جام جم آنلاين: 181 سال پيش در روز 4 اكتبر سال 1830 ميلادي ، يك دولت موقت در كشور بلژيك استقلال اين كشور از هلند را اعلام كرد.چند سال پيش از اين تاريخ در جريان كنگره وين 1815-1814 ميلادي، انگلستان وحدت بلژيك به هلند را تحميل كرده بود.
پس از سرنگوني امپراتور فرانسه ناپلئون اول ، لندن مي خواست با ايجاد اين كشور حايل مانع فرانسه براي از سرگيري تلاش براي فتح اروپا شود.

اما در اين كشور جديد سلطنتي ، بلژيكي ها همواره شكايت داشتند كه با آنها به عنوان شهروندان درجه دوم رفتار مي شود ، در حالي كه جمعيت بلژيكي ها 3.5 ميليون نفر و جمعيت هلندي ها 3 ميليون نفر بود.

علاوه بر اين بلژيكي ها كاتوليك مذهب بوده و هلندي ها پيرو مذهب پروتستان كالوينيست بودند.از طرف ديگر طبقه بورژوا بلژيك فرانسه زبان بوده ونگاهشان به سوي پاريس بود.

اما هلندي ها به زبان مادري خودسخن مي گفتند و به دليل تاجرپيشه بودند ديدگانشان به پهنه درياها براي تجارت ادويه دوخته شده بود.

پس از بركناري شارل دهم پادشاه فرانسه و به قدرت رسيدن لويي  فيليپ اول ، اميد استقلال در قلب هاي بلژيكي هاي طرفدار خودمختاري و استقلال از هلند زنده شد.

در 25 اوت سال 1830 ميلادي ، نمايندگان بورژوازي بلژيك در شهرداري شهر بروكسل دور هم گرد مي آيند و تصميم مي گيرند بدون فوت وقت يك گارد ملي تشكيل دهند و يك پرچم ملي سه رنگ با رنگهاي سياه ، زرد و قرمز را به عنوان پرچم بلژيك برمي گزينند.

علاوه بر اين ، آنها از گيوم اول پادشاه هلند خواستار جدايي اداري بلژيك و هلند مي شوند كه تنها نقطه اتصال دو نيمه جدا شده سلطنت سلسله اورانژ هلند باشد اما گيوم اول به پيشنهادهاي آنها اعتنايي نمي كند.

به اين ترتيب ، در ايالت والوني فرانسه زبان شورش در مي گيرد. مردم شهر ليژ و بسياري از شهرهاي كارگري قيام مي كنند.

گيوم اول از شاهزاده فردريك مي خواهد با سپاه آنتورپ به سوي بروكسل حركت كند.

در روز 20 سپتامبر ، شورشيان بلژيك مسلح شده و نخستين سنگربندي ها در خيابان هاي بروكسل برپا مي شوند.

ارتش و شورشيان در پارك بروكسل با يكديگر برخورد مي كنند ، اما در 26 سپتامبر دستور عقب نشيني ارتش صادر مي شود.

در روز 27 سپتامبر ، مجلس لاهه جدايي اداري بلژيك را تصويب مي كند اما ديگر براي اين كار دير شده بود و دولت موقتي كه در جريان اين مدت در بلژيك تشكيل شده بود ، مصوبه مجلس لاهه را نمي پذيرد.

دولت موقت در روز 4 اكتبر سال 1830 ميلادي استقلال بلژيك را اعلام ميكند و يك هفته بعد ، يك كنگره ملي را براي تدوين يك قانون اساسي براي اين كشور جديد تشكيل مي دهد.

گيوم اول پادشاه هلند با توسل به مفاد پيمان هاي كنگره وين خواستار يك كنفرانس بين المللي مي شود.

در روز 4 نوامبر سال 1830 ميلادي انگلستان ، اتريش ، پروس ، فرانسه و روسيه قدرت هاي آن روزگار جهان در لندن تشكيل جلسه مي دهند و چون در مقابل عمل انجام شده قرار گرفته بودند ، استقلال بلژيك را به رسميت مي شناسند.

به اين ترتيب ، در روز 4 اكتبر سال 1830 ميلادي دولت موقتي كه به دليل استقلال طلبي مردم بلژيك به طور خودجوش شكل گرفته بود ، استقلال بلژيك را اعلام مي كند و به وحدت با هلند كه از سوي انگلستان تحميل شده بود ، خاتمه مي دهد.