بحريني‌هاي خشمگين از هيچ شيطنتي براي برهم زدن بازي برگشت رويگردان نيستند
«دژاگه» مهره گمشده كرش در تيم ملي
جام جم آنلاين: بازگشت كارلوس كرش از اروپا و ديدار او با دكتر عباسي، وزير ورزش و جوانان و قول‌هاي مساعدي كه در جهت حمايت از تيم ملي فوتبال به مربي پرتغالي ايران داده شد اين اميد تازه را در دل فوتبالدوستان و هواداران تيم ملي زنده كرد كه بار ديگر به همت كارلوس كرش و مردان بي‌تاب و پرانگيزه‌اي كه در اختيار دارد، راه ورود فوتبال ايران به جام‌جهاني باز شود.
كرش در حضور كفاشيان و تاج، رئيس و نايب‌رئيس فدراسيون فوتبال از زبان مرد اول ورزش ايران شنيد: «بايد با بهره‌گيري از تمامي امكانات، مسير پيشرفت فوتبال را هموار كنيم.»
سرمربي تيم ملي فوتبال ايران، همچنين به اين باور رسيد كه وزير ورزش ايران عملكرد او را در زمان كوتاهي كه رهبري فوتبال ملي ايران را پذيرفته مثبت و خوب تشخيص داده و حاضر به حمايت از اوست تا با دلگرمي كافي به كار خود ادامه دهد. در اين نشست بود كه كارلوس كرش ضرورت سفر تيم ملي را با هواپيماي چارتر به منامه و جاكارتا و انجام 2 بازي در فاصله زماني كوتاه مطرح كرد كه به يقين از سوي وزير ورزش تاييدشدني است.
كرش كه بيش از همه به مسووليت خويش واقف است خيلي خوب مي‌داند كه انگيزه شاگردانش براي حضور در جام جهاني 2014 برزيل تنها برگ برنده و عامل صعود تيم ايران نيست و در مقابل حريفاني چون استراليا، ژاپن، كره جنوبي، كره شمالي و حتي چين فقط با انگيزه و عرق‌ملي آن هم در زمان كوتاهي كه براي آماده‌سازي كامل تيمش در اختيار دارد و با كمبود ديدارهاي دوستانه مناسب، نمي‌تواند با قاطعيت از پيروزي تيم ملي و عبور از اين آزمون سنگين سخن بگويد. نگراني او را مي‌شود در سفري كه اخيرا به اروپا داشت تا با چند بازيكن ايراني مقيم در قاره سبز گفت‌وگو كند، كاملا حس كرد. او حتي به پيروزي‌هاي پرگل تيم ملي مقابل تيم‌هاي فلسطين (دوستانه) و بحرين (در راه جام جهاني برزيل 2014) قانع نشده و بخوبي مي‌داند شاگردانش به رغم بازي هجومي و حملات فراوان به سبب كمبود يك مهاجم تمام‌كننده و يك بازيكن شوتزن، بسياري از فرصت‌ها را به آساني از دست مي‌دهد.
در حسرت مهاجمان گلزن
فوتبال ما سال‌هاست حسرت مهاجماني چون بهزادي، مظلومي (غلامحسين)، كلاني، پيوس و دايي را مي‌خورد كه در نوك حمله از قدرت، سرعت، هوش و دقت در شوتزني و سرزني برخوردار بودند و با اين توانايي‌ها گره از كار مربيان خود مي‌گشودند. هنوز زمزمه رايكوف در گوشمان است كه چگونه از غلامحسين مظلومي به عنوان يك مهاجم استثنايي ياد مي‌كرد و او را با بهترين بازيكنان خط حمله فوتبال اروپا قابل قياس مي‌دانست و مي‌گفت اگر او را صاحب مي‌شد مي‌توانست با او ميلياردر شود. از يادمان نرفته است كه برانكو، حتي در زماني كه خيلي‌ها عمر بازي علي دايي را در تيم ملي تمام شده مي‌دانستند، خيلي از انتقادها را به جان خريد زيرا مي‌دانست او در خط حمله، حداقل در آسيا بلندپرواز است و شم گلزني بسيار دارد. لازم نبود كه برانكو به سابقه گلزني او در جام باشگاه‌هاي اروپا با پيراهن بايرن مونيخ توجه داشته باشد يا گل‌هايي را كه به بهترين دروازه‌بانان جهان زده است به ياد بياورد. برانكو و تيم ملي ايران با همين اصرار و با حمايت از دايي بود كه در جام ملت‌هاي آسيا و انتخابي جام‌جهاني آلمان 2006 درخشيد، اگر چه ظهوري موفق مثل جام‌جهاني فرانسه 1998 نداشت.
و حالا هم كارلوس كرش بخوبي پي‌برده است جاي چنين مهاجماني در تيم ملي خالي است و او زماني كه فرهاد مجيدي را از دست داد بيشتر احساس كرد كه دستش از بابت يك مهاجم پرانگيزه، باهوش و متعصب كه چارچوب دروازه را خوب بشناسد و فرصت‌طلب باشد، خالي مانده است.
انتخاب «اشكان دژاگه» كه بازيكني است شوتزن، سريع، پرتحرك و گفت‌وگو با او شايد اين گمان را براي كرش به وجود آورده باشد كه او مي‌تواند همان گمگشته‌اي باشد كه جانشين مهاجماني چون دايي، پيوس و... شود و در مقابل قدرت‌هاي شرق آسيا عصاي دست او و كليد رمزگشاي فوتبال ايران باشد. خوشبختانه نظر قطعي كرش در انتخاب او و رفع مشكل سربازي‌اش كه گمان مي‌رفت حل‌نشدني باشد و تمايل دژاگه براي بازي در تيم ملي كشور اصلي و پدري‌اش، همه موانعي را كه زماني براي بازي او در تيم ملي ايران برشمرده مي‌شد برطرف كرده است تا او در بازي‌هاي برگشت با بحرين و اندونزي به ميدان برود و در عمل به هماهنگي‌هاي لازم برسد. گرچه اين ترديد وجود دارد كه دژاگه نتواند به سرعت خود را با بازي در فوتبال ايران تطبيق دهد، اما او در اين حاشيه امنيت وجود دارد كه يارانش در تيم ملي با 2 برد 3 امتيازي نگراني چنداني ندارند و به رغم آنچه از گذشته در خاطره‌ها باقيمانده است بحريني‌ها نتوانند با كارشكني‌هايي كه رحمتي، دروازه‌بان تيم ملي از آنها ياد كرده است باز مانعي بر سر راه صعود ايران به مرحله دوم اين ديدارها و جام‌جهاني پديد آورند.
دلمشغولي‌هاي كرش
كارلوس كرش درآستانه در اختيار گرفتن اشكان دژاگه، ديگر دلمشغولي از دست دادن فرهاد مجيدي و سردرگمي مهاجمان ديگر را ندارد، اما هنوز غافل از نقطه‌ضعف‌هاي باقيمانده نيست. مربي واقع‌بين و تيزهوشي چون او حتما دريافته است كه در جريان بازي ارسال‌هاي بلند خسرو حيدري، به دليل مهاجمان كوتاه قد تيم ملي و كندي و بي‌ميلي انصاري‌فرد به سرزني، بسيار هدر مي‌رود و اگر دژاگه بتواند در تمرينات پاسخ مثبتي به ارسال‌ها بدهد، مشكل ديگري از پيش پاي كرش برداشته مي‌شود. ديده شد حتي مقابل بحرين كه پس از اخراج يك بازيكن در آغاز بازي و گل اول تيم ايران به كلي در هم ريخت و روحيه‌اش را از دست داد، هيچ‌يك از ارسال‌هاي بلند حيدري كارساز نبود مگر 2 ارسال كوتاه و سريع او كه يكي با بغل پاي انصاري‌فرد گل شد و ديگري با ضربه سر شيرجه‌مانند غلامرضا رضايي به نتيجه رسيد.
نكته: كرش به پيروزي‌هاي پرگل تيم ملي قانع نشده و بخوبي مي‌داند شاگردانش به رغم بازي هجومي و حملات فراوان به سبب كمبود يك مهاجم تمام‌كننده و يك بازيكن شوتزن، بسياري از فرصت‌ها را به آساني از دست مي‌دهد
براساس شنيده‌ها دژاگه از قدرت شوت‌هاي سنگين برخوردار است و اين امتياز ديگري است كه او دارد، اما انتظار نمي‌رود كرش او را تشويق كند كه در نقش يك هافبك نفوذي يا مهاجم كاذب ظاهر شود مگر آن كه او را درعمل بيازمايد و ارزش‌هاي او را در يكي از 2 پست خط حمله موثر تشخيص دهد. آنچه يقين است اين كه حضور علي كريمي و جباري در تركيب ثابت تيم يا يكي از اين دو با توجه به تكنيك خوب، روحيه همكاري و پاس‌هاي مثبت و طلايي كه دارند، مي‌تواند نعمتي باشد براي دژاگه كه باجاگيري خوب و حضور در فضاهاي خالي، هنر گلزني‌اش را به نمايش بگذارد. اگر كرش در اردوهاي كوتاه و زمان كمي كه در اختيار دارد بتواند اين هماهنگي‌هاي لازم را به وجود آورد به يقين تيم ايران با روحيه تهاجمي كه دارد هيچ حريفي را از گل‌خوردن بي‌نصيب و بي‌هراس نمي‌گذارد.
ممكن است ضعف خط دفاع ايران در مقابل تيم‌هايي چون بحرين و اندونزي كه ناچارند در برابر بازي تهاجمي و فشارهاي بي‌وقفه تيم‌هاي برتر، به بازي تدافعي خو گرفته و لاجرم به سلاح خطا و خشونت مجهز شوند، چندان به چشم نيايد، اما در مقابل حريفان مدعي كه براي سهميه آسيا در جام جهاني برزيل دندان تيز كرده‌اند و علاوه بر انسجام تيمي، از سرعت خوبي هم برخوردارند. به طور مسلم فقط شيوه تهاجمي و پيوستن 2 مدافع كناري و پيشتاز و فاصله‌گرفتن و دورشدن تمامي هافبك‌ها از خط دفاعي چندان عاقلانه به‌نظر نمي‌رسد و كرش به همين دلايل بايد پس از عبور از مرحله اول، شاگردانش در تيم ملي ايران را از اين بي‌احتياطي‌ها كه تاكنون بارها چوب اين سهل‌انگاري‌ها را خورده‌ايم، بر حذر دارد و تاكتيك مناسبي را براي تيم ايران برگزيند.
تيم ايران در شرايط كنوني و در حالت تهاجمي، در يك‌سوم زمين خود اغلب فضاي باز و غيرقابل دفاع دارد. يك فضاي خالي كه هافبك‌هاي حريف را ترغيب مي‌كند پشت قوس نيمدايره محوطه جريمه ظاهر شوند. علاوه بر امكان تهديد مستقيم با شوت‌هاي سنگين، قادر باشند با پاس‌هاي رو به جلو، تو در يا حركت يك ـ دو، بهترين فرصت‌ها را نصيب مهاجمان خود كنند. 2 فضاي ديگر در 2 سمت خط دفاع و در زمان‌هايي كه مدافعان كناري و پيشتاز در نيمه زمين حريف باقي مانده‌اند در اختيار تيم مقابل قرار مي‌گيرد. در اين صورت خواه ناخواه زنجيره ديوار دفاعي از هم مي‌گسلد و به ميل و دلخواه حريف فضاهاي ديگري براي تهديد جدي دروازه ايران باز مي‌شود. اينها كه گفته شد سواي اشتباهات ديگري است كه حريفان جدي‌تر ما كه توانايي‌شان را به لطف مهاجمان سريع و تخصص در ضدحمله خلاصه كرده‌اند و با آشنايي با اين تاكتيك فريبنده و در زمان‌هاي مناسب كه اغلب غيرقابل جبران مي‌نمايد، ضربه كاري را مي‌زنند.
چنان كه برمي‌آيد و از 2 بازي مرحله اول ديدارهاي انتخابي جام جهاني پيداست كرش با توجه به نتيجه مثبتي كه در چند بازي دوستانه و رسمي گرفته است درون دروازه به سيدمهدي رحمتي اطمينان بيشتري دارد و در خط دفاع با آن كه حسين ماهيني در آزمون تيم ملي نمره خوبي گرفته است و احسان حاج‌صفي تجربه كافي در سمت چپ دارد، اما 4 مرد دفاعي او را حيدري، عقيلي، حسيني و پولادي تشكيل مي‌دهند. در ميانه ميدان تيموريان و نكونام براحتي جايگزيني ندارند و اگر علي كريمي بدرستي از بند آسيب‌ديدگي اخير رها شده باشد، او نيز بدون جايگزين است، اما تغييرات پياپي در مردان جلوزن و پيشتاز چنين مي‌نمايد كه هنوز رضايت كامل از كار مهاجمان حاصل نشده است. در بين افراد موجود مجتبي جباري و محمدرضا خلعتبري جلوه بيشتري داشته‌اند و تكنيك بالايشان نمره قبولي به آنها مي‌دهد. همكاري تيمي جباري و تلاش وافر و تحرك لازم در نزد خلعتبري، كرش را به آنها علاقه‌مندتر كرده است. حال اگر دژاگه در تيم آينده كرش جايي داشته باشد بايد ديد از بين حدادي‌فر، قاضي و غلامرضا رضايي كدام‌يك مي‌توانند در تمرينات آينده، قبل از بازي با بحرين نظر كرش را براي آخرين پست بجا مانده جلب نمايند. شايد حدادي‌فر نفر يازدهم باشد!
آمادگي ويژه
چنانچه معقول مي‌نمايد تيم ملي فوتبال ايران در سفر به منامه و جاكارتا هيچ گزندي از سوي 2 تيم بحرين و اندونزي نمي‌بيند، اما كرش و كادر فني بايد علاوه بر تمرينات معمولي و فيزيكي براي بالا‌بردن انسجام تيمي و پياده‌كردن تاكتيك مطلوب ناچارند آمادگي روحي بازيكنان را بخصوص براي مقابله با خشونت‌ها و خطاهاي آزاردهنده هر دو تيم بالا ببرند. اين آمادگي بايد چنان باشد كه در هيچ موردي به پرخاش و واكنش و پاسخگويي از سوي بازيكنان ايراني روبه‌رو نشود. واضح است كه بحريني‌ها از شكست سنگين در ديدار رفت، بسيار خشمگين‌اند و علاوه بر بازي دوستانه‌اي كه براي آمادگي تاكتيكي پيش از بازي با ايران، مقابل كويت تدارك ديده‌اند از هر نوع عمل ايذايي در بازي با تيم ايران روگردان نيستند و حتي اگر لازم باشد بازيكنان ما را به درگيري فيزيكي هم مجبور مي‌كنند. اگر تيم ايران و يكايك بازيكنان به اين آمادگي ويژه مجهز نشوند و حتي در صورت مظلوميت به اين دام ناخواسته بيفتند، معلوم نيست بي‌گناهي ما را با كدام ترازو بسنجند و ماجرا را آن طور سياسي جلوه ندهند كه حكم محكوميت تيم ايران صادر نشود.
پرويز زاهدي / جام‌جم