اخترشناسان برای اولين بار وجود ميدان مغناطيسی در يکی از درخشان‌ترين ستاره‌های آسمان را با کمک تجهيزات طيف‌نگار تلسکوپ برنارد- ليوت به ثبت رساندند
گروهی از دانشمندان با استفاده از طيف‌سنج قطبی تلسکوپ برنارد- ليوت واقع در فرانسه موفق به مشاهده تاثير ميدان مغناطيسی، مشهور به تاثير "زيمان" بر روی نور تابيده شده از ستاره نسرواقع(وگا) شدند.
به دليل اينکه ستاره وگا بسيار درخشان و نزديک به زمين است، معمولاً مورد مطالعه قرار می‌گيرد اما زمانی که اين كار با کمک تجهيزات قدرتمند انجام می‌گيرد، معمولا حقايق جديدی را آشکار می‌کند. زمان چرخش مداری اين ستاره کمتر از يک روز است در حالی که خورشيد طی 27 روز چرخش خود را کامل می‌کند. نيروی گريز از مرکز شديد وگا که توسط چرخش‌های بسيار سريع اين ستاره به وجود آمده، باعث مسطح شدن قسمت‌های قطبی ستاره و ايجاد تفاوت حرارتی متغير و بيش از 1000 درجه سلسيوس ميان دو قطب و قسمت‌های استوايی خواهد شد.
اخترشناسان طی مطالعات جديد خود نور قطبی شده اين ستاره را بررسی کرده و موفق به رديابی ميدان مغناطيسی بسيار ضعيفی در آن شدند. البته اين پديده امری شگفت انگيز به شمار نمی‌رود زيرا حرکت ذرات باردار در ستاره‌ها عامل ايجاد ميدان‌های مغناطيسی هستند.
با اين حال برای ستاره‌های بزرگ‌تر از خورشيد مانند وگا، مدل‌های زمين‌ساختی توانايی پيش بينی شدت و ساختار ميدان مغناطيسی را نخواهند داشت. به همين دليل پس از مطالعات ناموفق متعدد طی دهه گذشته، اخترشناسان در نهايت موفق به رديابی اين پديده با کمک تلسکوپی قدرتمند در ستاره وگا شدند.
شدت ميدان مغناطيسی ستاره وگا 50 ميکرو تسلا تعيين شده است که در برابر شدت ميدان مغناطيسی زمين و خورشيد کاملا ناچيز به شمار می‌رود. اخترشناسان معتقدند اين کشف قدمی کليدی در درک ميدان مغناطيسی بين ستاره‌ای و تاثير آنها بر روی تکامل ستارگان به شمار می‌رود.
ستاره نسرواقع (وگا) يکی از مشهورترين ستاره‌ها در ميان اخترشناسان حرفه‌ای و آماتور است و در فاصله 25 سال نوری از زمين در صورت فلکی چنگ(ليرا) واقع شده است. اين ستاره پنجمين ستاره درخشان آسمان زمين به شمار می‌رود. وگا همچنين به عنوان مقياس برای سنجش ميزان نور ديگر ستارگان آسمان مورد استفاده قرار می‌گيرد. اين ستاره ابعادی دو برابر خورشيد داشته و تنها يک دهم خورشيد عمر دارد.
آسمان پارس