جام جم آنلاين: در حالیکه گوگل از سرویس جدید خود رونمایی کرده است کارشناسان نظریات محتلفی در باره این شبکه اجتماعی جدید بیان می کنند .
شبکه های اجتماعی چهره اینترنت و نحوه استفاده از آن را به طور کامل تغییر داده اند. فضاهای اجتماعی و به اشتراک گذاری مجازی گام بزرگی در عرصه فناوری شبکه به شمار می روند که توانسته اند به ویژه در سال های اخیر راه های جدیدی پیش روی کاربران اینترنت باز کنند.

آنها از مکان هایی برای به اشتراک گذاری عکس، خاطره، لینک های متفرقه و ابزاری صرف سرگرمی به سامانه ای برای یافتن افراد حقیقی و حقوقی و ارتباط با آنها و در نهایت به عنوان ابزارهای اطلاع رسانی متکی بر افراد غیر حرفه ای بدل شدند و تا آنجا پیش رفتند که شبکه های بزرگ خبری، شرکت ها و افراد برجسته ادامه موفق حیات خود را در استفاده از این ابزارها دیدند.



البته تاریخ کوتاه این شبکه ها دارای پستی و بلندی های فراوانی هم بوده است. سال ها پیش از آنکه فیس بوک و توییتر به اربابانی برای این شبکه ها تبدیل شوند، فضاهایی نظیر مای اسپیس، فرند فید و یاهو 360 گوی برتری را در اختیار داشتند. اما آیا استیلای کنونی فیس بوک و توییتر گام نهایی در این حوزه است؟ به نظر می رسد افراد و موسسات بسیاری نسبت به این استیلا ناخشنودند و سعی در مطرح کردن رقیبی دارند که بتواند پا در جای پای آنها بگذارند.



یکی از عطیم ترین برندهای جهان شبکه که سال های اخیر به رشدی بی نظیر دست یافته و تقریبا همه حوزه های مبتنی بر وب را در نوردیده است شرکت گوگل است. جایی که در ابتدا و تنها اندکی بیش از 1 دهه پیش با ارایه الگوریتمی یکتا برای جستجو غول هایی مانند مایکرو سافت و یاهو را به چالش طلبید و از آنها جلو زد و با ارایه خدمات متنوعش – که هرروز هم توسعه می یاید – جای پای خود را در این حوزه نه تنها محکم که به نظر آسیب ناپذیر ساخته است. اینک از جستجو های متن و تصویر تا فرمان های صوتی جستجو، اشتراک گذاری فیلم و تصویر،ترجمه میان زبان های مختلف، ذخیره آنلاین مستندات، سیستم عامل محبوب تبلت ها و گوشی های تلفن هوشمند (اندروید) تا مرور گر و سیستم عامل وب محور کروم، همه جا حضور موفق گوگل دیده می شود. گوگل اینک گام بزرگی را به پیش گذشته و همه تجربیاتش را جمع کرده تا به رقابت با غول شبکه های اجتماعی یعنی فیس بوک برخیزد.

گوگل پیش از این نیز سابقه ای در شبکه های اجتماعی داشت. اورکات متعلق به گوگل و زمانی چنان محبوب بود که به پدیده ای همه گیر بدل شده بود اما کاربران آن به شدت در مواجهه با دیگر شبکه ها نظیر یاهو 360، مای اسپیس و در نهایت فیس بوک افت کرد و عملا به پروژه ای ناموفق بدل شد. اینک گوگل با بررسی نقاط قوت و ضعف شبکه های اجتماعی راه اندازی آزمایشی و محدود شبکه اجتماعی خود به نام گوگل + را اعلام کرده است.

هنوز بسیاری منتظر دعوت نامه های این سرویس هستند تا بتوانند امکانات آن را بسنجند و ببینند آیا این طرح هم مانند طرح پر سر و صدا و هوشمندانه اما ناموفق گوگل ویو بهاری کوتاه مدت دارد یا واقعا مانند مرور گر و سیستم عامل و موتور جستجوی گوگل می تواند از پس غول های این حوزه درآید. بدین ترتیب در روزهایی که هرروز اخباری از نارضایتی کاربران فیس بوک از نقض حریم خصوصی اشان و خروج گروهی از کاربران این شبکه شنیده می شود باید منتظر عملکرد گوگل + بود.

با توجه به محدودیت اعضای این سرویس هنوز بسیاری از کاربران نتوانسته اند آن را بررسی کنند، اما موج خبرهایی که در این زمینه منتشر می شود باعث شد تا مروری که روز گذشته شریل کرشنباوم (Sheril Kirshenbaum) روزنامه نگار علمی و ستون نویس مجله وایرد درباره اولین تجربه های شخصی اش از استفاده از این سرویس را داشت ترجمه و منتشر کنیم. البته در باره این سرویس جدید دیگاه های متفاوت و گاه متناقضی وجود دارد که البته بخشی از آن به تعداد محدود کاربران آن باز می گردد که اجازه نمی دهد امکانت واقعی آن مورد آزمون قرار گیرد به همین دلیل در روزهای آینده یادداشت هایی از دیدگاه های متفاوت در باره این موضوع را ترجمه و منتشر خواهیم کرد.

شریل کرشنباوم محقق گروه انرژی وبر در دانشگاه تگزاس و مسوول پروژه آشنایی مردم با انرژی در مرکز بین المللی سیاست های زیست محیطی و انرژی و در عین حال نویسنده و روزنامه نگار علمی است که وبلاگ ثابتی از او با عنوان convergence (همگرایی) در مجله وایرد (Wired) منتشر می شود. او همچنی به عنوان سخنران میهمان کنفرانس تد گلوبال 2011 دعوت شده است تا سحنرانی با موضوع ابزارهای زندگی ارایه دهد.



متن زیر روز 5 شنبه 30 زوئن / 9 تیر ماه در همین وبلاگ منتشر شده بود که ترجمه آن در پی می آید. لازم به ذکر است که ترجمه و انتشار این یادداشت در جام جم آنلاین پس از اخذ مجوز از نویسنده صورت می پذیرد.



نخستین احساسات من در مواجهه با گوگل +




من به نسبت خیلی دیر وارد فیس بوک شدم و ورودم به توییتر ، حداقل در مقیاس های شبکه های اجتماعی واقعا خیلی دیر اتفاق افتاد و البته هیچ وقت هم به گوگل ویو نپیوستم. اما روز گذشته برروی دعوت نامه ای که از گوگل + دریافت کرده بودم کلیک کردم و به عضویت آن در آمدم .



این ها نخستین برداشت ها و احساسات من در مواجهه با گوگل + است:
به نظر می رسد که گوگل + به نوعی چیزی شبیه به یک ترکیب دو گانه توییتر / فیس بوک باشد. منظورم از ترکیب دو گانه این است که در حالی که کنترل بیشتری بر آن دارید از ظاهر بهتری نیز برخوردار است. شمیرت در اپی سنتر نقل قول جالبی در باره این محصول دارد که می گوید:«در فیس بوک من با اشتراک گذاری افراطی (Overshare) و در توییتر با اشتراک گذاری تفریطی (Undershare) مواجه هستم. اگر گوگل حد وسطی برای این دو قایل شود آنگاه می توانیم شاهد انقلابی در تعاملات اجتماعی باشیم» و به نظرم این جمله درباره گوگل + درست از آب در آمده است.



جریان نظرات و یا کامنت ها را به راحتی می توان به شکل مورد علاقه شخصی تنظیم کرد. بدین ترتیب واقعا می توانید اتفاقات و جریان های افرادی را دنبال کنید که واقعا می شناسید در حالیکه مثلا در فیس بوک واقعا من شاید 5 درصد فهرست دوستانم را واقعا بشناسم و بخواهم آنها را دنبال کنم. ضمن اینکه این امکان وجود دارد که یک گام به عقب بردارید و جریان های کامنت ها و اشتراک گذاری های گروه های مختلف را دنبال کنید. از سوی دیگر این امکان نیز وجود دارد که بتوانید کامنت ها را به جای اینکه فقط پاک کنید ، ویرایش هم بکنید. تا اینجا که به نظر خوب است.



اخیرا امکانی در فیس بوک به وجود آمده بود به شدت باعث خستگی می شد. در بخش گروه های این شبکه هر کسی می توانست مرا به هر گروهی اضافه کند و در نتیجه من هرروز عضو تازه گروهی می شدم که شاید تا آن موقع حتی اسمش را هم نشنیده بودم و هر بار که فعالیتی در این گروه صورت می گرفت ایمیلی هم برای من می آمد تا زمانی که به آن مراجعه کرده و تنظیمات آن را به گونه ای تغییر دهم که برایم ایمیل تغییرات در گروه را نفرستد. قطعا طرفدار چنین تغییر جهتی در فیس بوک نبوده ام . ( و فعلا خبری از آن در سرویس گوگل نیست)



دیو موشر در درگاه خبری (فید) گوگل + من ، نوشته بود:«به نظر می رسد گوگل + مثل چسب و سیم و یا چرخ دنده هایی عمل می کند که قطعات جدا از همی که در اعتبار و حساب گوگل شما وجود داشت را یکباره در کنار هم و به طور مناسب پیوند می دهد و هماهنگ با هم سرجای خود می نشاند» او به نکته مهمی اشاره کرده است و اگر این اتفاق بیفتد و اگر این سرویس اجتماعی بتواند بخوبی از پس هماهنگی با سرویس های دیگر گوگل بربیاید، به همه ما کمک بزرگی در زمینه حفظ و صرف جویی در زمان هنگام استفاده از این امکانات را داده است . دیگر لازم نخواهد بود وقت خود را با لاگین کردن های پی درپی و تنظیم نحوه استفاده از سرویس های مختلف و در همان حال برای استفاده از سایر شبکه های اجتماعی تلف کنیم چون همه را یکجا داریم و من این اتفاق را دوست دارم.

چیزی که مرا در این سرویس جدید هیجان زده کرد امکان چت همزمان ویدیویی با گروهی از کاربران بود این گامی به جلو است و خیلی عالی است که بتوانیم پاتوغی داشته باشیم که مردم را از نواحی مختلف زمانی در آن جمع کنیم.

به طور خلاصه این حاصل اولین مواجهه من با این شبکه بود و از این مواجهه تحت تاثیر قرار گرفتم . اکنون منتظرم تا ببینم چقدر زمان می برد تا همه مردم بتوانند از آن استفاده کنند.


منبع : Wired / Convergence – ترجمه : پوریا ناظمی