رئيس مؤسسه «پيام امام هادی(ع)» تأكيد كرد:
«زيارت غديريه» امام هادی(ع)؛ گنجينه استدلالات قرآنی، تاريخی و روايی بر ولايت اميرالمؤمنين(ع) 
حجت الاسلام رفيعی‌پور زيارت جامعه كبيره و زيارت غديريه را از جمله يادگارهای معنوی امام علی‌النقی(ع) برشمرد و اظهار كرد: زيارت غديريه انشای ايشان در مدينه و در زمان انتقال به سامرا بوده و حاوی استدلالات قرآنی، تاريخی و روايی بر ولايت حضرت اميرالمؤمنين(ع) است.

حجت الاسلام و المسلمين سيدهادی رفيعی‌پور، رئيس مؤسسه «پيام امام هادی(ع)»، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، اظهار كرد: مقام و جايگاه حضرت امام علی‌النقی الهادی(ع) آنقدر والا و رفيع بوده كه در زمان حيات پدر بزرگوار ايشان، امام جواد(ع)، خليفه زمان يعنی معتصم عباسی، درصدد بود كه ايشان را نسبت به پدران آن بزرگوار از ائمه اطهار(ع) بدخواه و بدگمان كند.

وی در ادامه اين مطلب عنوان كرد: خليفه زمان با اين قصد نامه‌ای به والی مدينه می‌نويسد تا ناصبی‌ترين عالم مدينه را استاد علی‌بن‌محمد(ع) قرار دهد و ايشان را از همان كودكی نسبت به ائمه اطهار(ع) بدبين كند. پس از نگارش اين نامه حاكم مدينه، يكی از بزرگان علمای آن شهر يعنی جنيدی را برحسب ظاهر استاد قرآن و معارف دينی امام(ع) قرار می‌دهد؛ زمانی كه امام هادی(ع) 6 يا 7 ساله بوده‌اند.

اين محقق و پژوهشگر ادامه داد: زمانی كه جنيدی كار خود را آغاز می‌كند تا قرآن را به ايشان تعليم كند، امام هادی(ع) او را خطاب قرار می‌دهد كه از كدام قسمت می‌خواهی آغاز كنی؟ تأويل آيات، ادبيات آيات، تاريخ آيات يا ... . هر هفته‌ای كه جنيدی خدمت ايشان می‌رسيده، ارادتش نسبت به امام(ع) بيشتر می‌شده و دانش امام روز‌به‌روز باعث حيرت و شگفتی او می‌شده است.

وی در ذكر ادامه اين داستان افزود: روزی حاكم وقت از جنيدی می‌پرسد كه اين كودك (امام هادی(ع)) تحت تعليم و آموزشت چگونه است؟ جنيدی از اين تعبير برآشفته شده و می‌گويد: می‌گويی اين كودك؟! و نمی‌گويی اين پير! نمی‌دانم اين كودك اين علم‌ها را در اين مدينه از كجا آورده است؛ داناتر از من نسبت به علم و ادب در مدينه نيست، اما هرچه را كه من می‌خواهم بگويم، بهتر، كامل‌تر و صحيح‌تر از آن را اين كودك به من می‌گويد! و اين جنيدی پس از مدتی شيعه می‌شود.

كافی است تنها به دو جمله از زيارت شريف زيارت جامعه يعنی «كلامكم نور و امركم رشد» توجه كنيم تا به اين نكته مهم پی ببريم كه ائمه(ع) مانند پيامبر(ع) همگی «وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَى إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى»(نجم/3 و 4) هستند و گفتار آنان وحی‌گونه بوده و نور هدايت و ارشاد و برهان است و رشد فرد و جامعه در متابعت از اوامر ايشان است

حجت الاسلام رفيعی‌پور در ادامه سخنان خود بيان كرد: علاوه بر جنبه علمی امام(ع) كه حتی از زمان كودكی ايشان نمايان بوده است، بايد به اداره امت اسلامی در زمان ايشان با وجود تمام حصرها و محدوديت‌ها نيز اشاره كرد. زمانی كه امام(ع) را به سامرای تحت اشراف خليفه، منتقل می‌كنند، حضرت با آن ‌كه در حصر بودند، امت اسلامی را هدايت می‌كردند و نمايندگانی در كشورهای مختلف داشتند.

وی افزود: از آثار مشهور منسوب به اين امام همام(ع) زيارت جامعه كبيره است كه يك‌ دوره كامل امام‌شناسی بسيار دقيق و والاست كه بسيار مشهور است. كافی است تنها به دو جمله اين زيارت يعنی «كلامكم نور و امركم رشد» توجه كنيم تا به اين نكته مهم پی ببريم كه ائمه(ع) مانند پيامبر(ع) همگی «وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَى إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى»(نجم/3 و 4) هستند و گفتار آنان وحی‌گونه بوده و نور هدايت و ارشاد و برهان است و رشد فرد و جامعه در متابعت از اوامر ايشان است.

رئيس مؤسسه «پيام امام هادی(ع)» در بخشی از سخنانش خاطرنشان كرد: برخی از كسانی كه امام‌شناسی آنان ضعيف است و ائمه(ع) را به آن اوصافی كه دارند، نمی‌توانند بپذيرند و ايشان را مانند يك فرد عادی محسوب می‌كنند، تصور می‌كنند كه در اين زيارت مبالغه شده است؛ حال آن‌كه به هيچ وجه چنين نيست و اگر كسی امام‌شناسی درستی داشته باشد، مشاهده می‌كند كه اين مقامات واقعی ائمه است كه با اين الفاظ زيبا بيان شده است.

وی خاطرنشان كرد: از ديگر يادگارهای امام علی‌النقی(ع) زيارت حضرت علی(ع) در روز عيد غدير خم است كه اين زيارت در آثاری چون مفاتيح‌الجنان، جلد دوم موسوعه‌ زيارات المعصومين(ع)، آثار علامه مجلسی و... ذكر شده است. سند اين زيارت بسيار دقيق است و بنده در روزهای عيد غدير به دوستانم توصيه می‌كنم كه اين زيارت غديريه را كه انشای حضرت امام هادی(ع) در مدينه و در زمان انتقال ايشان به سامراست، مطالعه كنند؛ چراكه اين زيارت حاوی استدلالات قرآنی، تاريخی و روايی بر ولايت مولای متقيان امام علی(ع) است.

اين محقق و پژوهشگر درباره اهانت صورت گرفته به ساحت مقدس اين امام همام(ع) عنوان كرد: اين امواج در طول تاريخ همواره بوده و افراد معلوم الحالی در هر زمانی به يك يا چند امام از ائمه طاهرين جسارت كرده‌اند. اين حركات گرچه برای همه دوستداران اهل بيت(ع) و حتی دوستداران عدالت و انسانيت سنگين و سخت است، اما معمولاً اثر معكوس داشته است؛ بدين صورت كه در اثر اين جسارت‌ها گروهی از دوستداران اهل بيت عصمت و طهارت(ع) به تكاپو می‌افتادند و جنبه‌های مثبت و دلايل حقانيت ايشان را آشكار می‌كردند.

وی در بخش ديگری از سخنانش عنوان كرد: تمامی ائمه مظلوم و غريب بوده‌اند، اما به‌ويژه سه امام بزرگوار، يعنی امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام حسن عسكری(ع) بسيار غريب هستند و بسيار كمتر درباره ايشان سخن گفته می‌شود. خداوند ان‌شاء الله بدخواهان را به جزای عملشان برساند: «یُرِيدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ؛ مى‏خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش كنند و حال آنكه خدا گر چه كافران را ناخوش افتد نور خود را كامل خواهد كرد»(الصف/8).