جواب آن خيلي ساده است ، هر يك سال ۳۶۵ روز و ۶ ساعت است. يعني اين مدت طول مي كشد تا زمين يك دور كامل به دور خورشيد بچرخد.
در روزهاي قديم تر مردم به اين ۶ ساعت اهميتي نمي دادند و يك سال را همان ۳۶۵ روز محاسبه مي كردند اين كار سبب شد كه كم كم زمان سال تحويل تغيير كند.
يعني چه ؟ يعني اگر براي ما ايرانيان اول فرودين كه اولين روز فصل بهار است آغاز سال نو بود كم كم در طي صدها سال، شروع سال جديد جلو افتاد و به زمستان و بعد هم به تابستان رسيد .
و مردم يادگرفتند كه بايد اين ۶ ساعت را در تقويم خود محاسبه كنند.
براي همين هر ۴ سال كه مي گذرد اين ۶ ساعتها را باهم جمع مي كنند كه يك شبانه روز كامل يعني ۲۴ ساعت مي شود
براي همين ماه اسفند كه در تقويم شمسي ۲۹ روز است هر ۴ سال يكبار ، يك روز به آن افزوده مي شود و ۳۰ روز مي گردد.
سالهايي كه اسفند ۳۰ روز است يعني تعداد روزهاي سال بجاي ۳۶۵ روز ، ۳۶۶ روز مي شود . اين سال را، سال كبيسه مي گويند.
پس هر ۴ سال يكبار سال كبيسه مي شود و قابل پيش بيني است . يعني اگر سال ۱۳۸۳ سال كبيسه بود سال ۱۳۸۷ هم سال كبيسه خواهد بود
كبيسه به معناي بزرگ است يعني سالي كه تعداد روزهايش از بقيه سالها بيشتر است.
فايده سال كبيسه را همانطور كه گفتيم اين است كه باعث مي شود هميشه در يك موقع خاصي و مشخصي ، سال نو فرا برسد كه براي ما ايرانيان اول فروردين است.