جام جم آنلاين: موقع نمره انضباط دادن، همه دست به سينه مي‌نشستند و نگاه‌هاي وحشت زده را به زمين مي‌دوختند، اما معلم نه‌گول آن دست‌هاي فشرده به سينه را مي‌خورد و نه فريب آن نگاه‌هاي مظلوم را.
عده كمي نمره 20 مي‌گرفتند و عده كمي هم نمره ناپلئوني يا كمتر، ولي اغلب بچه‌ها نمره انضباط‌شان بين 14 تا 17 مي‌چرخيد.

آن وقت‌ها نمره انضباط دادن‌ها سليقه‌اي بود، يعني كسي نمي‌فهميد چرا معلم به او 17 داده و به بغل دستي‌اش 18.

به نظر بچه‌ها اين پارتي بازي بود و حالا هم همين اعتقاد بين دانش‌آموزان و پدر و مادرهايشان حاكم است.

آنها هنوز هم نمي‌دانند كه اگر كسي نمره انضباطش توصيف شده و كلمه عالي را نشان مي‌دهد چه فرقي با كسي دارد كه او را خوب توصيف كرده‌اند و واژه متوسط دقيقا يعني چه.

وزير آموزش و پرورش هم با اين‌كه به قول خودش شاگرد زرنگي بوده و نمره انضباطش هميشه 20، منتقد اين شيوه نمره‌دهي است.

اوحالا از ساماندهي نمره انضباط در مدارس خبر مي‌دهد، يعني طرحي كه اگر اجرا شود به جاي اين‌كه نمره انضباط وسيله‌اي براي وحشت دانش‌آموزان باشد به وسيله‌اي براي تشويق بچه‌ها به انجام رفتارهاي بهتر تبديل خواهد شد.

هر چند جزئيات اين طرح هنوز به صورت شفاف مشخص نيست، اما صحبت از تشويق بچه‌ها به كارهاي خوب و ايجاد انگيزه در آنها خودش جاي بسي اميدواري است؛ البته به اين شرط كه مشخص شود منظور از رفتار بهتر در مدرسه چيست.

نمره انضباط يك نمره استراتژيك در كارنامه بچه‌هاست. شخصيت بچه‌ها در مدرسه با اين نمره سنجيده مي‌شود و ديد مسوولان مدرسه به دانش‌آموز به واسطه همين نمره شكل مي‌گيرد براي همين حالا كه صحبت از ساماندهي به ميان آمده، بايد معيارهايي تعريف شود كه هم در فضاي عملي قابل اجرا باشد و هم به دور از هر گونه اعمال سليقه، نتيجه‌اش نشان دهد كه كدام دانش‌آموز بهتر و بهترين و كداميك بدتر و بدترين است.

در مورد ارزشيابي توصيفي در ساير درس‌ها هم اين ابهام وجود دارد و از نظر برخي والدين اعطاي نمره كيفي بسيار سليقه‌اي است و تابع معيارهاي ازقبل تعريف شده نيست. حالا كه نمره انضباط ‌هم به جمع نمرات كيفي پيوسته،‌تعيين دقيق اين معيارها ضروري است.

مريم خباز - گروه جامعه