چگونه سپاه شیطان را به دل راه ندهیم:
امام صادق (ع) می‌فرماید: ذکر خدا، تنها گفتن «سبحان ‌الله والحمدلله ولا اله الا الله والله اکبر» نیست، بلکه ذکر خدا به این است که ‌هرگاه به چیزی فرمان دهد، پیروی کنی و از چیزی نهی کند ترکش کنی.
چگونه سپاه شیطان را به دل راه ندهیم/ کدام ذکر خدا موجب رهایی از گناه است
برای داشتن زندگی همراه با معنویت، به ویژه در ایام پر خیر و برکت ماه مبارک رمضان و بهره‌مندی از فیوضات الهی لازم است تا عزمی جدی در راستای ترک گناه برداریم که برای تحقق این موضوع، ابتدا باید فکر گناه را از سموضوع این بخش از سبک زندگی ائمه‌ اطهار (ع)که آیت‌الله جوادی آملی آن را در کتاب «مفاتیح‌الحیات» ذکر کرده است به بیان نحوه رهایی از ترک گناه می‌پردازد که متن آن به شرح ذیل است.
رهایی از فکر گناه:هرگاه فکر گناه بر کسی هجوم برد، نباید آن را انجام دهد، بلکه با پناه بردن به خدا و توکل بر او از دام شیطان رهایی یابد، امام صادق (ع) فرمود: کسی که به فکر گناه افتاد، انجام ندهد؛ زیرا چه بسا بنده‌ای در حضور خدا مرتکب گناهی می‌شود و خدای بزرگ می‌فرماید: به عزت و جلالم قسم، از این پس تو را نمی‌آمرزم.
ذکر خدا راه رهایی از گناه: کسی که از خود غافل شود، شیطان از او غافل نیست. پس انسان باید حسابگر خویش باشد و از سرمایه خود به خوبی بهره گیرد.
امام صادق (ع) می‌فرماید: شیطان توان وسوسه کردن بنده‌ای را ندارد، جز آنکه او را از یاد خدا اعراض کند و فرمانش را سبک شمرد و به نافرمانیش روی آورد و آگاهی خدا از اسرارش را فراموش کند.
نیز فرمود: هرگاه شیطان وسوسه‌ات می‌کند تا از راه حق گمراهت کند و خدا را از یادت ببرد، پس از او به خدا پناه ببر [و برخدا توکل کن]، که او به کمک حق بر باطل آید و مظلوم را یاری رساند؛ چرا که خود فرمود: شیطان بر مومنان و بر کسانی که بر خدا توکل کنند سلطه‌ای ندارد.
به فرموده امیر مومنان (ع): مطمئن‌ترین فرصت برای تهاجم شیطان، زمانی است که کسی گرفتار وسوسه گناهانی مانند عُجب و خودپسندی و خودبسندی و... شده و مدح و ثناگویی و تملق دیگران را درباره خود دوست بدارد [و از این حالت‌ها به خدا پناه نبرد].
نکته‌: یاد خدا و پناهندگی به او بهترین راهکار رهایی از دام شیطان است؛ چون هیچ زمان و زمینی خالی از حضور خدا نیست، هیچ زبانی هم نباید ساکت و خاموش از یاد خدا باشد؛ زیرا نیاز بشر دائمی است و بهترین عامل رفع نیاز، یاد خدای بی‌نیازی است که همواره در صدد رفع حاجت نیازمندان است، از این رو اگر در زمان یا مکان یا با زبانی از این فرصت استفاده نشد جز حسرت محصولی نخواهد داشت.