مترجم قرآن و نهج‌البلاغه با اشاره به مجهول بودن شب قدر اظهار كرد: خداوند وسعتی را قرار داده است كه افراد با جستجو در اين وسعت و در تلاش برای تقرب به او، و از راه بيدار ماندن در شب‌هايی بيشتر و عبادت كردن، نيت خود را برای نزديك شدن به او هر چه بيشتر آشكار كنند.

حجت‌الاسلام و المسلمين سيدكاظم ارفع، مدرس حوزه و مترجم قرآن و نهج‌البلاغه، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، با اشاره به شب‌های سه‌گانه و به قولی چهارگانه قدر گفت: در طول سال تنها يك شب شب قدر است، چرا كه در اشاره قرآن نيز «ليل» و نه «ليالی» بيان شده است، اما به دليل تنوع روايات و تفاوت تأكيد بزرگان و علمای پيشين، سه يا چهار شب به نام شب قدر نامبردار شده‌اند.

حجت‌الاسلام ارفع افزود: اگر تنها يك شب به عنوان شب قدر معرفی می‌شد، بسياری از عاشقان تقرب به درگاه الهی و بسياری از ارادتمندان محروم ‌می‌شدند و مجال برای افراد اندك می‌شد و تعداد محدودتری می‌توانستند به درگاه الهی رجوع كنند، در حالی كه با پنهان ماندن شب قدر در چند شب، اين امكان فراهم می‌شود كه افراد بيشتری به رفتن به در خانه خداوند باری‌تعالی توفيق يابند.

شب قدر شبی است كه منحصر به اسلام نبوده است چرا كه وجود و حدوث شب قدر پيش از حدوث و نزول قرآن است و چنين شبی پيش از اين نيز وجود و مصداق خارجی داشته و مقدر بوده است و انبياء سلف و پيامبران گذشته نيز به اين شب توجه داشته‌اند

مترجم قرآن و نهج‌البلاغه جستجوی شب قدر به واسطه مجهول بودن آن را عبادت دانست و اظهار كرد: خداوند وسعتی را قرار داده است كه افراد با جستجو در اين وسعت و در تلاش برای تقرب به او، و از راه بيدار ماندن در شب‌هايی بيشتر و عبادت كردن، نيت خود را برای نزديك شدن به او هر چه بيشتر آشكار سازند.

حجت‌الاسلام ارفع خاطرنشان كرد: شب قدر شبی است كه منحصر به اسلام نبوده است، چرا كه وجود و حدوث شب قدر پيش از حدوث و نزول قرآن است و چنين شبی پيش از اين نيز وجود و مصداق خارجی داشته و مقدر بوده است و انبياء سلف و پيامبران گذشته نيز به اين شب توجه داشته‌اند و بر حسب بعضی از روايات اغلب كتب آسمانی، حتی تورات، انجيل، زبور و صحف انبيائی كه جزء مرسلين هستند، همه در شب قدر نازل شده است كه نشانگر ارزش بسيار بالای اين شب است.

اين مدرس حوزه با اشاره به اين كه شب قدر شبی است كه به خاطر امتياز آن، به صراحت سوره‌های قدر و دخان، قرآن در آن شب نازل شده است، گفت: خداوند تبارك و تعالی به طور قطع دو بار قرآن را نازل كرده است و بنا بر آيات قرآن كه می‌فرمايد «شهر رمضان الذی انزل فيه القران يكی از اين دفعات در ماه رمضان و شب قدر است.

اين پژوهشگر دينی نزول قرآن در ماه رمضان را ناظر به بيان اين امر دانست كه كل قرآن يك بار، دفعتاً واحدة، بر سينه پيامبر گرامی اسلام(ص) نازل و القاء شده است و افزود: پس از اين القای اوليه، از روز بعثت يعنی 27 ماه رجب، يعنی از همان وقتی كه خداوند فرمان «اقرأ» را به پيامبر اكرم(ص) دادند و قرآن به طور تدريجی و به مناسبت ازمنه و حوادث مختلف، در مكه و مدينه نازل شده است.

حجت‌الاسلام ارفع تاريخ اين نزول دفعی را پيش از زمان بعثت پيامبر اكرم(ص) دانست و گفت: اطلاع پيامبر از آيات دليلی بر اين امراست چرا كه از بعضی از آيات اين گونه استفاده می‌شود كه گاه پيامبر(ص) قصد اظهار برخی آيات را داشته‌اند و از سوی خداوند خطاب رسيده است كه ای پيغمبر قبل از اينكه ما به تو القا كنيم، تو قرآن را تلاوت نكن؛ يعنی می‌دانيم كه قرآن در سينه تو هست، اما در بيان آن شتاب نكن و جز به اشاره ما آن را بر خلق نخوان.

وی با اشاره به روايات ناظر به علت نام‌گذاری اين شب، گفت: در روايات آمده است كه يكی از علل نام‌گذاری اين شب به نام قدر اين است كه خداوند تبارك و تعالی، در اين شب، مقدرات يك سال مردم را در اختيار حجت خودش قرار می‌دهد؛ همان حجتی كه به اعتقاد ما هيچ زمانی، زمين از او خالی نبوده و نخواهد بود و هموست كه واسطه فيض الهی و رساننده فيض مبدأ فياض به خلايق است.