تولد فريدالدّين عطّارنيشابوري معروف به« شيخ عطّار» در سال ۵۱۳ هجري قمري

« فريدالدّين عطّارنيشابوري » معروف به« شيخ عطّار» از مشاهير عرفا و شعراي نام‏آور ايران در سال ۵۱۳ هجري قمري ديده به جهان گشود. برخي زادگاه وي را همدان و بعضي قريه كَدْكَن از توابع نيشابور ذكركرده‎اند. عطار به سبب بلاغت، فصاحت و علم بسيارش در ميان علما و دانشمندان آن روزگار به شيخُُ الاولياء و كشافُ المَعارف وَ الْاَسرار موصوف شده بود. او همانند پدرش شغل عطاري داشت و درطب نيز از مهارتهاي خاص برخوردار بود. او در مداواي بيمارانش از شيوه مجدالدين بغدادي كه طبيب حاذق و برجسته‏اي به شمار مي‏رفت پيروي مي‏كرد و پس از فراغت از معاجله بيماران به نظم مثنوي مي‏پرداخت. گويند مولوي شاعر عارف نامي نيز در كودكي نزد شيخ عطار رفته با او ديدار كرده بود. اشعار و سروده‎هاي او غالباً پندآموزند. از تأليفات اين شاعر پارسي گوي مي‎توان به ۱۱۴ و به قولي ۱۹۰ اثر اشاره كرد كه برخي از مهمترين آثار منظوم و منثور او «اِخوانُ الصَّفا، اسرارنامه، تذكرة الاولياء، مِفتاحُ الفُتوح، لِسانُ الغَيب، مظهرُالعَجايِب و منطقُ الطِّير» مي‏‎‏باشند.