادت حضرت اباعبدالله(ع) و اصحاب گرامی آن حضرت و جوانان بنی‌هاشم و پرسشی كه در اين باره ممكن است به ذهن برسد اين است كه چرا در سنت ما اربعين منحصر به امام حسين(ع) است، در حالی كه از نظر رتبه و مقام پيامبر عظيم الشأن اسلام(ص) و حتی پدر ايشان، اميرالمؤمنين(ع)، افضلند؟

وی دليل اين امر را مشيت الهی مبنی بر تداوم نام و ياد و راه امام حسين(ع) دانست و اظهار كرد: حركت امام حسين(ع) حركتی دامنه‌دار بود كه با هدف انقلاب و دگرگونی جامعه و تاريخ انجام شد و ضروری است كه عنصر دوام و استمرار همواره در آن لحاظ شود و به منظور استمرار فرهنگ حسينی و همسو با آن است كه شيعيان در اين مدت 40 روزه نيز به عزاداری برای سيدالشهدا(ع) می‌پردازند.

حجت‌الاسلام ارفع بيان كرد: امام حسين(ع) می‌توانستند در مدينه بمانند و نهايتاً در نتيجه يك جنگ در مدينه به شهادت برسند، اما حركت امام(ع) از مدينه به مكه و انجام روشنگری‌هايی در مكه و در فصل حج كه خيل عظيمی از مسلمين به مكه روانه می‌شوند و ترك مكه پس از اطلاع از سوء قصد به جان ايشان و رفتن به سمت كوفه و ماجراهايی كه در اين ميان رخ می‌دهد، همه برای اين بود كه با استمرار و دوام زمانی‌ای كه در اين حركت پديد آمد، صدای ايشان به گوش‌ها برسد و برجستگی اين حركت در چشم‌ها آشكار شود.

وی خاطرنشان كرد: بر همين اساس، آن غوغايی كه امروز در سوگ امام حسين(ع) برپا می‌شود و عده زيادی با پای پياده، ده‌ها روز از مسيرهای بسيار دور به سمت كربلا می‌روند، همه حركت‌هايی است كه در سايه عظمت حركت امام حسين(ع) و هدف مقدس آن يعنی ارائه محتوای عالی اسلام رقم خورده و به ظهور رسيده است.

وی با تأكيد بر ضرورت بازگو كردن اين اهداف در محافل عزداری، عنوان كرد: بعضی معتقدند كه مختار ثقفی انتقام خون امام حسين(ع) را گرفت، ولی بنده معتقدم كه گر چه مختار قتله كربلا را كشت، اما انتقام گيرنده واقعی خون سيدالشهدا(ع)، امام عصر (روحی فداه) است كه با جهانی شدن فرهنگ حسينی، كه همان فرهنگ ناب محمدی(ص) است، به دست مبارك ايشان، عملی می‌شود. در واقع اين هدف همان هدفی است كه امام حسين(ع) برای آن به شهادت رسيد.

وی افزود: بنابراين استمرار مجالس ذكر امام حسين(ع) تا اربعين به اين جهت است كه بازگو كردن اهداف ايشان به يك روز و دو روز پايان نپذيرد و تا 40 روز ما به ‌طور مداوم، در مجالس و محافل از اهداف مقدس امام حسين(ع) گفت‌وگو كنيم تا مردم بيشتر با اهداف مقدس آن حضرت آگاه شوند.