در سال 1995 و در سالروز بزرگداشت فردوسي ـ 14 مه ـ Ai Qing آي چينگ (شينگ) شاعر معاصر چين كه به «فردوسي چين» شهرت داشت در 86 سالگي درگذشت. «آي» تحصيلكرده فرانسه، بيش از 50 سال همانند فردوسي شعر ميهني سرود و در اين زمينه چند مجموعه شعر حماسي و نيز غزل دارد. در ميان اديبان جهان، «آي» فردوسي چين خطاب مي شده است. با وجود اين، وي بارها در اين باره گفته بود كه به گرد پاي فردوسي هم كه آن همه به ايران و ايراني خدمت كرد و به زبان پارسي حيات تازه بخشيد نخواهد رسيد. فردوسي «پارسي» را به جايي رسانيده كه اين زبان به زبان «بهشتيان» تعبير شده است. فردوسي بدون چشمداشت کمر به خدمت به ميهن بسته بود.
«آي شينگ» كه در جريان انقلاب چين همرزم مائو بود تا عضويت دفتر سياسي حزب كمونيست چين بالا رفت ولي اجازه نداد كه به او عنوان رئيس اتحاديه اديبان چين دهند و تنها معاونت اين اتحاديه را پذيرفت، اتحاديه اي كه به همين لحاظ «رئيس» نداشت. «آي» با واژه «رياست» ميانه خوبي نداشت و مي گفت كه در جامعه، نبايد واژه هاي رئيس و مرئوس بكار رود.
فرانسوا ميتران رئيس جمهوري وقت فرانسه به خاطر اشعار ميهني «آي»، به او نشان شواليه ادبيات داده بود. «آي» هنگام دريافت اين نشان گفت كه از ديدگاه او، خدمت بي دريغ به ميهن و هم ميهنان لذت بخشترين كار در طول حيات است. وي اضافه كرده بود كه سوسياليست بودن و وطندوستي از هم جدا نيستند. به تاكيد «آي»، هر چيني بايد يك ميهندوست واقعي باشد و از فرهنگ، رسوم و هر وجب سرزمين پدري دفاع كند و براي ترقي آن و رفاه و خوشبختي مشترک هم ميهنان تلاش خستگي ناپذير كند. با وجود اين ، «آي» مي گفت كه ميهندوستي نبايد با تفكر برتري نژاد آميخته شود كه فرد را از خدمت يكسان به همنوع و نگاه كردن به انسانها به يک چشم مانع مي شود و به اين ترتيب رفتار نازي هاي آلمان را رد مي كرد.
آي که در بازگشت از فرانسه به پکن در سال 1949، سردبير مجله ادبيات خلق شده بود در سال 1957 به دليل گفتن اين جمله که نخست چين،بعد سوسياليسم متهم به داشتن افکار تجديد نظر طلبي شد و به سين کيانگ انتقال يافت که برايش تبعيدي مودبانه بود. وي پس از خاموش شدن آتش انقلاب فرهنگي به پکن بازگشت و بکار نوشتن ادامه داد و درعين حال شاهد پيشرفت هاي وطن خود شد.