رویدادهای مهم 15 شهريور در گذر تاریخ
شهادت شهيد محمدحسين تابنده (1360ش)
اشاره:
شهيد محمدحسين تابنده در يکي از روزهاي زيباي سال ۱۳۳۸ش در جمع خانواده‌اي مهربان و صميمي و متدين، اما مستضعف در شهر دزفول از شهرهاي استان خوزستان چشم به جهان هستي گشود. پدر محمدحسين، کارگري مؤمن و زحمت‏کش بود و براي تأمين معاش خانواده زحمت زيادي مي‌کشيد. ده بهار بيشتر از عمر محمدحسين نگذشته بود که گرد يتيمي بر سرش نشست و مسئوليت تأمين معاش خانواده بر دوش برادر بزرگ و مادر مهربانش افتاد. محمدحسين نيز در تابستان‏ها و ايام فراغت از تحصيل، کار مي‏کرد تا باري از دوش مادرش بردارد. وي با شروع قيام شکوهمند انقلاب اسلامي به سيل خروشان مردم پيوست و در راهپيمائي‏ها با مشت‏هاي آهنين، خشم‌آلود سال‏هاي محروميت و ستم را فرياد مي‌کرد. محمدحسين به ورزش کردن علاقه بسياري داشت و هم‏گام با سازندگي جسم، به تکامل روحي نيز مي‌انديشيد. وي پس از اخذ مدرک ديپلم در تاريخ ۱۵ بهمن‏ماه ۱۳۵۸ش جهت خدمت سربازي به شهر کرمان اعزام گرديد. حس نوع‏‌دوستي و عشق به خدمت به هم‏وطنان سبب شد که از ۱۲ روز مرخصي استفاده نکند و در جريان سيل کرمان، به ياري هم‏ميهنان مسلمان بشتابد. محمدحسين پس از شروع جنگ تحميلي رژيم بعثي عراق عليه نظام نوپاي جمهوري اسلامي ايران، به جبهه‌ سوسنگرد اعزام گرديد که در جريان اشغال اين شهر از ناحيه دست مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفته و مجروح شد. در نبرد تپه‌هاي الله اکبر نيز تانک حامل محمدحسين و يارانش مورد اصابت موشک قرار گرفت، ولي خدا خواست و محمدحسين معجزه‏آسا سالم از تانک بيرون آمد. محمدحسين تابنده، سرانجام روز ۱۱ شهريورماه ۱۳۶۰ش در جريان آزادسازي سوسنگرد از ناحيه سر و سينه مورد اصابت گلوله‌هاي دشمن متجاوز قرار گرفت و براي مداوا به تهران منتقل شد، اما پروردگار، اين سرباز عاشق حق را به سوي خود خواند و روح عاشقش، چهار روز بعد، در تاريخ پانزدهم شهريورماه سال ۱۳۶۰ هجري شمسي در حالي که تنها ۲۲ سال سن داشت به سوي ملکوت اعلي پرواز کرد.

رحلت آيت ‏اللَّه «سيدمحمود شاهرودي» زعيم بزرگوار حوزه علميه نجف اشرف (1353 ش)
اشاره:
آيت‏اللَّه سيدمحمود شاهرودي در حدود سال 1362 ق (1301 ش) در روستايي از توابع شاهرود ولادت يافت. در ابتدا تحت تربيت پدرش سيدعلي بود تا آنكه به خراسان رفت و سپس در 27 سالگي به نجف اشرف عزيمت نمود. آيت‏اللَّه شاهرودي در نجف از درس‏هاي خارج اصول آيات عظام آخوند خراساني، آقا ضياءالدين عراقي و سيدابوالحسن اصفهاني بهره برد و به مرتبه اجتهاد نائل آمد. اين فقيه بزرگوار سپس به تدريس روي آورد و در حدود 50 سال، خارج فقه و اصول را براي طلاب و فضلاي نجف اشرف تدريس نمود. پس از وفات آيت‏اللَّه ابوالحسن اصفهاني جمع كثيري از مردم، مقلد آيت‏اللَّه شاهرودي شدند. اما پس از رحلت حضرات آيات بروجردي و حكيم، ايشان يكي از بزرگترين مراجع تقليد شيعيان شد. ايشان در جريان حمله مزدوران پهلوي به مدرسه فيضيه قم، جنايات خونبار درباريان را محكوم كرد و در برابر آن موضع‏گيري نمود. از اين فقيه وارسته آثار متعددي بر جاي مانده كه تقريرات بحث‏هاي آقا ضياءالدين عراقي و ميرزاي ناييني، حاشيه بر كتاب عروةالوثقي و ذخيرةالمؤمنين و.... از آن جمله است. از شاگردان ايشان مي‏توان از آيات عظام: حاج سيدمحمد شاهرودي و شيخ جواد تبريزي، سيدمرتضي فيروزآبادي، سيدجعفر مروّج شوشتري، شيخ محمدرضا رضواني خميني و... نام برد. اين عالم بزرگوار سرانجام در 14 شهريور 1353 ش برابر با 18 شعبان 1395 ق در 91 سالگي در نجف وفات يافت و پس از تشييعي باشكوه، در كربلا مدفون گرديد.

شهادت ده‏ ها تن از مردم تهران بر اثر انفجار بمب در خيابان خيام توسط منافقين (1361ش)
اشاره:
در حالي كه جمهوري اسلامي ايران، در نبردي نابرابر مشغول دفاع از كيان اسلامي بود و براي عقب راندن دشمن بعث از خاك وطن، فرزندانش را تقديم اسلام مي‏كرد، دشمنان داخلي و فريب خورده داخلي و عناصر منافق سعي در ايجاد رعب و وحشت در ميان صفوف ملت قهرمان ايران داشتند. اين افراد جاهل و كوردل براي خوش خدمتي به اربابان خارجي خود از هيچ جنايتي فروگذار نمي‏كردند و جان ملتي را كه برايش شعار آزادي خواهي مي‏دادند، به بازي مي‏گرفتند. در يكي از اين اعمال وحشيانه، عوامل خود فروخته آمريكا، در يك بمب گذاري در خيابان خيام تهران، بيش از صد نفر از مردم بي گناه كشته و زخمي شدند. در ساعت 19/20 دقيقه بعد از ظهر اين روز، هنگامي كه خيابان خيام و اطراف آن مملو از جمعيتي بود كه در ايستگاه‏هاي اتوبوس صف كشيده بودند، بمبي كه در زير يك پل اين خيابان كار گذاشته شده بود، منفجر شد و ده‏ها نفر زنده زنده در آتش سوختند و ده‏ها نفر ديگر نيز به شدت زخمي شدند. شدت اين انفجار به حدي بود كه شيشه‏هاي ادارات و منازل اطراف آن تا شعاع چند صدمتر شكست و صداي آن تقريباً در تمام تهران شنيده شد. در جريان اين انفجار، يك اتوبوس دو طبقه نيز كه در حال حركت و مملو از جمعيت بود به آتش كشيده شد و تمام مسافران آن شهيد و مجروح شدند. در محل انفجار بمب، گودالي به عمق 1/5 متر و با وسعت 25 متر مربع ايجاد شد.

رویدادهای مهم 18 شوال در گذر تاریخ

ولادت شيخ حسين بحرانی، عالم نام ‏آشنای مسلمان (1302ق)
اشاره:
شيخ حسين بحراني قطيفي از نوادگان شيخ احمد آل بحراني، هجدهم شوال سال ۱۳۰۲ هجري قمري در نجف اشرف قدم به عرصه حيات گذاشت. شيخ حسين مدت‌ها همراه پدر خود در قديح زندگي مي‎كرد؛ از اين‏رو به قديحي نيز مشهور است. شيخ حسين بحراني قطيفي در قديح كتابخانه‎اي تأسيس كرد و آثار متعددي به نظم و نثر به رشته تحرير درآورد. از جمله آثار و تأليفات شيخ حسين بحراني قطيفي مي‏توان به «رياض المدح و الرثاء لسادات النجبا»، «نزهة الناظر»، «تصريح القلوب»، منظومه‎هايي در امامت و ديوان اشعاري در رثاي ائمه اطهار عليهم‏السلام اشاره داشت. شيخ حسين بحراني قطيفي پيرامون اهميت كتاب «تحف‌العقول»، در رساله اخلاق و سلوك خود، ضمن سخنانش مي‌گويد: «خوشحالم كه در اين باب، حديث عجيب و وافي و شافي از كتاب «تحف‏العقول»، تأليف «ابن شعبه حراني» نقل مي‌كنم. او از قدماي اصحاب ماست كه شيخ مفيد از او روايت نقل كرده و روزگار مانندش را نياورده است.» از جمله آثار شيخ حسين بحراني، مي‌توان «رياض المدح و الرثاء لسادات النجبا»، «نزهة الناظر»، «تصريح القلوب»، منظومه‎هايي در امامت و ديوان اشعاري در رثاي ائمه اطهار (ع) اشاره داشت.

رحلت فقيه بزرگ شيعه «محمد بن احمد بن ادريس حلّي» (598 ق)
اشاره:
فخرالدين ابوعبداللَّه محمدبن احمدبن ادريس حلّي در سال 543 قمري در شهر حلّه در عراق ديده به جهان گشود. ابن ادريس از كودكي به فراگيري قرآن و علوم ديني پرداخت به طوري كه در جواني، فقيهي متبحر و عالمي برجسته شد. او معتقد بودكه تفكر و شناخت براي انتخاب راه درست، وظيفه‏ي هر انساني است و هر كس كه از اين نعمت يعني شناخت و تفكر، استفاده نكند، به نعمت‏هاي خداوند كفر ورزيده است. به همين جهت، علما و دانشمندان معاصر و متأخر ابن ادريس حلي، وي را به خاطر داشتن شجاعت علمي و تحرك بخشيدن به فقه اسلامي و تشويق به انديشه‏ي آزاد ستوده‏اند. تا يكصد سال پس از درگذشت شيخ طوسي، تمامي مسندنشينانِ فقاهتِ شيعه، خوشه‏چينان آراء شيخ و در حقيقت، فقط منعكس كنندگانِ نظرات او بودند تا جايى كه مي‏توان گفت باب اجتهاد تا حدودي مسدود شده بود. در چنين وضعي، ابن‏ادريس پاي از دايره‏ي تقليد بيرون نهاد و به احياي اجتهاد و اظهار نظر آزاد پرداخت. ابن‏ادريس داراي آثار گرانبهاي چندي است كه معروف‏ترين آن‏ها كتابِ «السرائر» از كتب بديع فقهي مي‏باشد كه ارزش و اعتبار آن، پس از قرن‏ها به قوَّت خود باقي است. اين كتاب علاوه بر اهميَّت فقهي، به علت دارا بودنِ گزيده‏اي از احاديث، ارزش حديثي قابل توجهي دارد. اين عالم بزرگ مسلمان سرانجام در 18 شوال سال 598 قمري در 55 سالگي دار فاني را وداع گفت.

تولد «ميرزا حسين نوری» عالم و فقيه شهير مسلمان (1254 ق)
اشاره:
ميرزا حسين نوري، عالم وفقيه مشهور مسلمان در شهر نور از شهرهاي شمالي ايران در استان مازندران به دنياآمد. ميرزاي نوري پس از پايان تحصيلات مقدماتي در محضر عالمان بزرگي همچون حضرات آيات: ملامحمدعلي محلاتي، شيخ عبدالرحيم بروجردي، شيخ العراقين عبدالحسين تهراني، ميرزاي بزرگ شيرازي، شيخ مرتضي انصاري، ملاشيخ علي خليلي، سيدمهدي قزويني و... حاضر شد و به جايگاه رفيعي در علم دست يافت. وي پس از طي مدارج عالي علمي، سعي و كوشش خود را در جهت كسب حديث و جمع‏آوري آن متمركز كرد. ميرزا حسين نوري به تدريج يكي از محدثين تواناي اسلام شد و از آن پس به تأليف كتبِ ارزشمند پرداخت. اخبار حفظ القرآن و شاخه‏ي طوبي از جمله آثار ميرزاي نوري مي‏باشند. همچنين ده‏ها عالم فاضل در محضر اين محدث بزرگوار حاضر شده كه حضرات آيات شيخ آقابزرگ تهراني، شيخ عباس قمي، محمدحسين كاشف الغطاء، سيدعبدالحسين شرف الدين عاملي، شيخ فضل اللَّه نوري، شيخ محمدتقي بافقي، ميرزا جواد ملكي تبريزي و... از آن جمله‏اند. سرانجام اين عالم بزرگوار در سال 1320 ق در 66 سالگي رخ در نقاب خاك كشيد و در حرم امام علي(ع) مدفون گرديد.

رویدادهای مهم 5 سپتامبر در تقویم میلادی

* درگذشت آلبرت شوايتزر ، طبیب و دانشمند (1965م)
* آغاز طغيان رودخانه بزرگ «هوانْگْ هو» در چين (1887م)
* امضاي معاهده «پورْتْسْموت» و پايان جنگ بين روسيه و ژاپن (1905م)
*وقوع خونين ‏ترين نبرد ميان فرانسه و آلمان در جريان جنگ جهاني اول (1915م)
* مرگ «شارْلْ پگي» نويسنده و اديب فرانسوي (1941م) (ر.ك: 7 ژانويه)
* مرگ «پير لاكْلو» اديب و نويسنده برجسته فرانسوي (1803م)
* حمله به ورزشكاران اسرائيلي در المپيك مونيخ از سوي كماندوهای فلسطيني (1972م)
* گشايش مسجد بزرگ دارالبيضاء در كشور آفريقايي مراكش (1993م)
* درگذشت «مادر تِرزا» بانوي خدمت‏گزار بشريت (1997م)