جواب آن خيلي ساده است ، هر يك سال 365 روز و 6 ساعت است. يعني اين مدت طول مي كشد تا زمين يك دور كامل به دور خورشيد بچرخد.

در روزهاي قديم تر مردم به اين 6 ساعت اهميتي نمي دادند و يك سال را همان 365 روز محاسبه مي كردند اين كار سبب شد كه كم كم زمان سال تحويل تغيير كند.

يعني چه ؟ يعني اگر براي ما ايرانيان اول فرودين كه اولين روز فصل بهار است آغاز سال نو بود كم كم در طي صدها سال،  شروع سال جديد جلو افتاد و به زمستان و بعد هم به تابستان رسيد .

و مردم يادگرفتند كه بايد اين 6 ساعت را در تقويم خود محاسبه كنند.

براي همين هر 4 سال كه مي گذرد اين 6 ساعتها را باهم جمع مي كنند كه يك شبانه روز كامل يعني 24 ساعت مي شود

براي همين ماه اسفند كه در تقويم شمسي 29 روز است هر 4 سال يكبار ، يك روز به آن افزوده مي شود و 30 روز مي گردد.

سالهايي كه اسفند 30 روز است يعني تعداد روزهاي سال بجاي 365 روز ، 366 روز مي شود . اين سال را، سال كبيسه مي گويند.

پس هر 4 سال يكبار سال كبيسه مي شود و قابل پيش بيني است . يعني اگر سال 1383 سال كبيسه بود سال 1387 هم سال كبيسه خواهد بود

كبيسه به معناي بزرگ است يعني سالي كه تعداد روزهايش از بقيه سالها بيشتر است.

فايده سال كبيسه را همانطور كه گفتيم اين است كه باعث مي شود هميشه در يك موقع خاصي و مشخصي ، سال نو فرا برسد كه براي ما ايرانيان اول فروردين است.