خلاصه ای از زندگی این بزرگ مرد عرصه دین و دانش:
ولادت:
محمد بن محمد رازي (بوبهي) مشهور به قطب الدين رازي در سال ۶۴۷ هجری قمری به دنيا آمده و اصليت او از ( ورامين) نزديك تهران است. او با محدث بزرگوار و عظيم الشأن شيخ صدوق نسبت داشته است، چرا كه نسبت او به (بابويه ) جد شيخ صدوق (محمد بن بابويه قمى) منتهى مىگردد.
تحصيلات:
او پس از طى مراحل علوم مقدماتى و تحصيل فنون متداول عصر، علوم معقول و منقول خود را تكميل نمود و در رشته هاى مختلف آن مخصوصاً منطق و فلسفه تخصص يافت، و از دانشمندان عاليقدر عصر بشمار آمد.
اساتيد:
قطب الدين رازي در نزد قاضى عضد الدين ايجى مؤلف كتاب مشهور مواقف و در خدمت علامه حلى پيشواى مجتهدين شيعه مدتي را به كسب علم پرداخته است.
شاگردان:
دانشمندان مشهور سنى و شيعه همچون مير سيد شريف جرجانى و سعد الدين تفتازانى و شهيد اول از جمله شاگردان او بشمار مى آيند.
تأليفات:
۱ ـ تحرير القواعد المنطقية في شرح الشمسية.
۲ ـ حاشيه بر قواعد علامه.
۳ ـ بحر الاصداف.
۴ ـ تحفة الاشراف.
۵ ـ تحقيق معنى التصور و التصديق يا (رسالة التصورات و التصديقات) در علم منطق.
۶ ـ شرح الاشارات.
۷ ـ المحاكمات بين شرحى الاشارات.
۸ ـ لوامع الاسرار.
۹ ـ كتاب تقسيم العلم و الرسالة القطبية نيز نام برد.
اگر چه از ادبيات و فقه هم بهره داشته اما اساساً او يك حكيم و فيلسوف است چنانچه از آثار و
تأليفاتش هويدا است.
گفتار بزرگان :
بسيارى از دانشمندان و علماى ما قطب الدين رازى را مورد ستايش قرار داده اند و عده زيادى از محققين و مدققين، زبان بر تحسين او گشوده اند كه براى نمونه به سه مورد اشاره مى كنيم.
۱ ـ علامه حلى پيشواى مجتهدين شيعه، در اجازه اى كه در پشت كتاب (قواعد الاحكام) خود كه به خط قطب رازى استنساخ شده است درباره او مىنويسد: شيخ دانشمند بزرگوار، فقيه، عالم، فاضل، محقق، مدقق، زبدة العلماء و الافاضل، قطب الملة و الدين محمد رازى (ادام الله ايامه).
از اين تعبيراتى كه علامه حلى درباره شاگرد بر ازنده اش بكار برد مى توان مقام عالى او را در علم و فضل به خوبى حدس زد.
۲ ـ شهيد سعيد قاضى نور الله شوشترى، از قطب الدين بدين گونه ياد مىكند : المولى المحقق العلامة، قطب الدين محمد بن محمد البويهى (قدس سره) آنكه چرخ، اعلم زمانش خواند دهر، علامه جهانش خواند. هر چه در هر نقش دانائى است- دل او را بر آن توانائى است - چون خورشيد فضيلتش از مطلع (شرح مطالع) و محكمات حكمتش از افق كتاب (محاكمات) ساطع است عظم شأن او احتياج به تعريف و بيان ندارد .
۳ ـ شهيد اول گل سرسبد فقهاى شيعه در قرن هشتم در كتاب (اربعين) خود مىفرمايد: اتفاق افتاد ملاقات من در دمشق با قطب الدين در شعبان ۷۶۶،او در تمام علوم معقول و منقول متبحّر بود، ضمن استفاده از محضر او، پس از مذاكرات و مباحثاتى كه داشتم دانستم كه او دريايى است كه ساحل ندارد.
و بعد اضافه مىكند كه از او اجازه خواستم و او هم برايم نوشت.
وفات
اين حكيم الهى و دانشمند گرانمايه بعد از عمرى تعليم و تعلم و خدمت به فرهنگ غنى اسلام سر انجام در روز دوازدهم ذيقعده سال ۷۶۶ هجری قمری در دمشق از دنيا رفت و به ديدار حق شتافت بسيارى از بزرگان شام در نماز وى شركت جستند و او را در (صالحيه) دفن كردند.