منظور از عرفان مثبت، در این مبحث، همان عرفان حقیقی است كه آغاز حركتش بیداری انسان از خواب و رویای حیات طبیعی محض است و آگاهی ازاین كه وجود او، در حال تكاپو، در مسیر خیر و كمال، در متن هدف خلقت عالم هستی قرار می گیرد. این عرفان كه مسیرش[ حیات معقول] و مقصدش قرار گرفتن در جاذبه كمال مطلق است، به لقاءالله منتهی می گردد.

در عرفان مثبت، نفی[ من] معنائی ندارد، بلكه آنچه كه واقعیت دارد این است كه[ من] آدمی به جهت تخلق به اخلاق الله و تادب به آداب الله می تواند به مرحله ای از كمال برسد كه مانند شعاعی از اشعه نور روح الهی گردد.

علامه محمد تقی جعفری در این نوشتار ضمن تعریف عرفان مثبت سعی دارد با بررسی عرفان و سایر زوایای زندگی ویژگی های عرفان مطلوب را روشنتر نماید.

فهرست مطالب کتاب به شرح زیر است:

1. عرفان مثبت

2. عرفان و من

3. عرفان و جهان هستی

4. عرفان و زندگی و مرگ

5. عرفان و كار

6. عرفان و وسیله و هدف

7. عرفان و قدرت

8. عرفان و تمدن

9. عرفان و مكتب انسانی جدید ( اومانیسم)

10. عرفان و علم و عقل

11. عرفان و حكمت

12. عرفان و شهود واستدلال

13. عرفان و هنر

14. عرفان و زیبایی و قانون نظم

15. عرفان و جهاد

16. عرفان و حقیقت

17. عرفان و آزادی ارزشی

18. عرفان و خدا

19. عرفان و عشق

20. عرفان و مذهب