طرح سؤال از محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور که سابقه آن به مهر ماه 89 بازمی‌گردد پس از فراز و فرودهای بسیار، سرانجام در5 تیرماه 90 نامه سؤال از رئیس‌جمهور با 100 امضا تحویل باهنر رئیس وقت جلسه علنی مجلس شد و پس از تایید اعلام وصول آن به جریان افتاد.
این نامه شامل 11 سؤال است که به تفکیک 3 سؤال اقتصادی، 3 سؤال درباره اجرای قانون، 3 سؤال سیاسی و 2 سؤال فرهنگی است.
طرحی که به مصلحت نیست
دیروز حجت‌الاسلام روح‌الله حسینیان، نماینده مردم تهران در مجلس و رئیس فراکسیون انقلاب اسلامی با اشاره به طرح سؤال از رئیس‌جمهور که به امضای 100 نماینده مجلس رسیده است به فارس گفت که بعید می‌داند این طرح در صحن علنی مطرح شود. وی با بیان اینکه مصلحت نیست طرح سؤال از رئیس‌جمهور بنا به شرایط منطقه و شرایط داخلی مطرح شود، افزود: اکنون جهان اسلام در حال بیداری است و چشم همه دنیا به جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان یک الگوی رفتاری و موفق از یک نظام اسلامی است؛ بنابراین با توجه به این شرایط مصلحت نیست طرح سؤال از رئیس‌جمهور در صحن علنی مطرح شود.
رئیس فراکسیون انقلاب اسلامی از احتمال منتفی شدن طرح سؤال از رئیس‌جمهور و پس‌گرفتن امضا از سوی نمایندگان خبر داد و گفت: فراکسیون انقلاب اسلامی مخالف طرح سؤال از رئیس‌جمهور است و به هیچ عنوان از این طرح حمایت نکرده و نمی‌کند.
بازپس‌گیری امضای طرح سؤال
همچنین سیدمحمدجواد ابطحی، نماینده مردم خمینی‌شهر در مجلس نیز با اشاره به بازپس‌گیری امضای طرح سؤال از رئیس‌جمهور توسط برخی از نمایندگان، اظهار داشت: در حال حاضر یک فهرست 20 نفره از نمایندگانی که تقاضای پس گرفتن امضای خود را داشتند، موجود است.وی ادامه داد: هیأت رئیسه مجلس به این نتیجه رسیده است که مطهری را برای انصراف از این طرح راضی و شرایط موجود را برای وی تبیین کند و به همین منظور هیأت رئیسه، هفته گذشته با وی جلسه داشت.این نماینده مجلس با بیان اینکه جلسات هیأت رئیسه مجلس با مطهری ادامه دارد، به فارس گفت: خرد و عقلانیت اقتضا می‌کند که انسان مصلحت‌های مهم‌تر را ببیند؛ همانطور که مقام معظم رهبری نیز فرمودند «ممکن است کاری مصلحت باشد اما انجام آن باعث از بین رفتن مصلحت بالاتری شود.»
واکنش به منتفی شدن سؤال
علی مطهری نماینده مردم تهران و طراح اصلی سؤال از رئیس‌جمهور پس از سخنان روح‌الله حسینیان درخصوص احتمال منتفی شدن سؤال از رئیس‌جمهور، به سخنان وی واکنش نشان داد و گفت که شرایط موجود از نظر خارج و داخل ایجاب می‌کند که این سؤال مطرح شود. از نظر خارج و بیداری اسلامی، سؤال از رئیس‌جمهور برای ملل مسلمان منطقه ثابت می‌کند که در ایران دمکراسی واقعی برقرار است و نظام جمهوری اسلامی بر پایه‌های مستحکمی استوار است و از نظر داخل نیز با این پرسش و پاسخ میان مجلس و دولت بسیاری از ابهامات برای نمایندگان و مردم رفع می‌شود و حسن تفاهم میان دولت و مجلس افزایش می‌یابد.
به گفته وی ظاهرا آقای حسینیان تصورشان از سؤال از رئیس‌جمهور چیزی شبیه کودتاست و شاید ایشان سؤال را با استیضاح اشتباه گرفته‌اند. سؤال از رئیس‌جمهور به کمیسیون مربوط می‌رود. نماینده رئیس‌جمهور با حضور نماینده سؤال‌کنندگان توضیحات لازم را می‌دهد. اگر همچنان تعداد 72 نفر از امضاکنندگان قانع نشده باشند، رئیس‌جمهور یک ماه فرصت دارد که به صحن علنی مجلس بیاید و توضیحات لازم را بدهد. در آنجا سؤال‌کنندگان یک ربع و رئیس‌جمهور یک ساعت وقت دارند. حتی رای‌گیری برای قانع‌شدن یا نشدن مجلس نیز در کار نیست. این چه مشکلی برای کشور به‌وجود می‌آورد؟! قطعا به نفع کشور و در جهت اصلاح امور است. طرح سؤال از رئیس‌جمهور در 30 سال گذشته در نظام جمهوری اسلامی ایران یعنی در 8 دوره مجلس سابقه نداشته است و روسای جمهور هیچگاه مورد سؤال نمایندگان مجلس واقع نشدند.
شرایط سؤال از رئیس‌جمهور
مطابق ماده 196 آیین‌نامه داخلی مجلس، براساس اصل 88 قانون اساسی درصورتی‌که یک چهارم کل نمایندگان مجلس بخواهند درباره یکی از وظایف رئیس‌جمهور سؤال کنند، باید سؤال خود را به‌طور صریح، روشن و مختصر همگی امضا و به رئیس مجلس تسلیم کنند. رئیس مجلس موضوع را در اسرع وقت به کمیسیون تخصصی ارجاع می‌کند. کمیسیون موظف است حداکثر ظرف یک هفته با حضور نماینده معرفی شده رئیس‌جمهور و نماینده منتخب سؤال‌کنندگان تشکیل جلسه دهد و در این جلسه نماینده رئیس‌جمهور پاسخ مقتضی را از طرف رئیس‌جمهور ارائه خواهد کرد تا به نمایندگان سؤال‌کننده گزارش شود.
پس از یک هفته چنانچه هنوز حداقل یک چهارم نمایندگان مجلس که سؤال را امضا کرده‌اند، از سؤال منصرف نشده باشند، رئیس مجلس موظف است در نخستین جلسه سؤال آنان را قرائت و فورا برای رئیس‌جمهور ارسال کند و این سؤال ظرف 48 ساعت تکثیر و در دسترس نمایندگان قرار می‌گیرد.
براساس ماده 197 آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی، رئیس‌جمهور موظف است ظرف مدت یک ماه از تاریخ دریافت سؤال در جلسه علنی مجلس حضور یابد و به سؤال پاسخ گوید؛ مگر با عذر موجه و با تشخیص مجلس، مدت طرح سؤال از طرف نماینده منتخب سؤال‌کنندگان حداکثر 15 دقیقه و مدت پاسخ رئیس‌جمهور حداکثر یک ساعت خواهد بود. به نتیجه رسیدن یا نرسیدن این طرح در مجلس یکی از بحث‌های میان نمایندگان است.
حال با پایان تعطیلات 2هفته‌ای نمایندگان باید دید که در نهایت طرح سؤال از رئیس‌جمهور به سرانجامی خواهید رسید یا خیر، زیرا برای طرح سؤال از رئیس‌جمهور حداقل یک چهارم نمایندگان یعنی 73 نماینده باید طرح را امضا کنند و اگر تا پایان تعطیلات مجلس تعداد افرادی که امضاهای خود را پس گرفته باشند به زیر حداقل یک چهارم نمایندگان برسد طرح سؤال از رئیس‌جمهور در صحن علنی مجلس منتفی می‌شود.