مونوکسید کربن که همیشه از آن به بدی یاد شده و از ویژگیهای خطرناک و سمی برای سلامت سیستم عصبی انسان برخوردار است، اخیرا نقش مثبتی را از خود به معرض تماشا گذاشته است.
یافتههای اخیر دانشمندان نشان میدهد میزان کمی از این گاز سمی میتواند به کنار آمدن افراد با تنشهای محیطهای شهری مانند آلودگیهای صوتی و شلوغی کمک کند.
محققان در آزمایشی 30 فرد سالم بین 20 تا 40 سال را برای دو روز در محیط شهری تحت نظر گرفتند. داوطلبان در این آزمایش با یا بدون خودروی شخصی یا عمومی به خیابانهای شلوغ، رستورانها، بازار و مغازهها رفتند.
پژوهشگران در این آزمایش چهار منبع تنشزای محیطی از جمله دما، آلودگی صوتی، سطوح مونوکسیدکربن و فشار جمعیت را تحت نظر گرفتند.
داوطلبان به گزارش در مود میزان تنشزا بودن تجربه خود پرداخته و این نتایج با دادههای به دست آمده از حسگرهایی که ضربان قلب و سطوح آلایندهها را اندازهگیری میکردند، تطبیق داده شد. آلودگی صوتی در این آزمایش یکی از دلایل اصلی و قابل توجه تنش معرفی شد.
عجیبترین نتیجه این مطالعه، میزان مونوکسیدکربن استنشاق شده توسط این داوطلبان در طول آزمایش بود که این میزان نه تنها از اندازه پیشبینیشده دانشمندان پایینتر و حدود 15 بخش در میلیون در هر نیم ساعت بوده، بلکه حضور این گاز بر روی شرکتکنندگان تاثیر مخدر داشته و با استرس ناشی از سر و صدا و تراکم جمعیت مقابله میکرد.
طبق این نتایج، زندگی در یک شهر بزرگ ممکن است به آن میزان که دانشمندان انتظار داشتهاند، تاثیر منفی بر سلامت فرد نداشته باشد. اگر چه شرکت کنندگان به نمایش افزایش سطوح تنش در طول پرداختند، گاز مونوکسید کربن از یک تاثیر کاهنده برخوردار بوده و قرار گرفتن طولانی در معرض مواد شیمیایی هیچ اثر ماندگاری از خود نشان نداد.
سطح مونوکسید کربن در شهرها با به کارگیری مبدلهای کاتالیزوری در خودروها که تمام گاز را به دیاکسیدکربن تبدیل میکند، بسیار کاهش یافته است. اگرچه این ماده هنوز به عنوان یکی از رایجترین سموم کشنده در جهان شناخته میشود.