جام جم آنلاين: تاكنون هشدارهاي بسياري از سوي جامعه پزشكي كشور نسبت به مصرف داروهاي محرك جنسي داده شده است.داروهايي كه مي‌توانند عوارض جسمي جبران‌ناپذيري چون سكته‌هاي قلبي و مغزي، تنگي نفس، نابينايي ناگهاني، بالا رفتن فشارخون و مرگ‌هاي ناگهاني را به همراه داشته باشند.

البته با وجود مطرح شدن مكرر اين هشدارها به نظر مي‌رسد با تداوم اين تبليغات و تمايل به استفاده از اين داروها، خطرات ذكر شده همچنان برخي از افراد را تهديد مي‌كند.

البته نمي‌توان منكر شد كه براي درمان ناتواني‌هاي جنسي آزاردهنده در مردان و زنان، با پيشرفت‌هاي علمي و دارويي راه‌هاي درمان خوبي پيدا شده است، اما نكته اينجاست كه مصرف دارو براي حل اين نوع اختلالات، با توجه به حساسيت مساله و ابعاد روحي و رواني مشكلات جنسي، بايد تحت نظر يك پزشك متخصص صورت بگيرد.

دكتر امير ايجادي، متخصص اورولوژي و جراح كليه در گفت‌وگو با «جام‌جم» مي‌گويد: بسياري از كساني كه به مصرف داروهاي محرك جنسي از طريق تبليغات و بدون مشاوره پزشك متخصص روي مي‌آورند، نه تنها از مصرف اين داروها سود نمي‌برند، بلكه با عوارض و مشكلات جسمي تازه‌اي مواجه مي‌شوند كه برخي از آنها بسيار خطرناك هستند.

وي تاكيد مي‌كند: استفاده از داروهاي جنسي تبليغي به دليل اين‌كه در بسياري موارد سازنده‌هاي نامعلوم و نامشخص دارند، مشكل‌ساز بوده و مي‌تواند سلامت افراد را دچار اختلال كند بنابراين قبل از استفاده از اين داروها بايد مشكل بيمار توسط پزشك بررسي و سپس نسبت به تجويز دارو اقدام شود.

مشكل از كجاست؟

متخصصان اورولوژي تاكيد مي‌كنند كه براي يافتن بهترين راه درمان ناتواني‌هاي جنسي، ابتدا بايد تشخيص داد كه اين ناتواني از چه نوعي است، يعني از نوع اوليه يا ثانويه است. مرداني كه ناتواني جنسي از نوع اوليه دارند، توانايي كافي براي انجام يك رابطه جنسي را به طور مطلوب ندارند؛ اين نوع ناتواني بيشتر دلايل رواني و اضطرابي دارد و درمان آن به مشاوره‌هاي روان‌شناسي وابسته است.

اورولوژيست‌ها معتقدند كه دسته بزرگي از ناتواني‌هاي جنسي كه به طور تدريجي هم ايجاد مي‌شود، به وجود بيماري‌هاي زمينه‌اي در شخص برمي‌گردد.

براساس تحقيقات پزشكي 70 درصد از ناتواني‌هاي جنسي از عواقب ابتلاي افراد به ديابت، بيماري‌هاي كليه، سفت‌شدگي بافت‌ها، اختلالات غدد، فشار خون بالا و همچنين بيماري‌هاي اعصاب باز مي‌گردد.

يافته‌ها نشان مي‌دهد كه بين 50 تا 60 درصد افراد مبتلا به ديابت دچار ناتواني جنسي هستند. در چنين مواردي هم بايد به جاي بهره‌گيري از داروهاي محرك جنسي، به دنبال درمان‌هاي تخصصي براي بيماري‌هاي زمينه‌اي بود.

دكتر ايجادي نيز با تاكيد بر مصرف سيگار و برخي مواد مخدر به عنوان كاهش‌دهنده قواي جنسي مي‌گويد: برخي از داروهايي كه براي درمان فشار خون، زخم معده، افسردگي، سرطان پروستات يا حتي براي جلوگيري از طاسي و كمك به رژيم‌هاي غذايي استفاده مي‌شود، ممكن است عوارض جانبي مثل ناتواني جنسي داشته باشد. در اين موارد ناتواني جنسي فقط تا زمان مصرف اين داروها ادامه خواهد داشت. حتي برخي اعمال جراحي بر روي نخاع، پروستات، مثانه و لگن نيز ممكن است به ناتواني جنسي منتهي شود كه درمان خاص خود را مي‌طلبد.

عوارض قلبي مرگ‌آور

به گفته دكتر ايجادي، داروهاي محرك جنسي تبليغي نه تنها روي سيستم قلب و عروق اثر مي‌كند، بلكه براي كساني كه عوارض قلبي دارند، كشنده است.

وي تاكيد كرد: سردرد شديد، التهاب در عصب بينايي و در مواردي كوري از عوارض مصرف داروهاي تبليغي (گروه وياگرا) است و بديهي است مردان بايد پيش از استفاده از هر نوع داروي محرك جنسي با متخصص قلب و عروق مشاوره كنند.

داروهاي محرك هورموني سرطان‌زا

دكتر ايجادي با نفي استفاده از داروهاي محرك جنسي هورموني، مي‌افزايد: بسياري از مردان بر اين باورند كه پايين‌بودن هورمون جنسي مردانه (تستوسترون) در آنها مهم‌ترين دليل ابتلا به ناتواني جنسي است، اما ورود هورمون اضافي در مرداني كه مشكل هورموني ندارند نه تنها به بروز عوارض ناشناخته‌اي در ارگان‌هاي بدن از جمله بافت عضلاني منجر مي‌شود، بلكه تستوسترون اضافي مي‌تواند فعال شدن كانون‌هاي خفته سرطان پروستات را در مردان فعال كند.

وي با تاكيد بر اين كه داروهاي محرك جنسي نمي‌تواند در افزايش رشد دستگاه تناسلي موثر باشد، مي‌افزايد: داروهاي محرك هورموني مي‌تواند به بزرگ شدن ضايعات ريز روده منجر شده و ايجاد تومور كنند.

رفتار درماني، ارجح بر دارودرماني

متخصصان اورولوژي تاكيد مي‌كنند در بسياري موارد رفتار درماني براي كساني كه مبتلا به ناتواني جنسي هستند، بر دارو درماني ارجحيت دارد، چراكه آمارها نشان مي‌دهد حدود 10 تا 20 درصد از ناتواني‌هاي جنسي نتيجه مستقيم بعضي مشكلات رواني مثل كمبود اعتماد به نفس، افسردگي و به خصوص استرس و اضطراب است. همچنين جراحي و تزريق داروها در اكثر موارد به علت تاثيرات نامطلوب رواني توصيه نمي‌شود.

اين متخصصان مي‌گويند؛ خستگي و بي‌حوصلگي، مشكلات زناشويي يا تفكرات منفي نسبت به همسر مي‌تواند به بروز ناتواني منتهي شود.

ناتواني‌هاي جنسي كه از مشكلات رواني ناشي مي‌شود معمولا موقتي هستند و فقط تا زماني وجود دارند كه آن مشكل رواني نيز در فرد وجود داشته باشد.

پونه شيرازي -‌‌ گروه سلامت