«توماس هابز» اندیشمند انگلیسی پس از يك ديدار طولاني از اروپاي قاره اي و گفتگو و تبادل نظر با انديشمندان وقت فرانسه و ايتاليا از جمله گاليله و مطالعه وضعيت مردم و رفتار حكومت ها، 17 جولای سال 1651 به انگلستان بازگشت و به تنظيم عقايد فلسفي خود در هفت كتاب پرداخت كه يكي از آنها در 11 جلد چاپ شده است. بشر قرن 21 بیش از گذشته به مطالعه و دقّت در عقاید «هابز» پرداخته و راه حلهای اورا تحلیل می کند.
توماس هابز Thomas Hobbes فيلسوف انگليسي كه در سال 1588 به دنيا آمد، 91 سال عمر كرد و در سال 1679 درگذشت در فلسفه سياسي، اعتقاد به وجود يك حكومت مركزي مقتدر داشت كه بتواند امنيت مردم را حفظ كند و اين امكان را فراهم آورد كه مردم در سايه امنيت بتوانند براي پيشرفت، همه تلاش و نبوغ خود را به كار گيرند كه آنرا «فلسفه پيشرفت در پرتو امنيت» خوانده اند.
در فلسفه اجتماعي، هابز انسان را موجودي خودخواه و خودبين مي دانست كه براي رسيدن به ثروت، جاه و ديگرهدفهايش حاضر است منافع ديگران را زير پا بگذارد، و مي گفت كه بنا براين، دولت وظيفه دارد از منافع جامعه و افراد در قبال طمع و آز هر فرد حراست كند.
وي معتقد بود كه يك فرد داراي دو حركت است يكي به سوي هدف و ديگري در جهت عكس آن و با آموزش و پرورش درست مي شود راه اورا در زندگي اصلاح كرد.
هابز مي گفت: آدم كه طبيعتي سلطه گر دارد تنها به دليل خودخواهي است كه از مرگ مي ترسد و بر دولت است كه سلطه گري «فرد» را با قانون و ضابطه كنترل كند و براي اتباع خود فرصت مساوي تامين سازدتا پيشرفت و سعادت حاصل آيد و چنین دولتی باید متمرکز و مقتدر باشد تا بتواند امنيت مردم را حفظ كند و اين امكان را فراهم آورد كه مردم در سايه امنيت بتوانند براي پيشرفت، همه تلاش و نبوغ خود را به كار گيرند
برخي از فرضيه پردازان سوسياليست اين گفته هابز را كه همه آدمها سلطه گر و جاه طلب و آزمند هستند رد مي كنند و ثابت مي كنند كه تنها درصدي از مردم چنين خصلتهايي دارند كه بايد به دقت مواظب آنها بود. به علاوه، مي گويند كه بسياري از انسانها ذاتا از مادر، سوسياليست به دنيا آمده اند و عاشق خدمت به ديگران هستند و چيزي بيش از آنچه كه لازمه ادامه زندگاني است نمي خواهند و از خدمت به خلق لذت مي برند كه همين لذت برايشان كافي است.