علاّمه جعفری همزمان با ادامه ی تفسیر نهج البلاغه و پرداختن به بسیاری دیگر از فعالیتهای خویش، در اقدامی پشتكار طلب با همكاری و مشاركت عده ای از شاگردان ـ به ویژه جوانان ـ كار بر روی تبویب و تنظیم كشف الابیات را آغاز نمود و پس از ۱۱ سال، موفق به تدوین مجموعه ای ۴ مجلدی تحت عنوان <از دریا به دریا> شد. بدین سان، پیدا كردن ابیات مثنوی را ـ در حالی كه هنوز رایانه های امروزی در عرصه های علمی و فرهنگی ظهور و بروز نداشتند ـ با نظمی ویژه و روشی بسیار جالب و سهل الوصول یك سره نمود. ترتیب الفباییِ این اثر بزرگ و شامل بودن آن بر تمام ابیات مثنوی، حكایت از زحمات طاقت فرسایی دارد كه از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۱ خورشیدی بخشی از تمركز فكریِ علاّمه جعفری را به خود مصروف داشته و اثری زنده و پاینده را از خود به یادگار گذاشت.