معبد در 6 كیلومتری جنوب شرقی مراغه در روستای ورجوی واقع شده است. این معبددر عمق زمین كنده شده و به جز ورودی دالان راه دیگری ندارد. این اثر در حدود قرن هشتم دچار تغییراتی شده وسقف اصلی نیایشگاه آن دست كاری شده است. این معبد تاریخی از نظر حجم كار، دقت و هنری كه در حجاری‌آن به كار رفته در شمار نمونه‌های ارزنده نیایشگاه‌های كهن سرزمین ایران است.
معبد "مهر" شهرستان مراغه با قدمت دوره اشكانی و ساسانی برای پرستش خورشید و برگزاری آیین مهرپرستی در جنوب روستای ورجوی این شهرستان به صورت زیرزمینی و صخره ای بنا شده است
مهر یا میترا خدایی بوده كه پرستش او در غرب تا شمال انگلستان و در شرق تا هند، هزاران سال رواج داشته است و هنوز هم مورد احترام زردشتیان است. پیروان مهر او را فرشته مهر و دوستی و عهد و پیمان و مظهر فروغ و روشنایی می‌پنداشته‌اند. آنها بر این عقیده بودند كه مهر در غاری متولد شده است از این‌رو هر جا غاری می‌یافتند، در آن به پرستش و نیایش مهر می‌پرداختند و آن مكان را «مهرابه» می‌گفتند.
نیایشگاه زیرزمینی مهر در روستای ورجوی واقع شده و پیروان آیین مهر، آن را با تراشیدن قطعه سنگی عظیم از جنس شیست با دهانه‌ای به عرض 5/4 متر به وجود آورده‌اند.این بنا را از نظر حجم كار و دقت هنرمندانی كه در امر حجاری آن دخیل بوده اند می توان جزء نمونه های ارزنده ستایشگاه های كهن دانست.طبق تحقیقات و بررسی ها معلوم شده كه در این معبد آرامگاه یكی از علمای بنام و با تقوی مراغه یعنی آخوند ملا معصوم مراغه ای قرار دارد كه بعد از وفاتش در این معبد دفن شده است.