آيتالله تسخيری تاكيد كرد:
امام صادق(ع)؛ پرچمدار تقريب مذاهب و وحدت اسلامی
. مشاور عالی مقام معظم رهبری در امور جهان اسلام بيان كرد: امام صادق(ع) بزرگ پرچمدار تقريب و وحدت جامعه اسلامی است؛ امام(ع) با توجه به شرايط خاص زمانی و ايجاد فرقهها و انشعابات مذهبی، اهميت زيادی به وحدت و تقريب مذاهب اسلامی میدادند.
آيتالله محمدعلی تسخيری، مشاور عالی مقام معظم رهبری در امور جهان اسلام در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، با اشاره به جايگاه و نقش فعالانه امام صادق(ع) در ترويج و توسعه علوم اسلامی در ابعاد مختلف، اظهار كرد: امام جعفر صادق(ع) در دوران امامتشان به عنوان مرجع بزرگ علمی و معنوی در جهان اسلام مطرح بودند و علمای اسلام و حتی ساير مذاهب و اديان و شاخههای فكری نيز ايشان را به عنوان يك عالم و دانشمند بزرگ، قبول داشتند.
وی افزود: از آنجا كه حضرت توانستند با بهرهگيری از شرايط زمانی و سياسی و حتی علمی و فرهنگی آن زمان، بهترين استفاده را برده و به نشر علوم مختلف بپردازند، اين دوره تاريخی، دوره خاصی از منظر توسعه علوم بر شمرده میشود؛ حضرت در شاخههای گوناگون علوم به تربيت شاگردان و محدثان و عالمان میپرداختند و به شبهات علمی و دينی مهم آن زمان، پاسخ میدادند.
مشاور عالی مقام معظم رهبری در امور جهان اسلام عنوان كرد: ضعف بنی اميه در نگاه داری حكومت و جنگ بر سر قدرت و همچنين پس از آن فاصله زمانی اوليه برای قدرت گيری و اشراف حكومتی بنی عباس موجب شد تا فرصتی عالی برای نشر علوم اسلامی و حديث در جامعه اسلامی از سوی اين امام همام ايجاد شود و ايشان بزرگترين دانشگاه جهان اسلام را به شكل فراگير ايجاد كنند.
وی ادامه داد: حضرت امام صادق(ع) برای ايجاد اين مكتب علمی بزرگ و پرورش شاگردان متعدد و همچنين روياروی وسيع با چالشهای علمی، فرهنگی و فكری در آن زمان، زحمات و مصائب بسياری را تحمل كردند و توانستند با جهاد بزرگ علمی خود معارف اصيل اهل بيت(ع) را تبيين كنند.
تسخيری عنوان كرد: حضرت امام صادق(ع) علاوه بر پرورش شاگردان متعدد و گسترش علوم و نشر احاديث اهل بيت(ع)، با چالشهای عظيمی روبرو بودند؛ از جمله چالشهايی كه ايشان با آن روبرو شدند و تلاش بسياری برای از بين بردن اين جريان داشتند، جريان غالی گری بود؛ اين افراد با غلو درباره شان و جايگاه اهل بيت(ع)، جريان خطرناكی ايجاد كرده بودند كه با خط اصلی امامت، فاصله بسيار داشت و همين انحراف، باعث شد تا امام صادق(ع) همچون پدربزرگوارشان و ائمه ديگر، به شدت با اين جريان به مبارزه بپردازند.
وی ابراز كرد: يكی ديگر از چالشهای امام صادق(ع) در زمان امامت، فعاليت گسترده اصحاب رای و مكاتب عقل گرای محض بود كه امام نيز با نصايح و مناظرات علمی با اين گروهها به شكل علمی به مقابله پرداختند و با بيان اصول اصلی در فهم علوم، نقايص خطرناك اين مكاتب را يادآوری میكردند.
مشاور عالی مقام معظم رهبری در امور جهان اسلام، اظهار كرد: از ديگر چالشهای مهمی كه حضرت در زمان امامت خويش با آن مواجه شدند، ورود مكاتب غير اسلامی به خصوص انديشههای يونانی و ترجمه كتب آنان در بلاد اسلامی و در همين راستا، نفوذ اين افكار در بين مردم و علما بود كه امام صادق(ع) در اين عرصه نيز تلاش بسياری برای نقد اين افكار و رد مباحث انحرافی و غير صحيح آنان داشتند و مردم را نيز از موارد ناصواب فكری آنان، آگاه میساختند.
تسخيری تصريح كرد: حضرت امام جعفر صادق(ع)، در زمان امامت خويش و با وجود اين چالشها و همچنين فرقههای مختلف فكری، شاگردان بسياری را برای تبليغ و تبيين اسلام اصيل پرورش دادند و هر كدام آنها نقش مهمی در بر طرف كردن اين شبهات و فعاليتهای غير اصيل اسلامی داشتند؛ شاگردان حضرت در حوزههای مختلف علمی، فقهی، حديثی، فلسفی و... تربيت شدند كه همگی از سرآمدان عصر خود به شمار میرفتند.
وی ادامه داد: مكتب امام جعفر صادق(ع) به قدری علمی و پربار بود كه حتی از اديان و فرق و مكاتب ديگر نيز برای بهرهگيری از علم بیكران حضرت، استفاده میكردند كه از آن جمله میتوان به افرادی از شاخههای فكری و فقهی همچون رهبران فرق اهل سنت اشاره كرد.
رئيس سابق مجمع جهانی تقريب مذاهب اسلامی، حضرت امام جعفر صادق(ع) را بزرگ پرچمدار تقريب و وحدت جامعه اسلامی دانست و تصريح كرد: امام صادق(ع) با توجه به شرايط بسيار خاص زمانی و همچنين ايجاد فرقههای مختلف و انشعابات مذهبی، اهميت بسيار زيادی به وحدت و تقريب مذاهب اسلامی میدادند؛ ايشان بزرگترين شخصيت تقريبی بودند و هميشه شيعيان و شاگردان خود را به جلوگيری از ايجاد تفرقه در جامعه اسلامی، ترغيب میكردند.
وی افزود: ايشان به عنوان امام معصوم(ع) و رهبر شيعيان الگوی اصيل تقريب مذاهب اسلامی بودند؛ در آن زمان، عدهای از شيعيان اظهار میكردند كه به جهت اينكه در جامعه اسلامی امام معصوم(ع) وجود دارد، نبايد در نماز جماعت افرادی كه اين امامت را قبول ندارند شركت كرد، اما امام (ع)برای حفظ وحدت جامعه اسلامی، شيعيان خويش را به شركت در نماز جماعت اهل سنت تشويق میكردند؛ در اين رابطه حضرت میفرمودند كسی كه در صف اول نماز جماعت اهل سنت شركت نمايد، مانند آن است كه در صف اول پشت سر پيامبر (ص ) نماز خوانده باشد.
تسخيری اظهار كرد: حضرت امام صادق(ع)، دارای چهارهزار شاگرد بودند كه حتی اسامی آنان نيز توسط دانشمندان مسلمان بيان شده است؛ در بين اين شاگردان میتوان به رهبران فرقههای اصلی اهل سنت اشاره كرد؛ در اين بين، دو رهبر اهل سنت به شكل مستقيم و دو رهبر ديگر، به شكل غير مستقيم از محضر ايشان بهرهمند شدند؛ ابوحنيفه، با اينكه از حضرت امام صادق(ع) به جهت سنی، بزرگتر بود ولی دو سال از محضر حضرت بهره برد كه جمله معروف او كه «لولا سنتان لهلك نعمان» يعنی اگر دو سال شاگردی امام صادق (ع) نبود، ابوحنيفه تباه میشد، بر اين امر دلالت دارد؛ مالك بن انس نيز از رهبران فرق چهارگانه اهل سنت بود كه وی نيز از مكتب امام صادق(ع) بهرهها برد و تعابير مالك در خصوص امام صادق(ع) نيز بسيار جالب و شگفتی آور است.
مشاور عالی مقام معظم رهبری در امور جهان اسلام بيان كرد: نكته جالب ديگر آن است كه دو رهبر بعدی دو فرقه ديگر اهل سنت را نيز میتوانيم به شكل غير مستقيم شاگرد امام صادق(ع) در نظر بگيريم؛ زيرا آنان نيز شاگرد اين رهبران بودند كه از بسياری از معارف كسب شده توسط استادان خود از امام صادق(ع) استفاده میكردند.