حجت‌الاسلام والمسلمين فرحزاد ماجراي حضور امام کاظم‌(ع) در تشييع جنازه يکي از شيعيان امير المومنين‌(ع) در نيشابور را تشريح کرد.
مرکز خبر حوزه، حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد در جمع عزاداران حسيني(ع) که در مجتمع آموزش عالي امام خميني‌(ره) قم برگزار شد، با ذکر اين مطلب که خيرات و سلام شيعيان به ائمه اطهار(ع)، بي پاسخ نمي‌ماند، اظهارداشت: حضرات معصومين(ع) عامل ترين افراد در عالم هستي به آيات قرآن هستند.
حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد، خاطرنشان کرد: بسياري از افراد خود را عاشق و فدايي امام زمان(عج) مي‌دانند ولي حاضر نيستند بخشي از مال خود را که سهم امام است، اهدا کنند؛ بايد کاري کنيم که خود حضرت به ديدار ما بيايند که از اين نمونه‌ها در تاريخ بسيار است.
وي به داستان شطيطه بانوي نيشابوري که يک دينار و يک تکه کرباس را به عنوان سهم امام خدمت امام موسي بن جعفر(ع) فرستاد اشاره کرد و گفت: اهالي نيشابور جعفر بن محمد بن ابراهيم را با اموال بسياري به عنوان هديه خدمت امام موسي کاظم‌(ع) فرستادند، امام نيز همه مال را پس فرستادند و تنها اين دينار و پارچه را قبول کردند؛ حضرت سپس چهل درهم به همراه پارچه‌هاي کفن خويش را که پنبه آن از مزرعه حضرت زهرا(س) چيده و توسط حليمه خاتون خواهر گرامي شان بافته شده بود را به وي دادند.
سخنران اين مراسم افزود: حضرت پس از مرگ آن زن، به نيشابور آمدند و بر جنازه آن زن نماز گزاردند و از تربت خالص امام حسين(ع) بر روي کفن قرار دادند و فرمودند که من چيزي جز خوبي از اين زن نديدم.
* اصل روايت
الشَّيْخُ عِمَادُ الدِّينِ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الطُّوسِيُّ فِي ثَاقِبِ الْمَنَاقِبِ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ أَبِي عَلِيِّ بْنِ رَاشِدٍ فِي حَدِيثٍ طَوِيلٍ فِي اجْتِمَاعِ الشِّيعَةِ بِنَيْسَابُورَ وَ بَعْثِهِمْ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ إِلَى الْمَدِينَةِ مَعَ أَمْوَالٍ كَثِيرَةٍ وَ فِيهَا هَدِيَّةٌ لِامْرَأَةٍ يُقَالُ لَهَا شَطِيطَةُ وَ رَدِّ الْكَاظِمِ‌(ع) الْأَمْوَالَ إِلَّا مَا بَعَثَتْهُ شَطِيطَةُ وَ إِخْبَارِهِ الرَّسُولَ بِمَوْتِ شَطِيطَةَ بَعْدَ تِسْعَ عَشْرَةَ لَيْلَةً مِنْ يَوْمِ وُرُودِهِ وَ أَنَّهُ ع يَحْضُرُ جِنَازَتَهَا إِلَى أَنْ قَالَ فَمَاتَتْ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهَا فَتَزَاحَمَتِ الشِّيعَةُ عَلَى الصَّلَاةِ عَلَيْهَا فَرَأَيْتُ أَبَا الْحَسَنِ‌(ع) عَلَى نَجِيبٍ فَنَزَلَ عَنْهُ وَ هُوَ آخِذٌ بِخِطَامِهِ وَ وَقَفَ يُصَلِّي عَلَيْهَا مَعَ الْقَوْمِ وَ حَضَرَ نُزُولَهَا إِلَى قَبْرِهَا وَ شَهِدَهَا وَ طَرَحَ فِي قَبْرِهَا مِنْ تُرَابِ قَبْرِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ‌(ع)
* ترجمه:
مردم نيشابور جعفر بن محمد بن ابراهيم را با اموال بسياري به سوي مدينه فرستادند که در ميان آن هدايا، هديه بانويي به نام شطيطه بود، امام کاظم (ع) همه اموال را رد کردند و فقط مالي که شطيطه فرستاده بود پذيرفتند و به فرستاده مردم نيشابور گفتند؛ که شطيطه 19 روز ديگر بعد از ورود تو به نيشابور زنده خواهد بود و حضرت فرمودند که در تشييع جنازه او حاضر خواهد شد. بعد از مرگ شطيطه مردم شيعه براي نماز خواندن او سبقت مي‌گرفتند، راوي مي‌گويد؛ در اين حال امام موسي کاظم‌(ع) را ديدم که بر شتري سوار بود سپس پياده شدند و همراه آن قوم نماز را خواندند و هنگام وارد کردن او به قبرش حضور داشتند و در قبر وي مقداري از تربت امام حسين‌(ع) قرار دادند.
(مستدرك‏الوسائل ج : 2 ص : 216)
وي با اشاره به آزادي کنيز حضرت امام حسن(ع) به وسيله اهداي يک شاخه گل به حضرت، عنوان کرد: حضرت در اين ماجرا و جنبه‌هاي فراوان زندگي پربار خويش بر اين نکته اصرار مي‌ورزيدند که همّ و غم اهل بيت(ع) به دوست داران و شيعيانشان بسيار بيشتر از آنها به ايشان است.
سخنران محفل عزاي امام حسين(ع) تصريح کرد: شرط قبولي اعمال و احسان ما در راه خدا و ائمه(ع)، اخلاص و نيت پاک است زيرا در طول تاريخ انسان‌هاي بسياري بوده‌اند که با شعار نيکي در راه خدا به شهرت رسيدند ولي بهره‌اي از ايمان گفتاري خود نبردند. وقتي در عزاداري‌ها، رقابت هيئتي شکل گرفت، از اخلاص در عمل دور مي‌شويم و بايد در اين شيوه رفتاري خود تجديد نظر کنيم.
حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد، با ذکر روايتي از امام حسين(ع) در خصوص ويژگي‌هاي دوستدارانشان اظهارداشت: حضرت در روايتي فرمودند که دو عده ادعاي دوستي ما را مطرح مي‌کنند؛ عده‌اي که ما را براي خود و دنيا مي‌خواهند و عده ديگري که دنيا را براي ما، و اين دو گروه تفاوت‌هاي بسياري باهم دارند.
وي گفت: ملاک اصلي حب اهل بيت(ع)، اخلاص است که اگر کسي داشت مي‌تواند بر اين ادعا، ببالد واگر در رفتار و کردار کسي متجلي نبود، بايد بداند که هيچ کدام از اعمال، سود معنوي براي وي نخواهد داشت.
وي افزود: خداوند به واسطه اينکه امام حسين(ع) تا عصر عاشورا از همه وجود خود براي خدا گذشت، بالاترين مقامات را به حضرت داده است، تا آنجا ذکر کرده‌اند که خداوند بهشت را از نور حضرت خلق کرده است.