غزوه بنى نضير در سال چهارم هجرى‏قمرى

يهوديان مدينه پس از جنگ احُد و شكست مسلمانان در آن  و به شهادت رسيدن بزرگانى چون "حمزة بن عبدالمطلب(ع) " عموى پيامبر(ص) و كشته شدن مبلغان اسلامى به دست مشركان و خيانت پيشه گان أعراب در "واقعه رجيع" و "واقعه بئر معونه"، به تحرك افتاده و در صدد بهانه جويى وفتنه انگيزى برآمدند. پيش گام اين فتنه انگيزى، "طايفه بنى نضير" بود.

 پيامبر اكرم(ص) كه ازنيت آنان آگاه بود، براى آشكار كردن دسيسه‏هايشان، به بهانه يارى جويى از سران طايفه بنى نضير براى پرداخت خون بهاى دو تن از كشته شدگان قبيله "بنى عامر"، يا "بنى كلاب" و يا "بنى سليم" كه به دست يكى از مسلمانان به طور اشتباهى كشته شده بودند و اين طايفه، هم با مسلمانان و هم با بنى نضير، پيمان عدم تعرض داشت و از پيامبر(ص) در خواست ديه كرده بود، آن حضرت به همراه تعدادى از ياران خويش به سوى دژ بنى نضير عازم شد و سران اين طايفه را از خواسته خويش آگاه ساخت.

 آنان، گرچه در ظاهر از خواسته آن حضرت استقبال كردند، ولى در پنهان، نقشه كشتن پيامبر(ص) را در سر پروريدند و آن حضرت را به بهانه پذيرايى در كنار ديوار خانه‏اى، معطل نمودند.

"حُيّى بن أخطب" كه سردمدار يهود بنى نضير بود، بزرگان اين طايفه را در يك نشست محرمانه و فورى فراخواند و به آنان گفت:اى گروه يهود ! محمّد به همراه تعدادى از يارانش كه به ده نفر نمى‏رسند، با پاى خود به سوى شما آمد و علاوه بر اين، به همراه او، ياران بزرگش چون على، زبير، طلحه، ابوبكر، عمر، سعد بن معاز، سعد بن عباده و اُسيد بن خضير مى‏باشند و اين‏ها، سران نظام اسلامى و دين جديد مى‏باشند، بياييد آنان را غافل‏گير كرده و از بالاى بام بر سرشان سنگ بيندازيم و آنان را بكشيم. از اين فرصت، بهتر بگيرتان نخواهد آمد. پس از كشته شدن آنان، ساير يارانش پراكنده مى‏شوند و قريش بر مدينه مى‏تازند و ما را نيز از دست مسلمانان رهايى مى‏بخشند.

 عده كمى از يهوديان، از پيشنهاد حيّى بن اُخطب، اظهار نگرانى كرده و بقيه آنان، استقبال كرده و آماده عمليات ناجوانمردانه شدند. پيامبر(ص) كه از طريق وحى، به خيانت آنان پى برد، از آن مكان برخاست و براى انجام حاجتى، به سوى مدينه روان شد.

 همراهان آن حضرت كه خبر بازگشت وى به مدينه را دريافته بودند، از محله بنى‏نضير بيرون آمده و به پيامبر(ص) در مسجدالنبى پيوستند. بدين گونه دسيسه يهوديان فتنه انگيز، آشكار گرديد و آنان رسوا شدند.

 پيامبر)ص(، براى تنبيه آنان و پاسخ گويى به پيمان شكنى ناجوانمردانه آن‏ها، "محمد بن سلمه" را به سوى سران طايفه بنى نضير اعزام كرد و به آنان پيام داد كه حداكثر تا ده روز ديگر اين آب و خاك را ترك كنيد و از اين منطقه خارج شويد. زيرا پيمان شكنى كرده‏ايد و از در مكر و حيله برآمده‏ايد و اگر در اين مدت، از اين سرزمين خارج نشويد، خون شما هدر است.

 يهوديان به تكاپو و تشويش افتاده و برخى پيشنهاد مسلمان شدن خود را دادند و برخى ديگر مخالفت كرده و آماده جنگ و نبرد شدند.سرانجام پيامبر(ص) ياران خويش را بسيج كرد و در ربيع الاوّل سال چهارم قمرى، " ابن مكتوم" را به جاى خويش در مدينه نهاد و خود به همراه يارانش به سوى دژ بنى نضير به راه افتاد.

 يهوديان، وارد دژ شده و درها را محكم بستند و از بالاى دژها و برج‏ها، سنگر گرفته و آماده دفاع شدند.مسلمانان، آنان را محاصره كرده و بر آنان سخت گرفتند و به مدت شش و به روايتى پانزده روز در محاصره خويش گرفتند.پافشارى و لجاجت يهوديان، سودى برايشان نداشت و سرانجام براى حفظ جان خود، با پيامبر(ص) مصالحه كردند. بدين گونه كه اسباب و وسايل منقول خود را بردارند و از مدينه خارج گردند و سلاح و ابزارهاى جنگى و زمين‏ها و خانه‏هاى خويش را براى مسلمانان باقى گذارند.

 يهوديان با سرافكندگى ولى در ظاهر با پُررويى، كه دف مى‏زدند و سرود مى‏خواندند، از سرزمين مدينه خارج شدند. برخى از آنها به خيبر و برخى ديگر به سوى شام حركت كردند.

 

درگذشت ابوبكر محمد بن عمربن خليفه اموي مشهور به ابن خير  در سال 575 هجري قمري

« ابوبكر محمد بن عمربن خليفه اموي »، مشهور به ابن خير محدث، لغت شناس و قاري برجسته قرآن در سال 575 هجري قمري در قرطبه درگذشت. او در اشبيليه آندلس بدنيا آمد و نخستين استادش قاضي و خطيب شهر بود و تا پايان عمر استاد دركنار او باقي ماند. ابن خير همچون ديگر بزرگان، علم آموزي را با دقت و پشتكار، و شوق درآميخته بود و در اين راه رنج سفرهاي متعدد را در جستجوي استادان ديگر و علوم جديد برخود هموار كرد. شهرت ابن خير در روزگار ما بيشتر بواسطه اثر مهمش «فهرسه» مي باشد. اين كتاب حاوي اطلاعات ارزشمندي درباب آموزش هاي علمي در اسپانياي مسلمان قرن ششم هجري است و آگاهيهايي درباره كتابهاي مشهور و مرجع تدريس آن دوران و مكانهاي آموزشي به خواننده مي دهد.

  
 
 
درگذشت «گاواليه دولاسال» مكتشف و سياح فرانسوي در سال1687ميلادي

«گاواليه دولاسال» مكتشف و سياح فرانسوي در سال1687ميلادي در44سالگي درگذشت. اونواحي وسيع ومتعددي را دراِمريكا كشف كرده است كه ازجمله مهمترين اين مناطق ايالات لوييزيانا و اوهايو را مي‎توان نام برد. لاسال درسفرهاي اكتشافي خود رود طويل مي سي سي پي را پيموده بود.

 

تصرف ولايات تحت نفوذ پاپ پل هفتم توسط سپاه فرانسه در سال1807ميلادي

سپاه فرانسه بدستورناپلئون بناپارت ولايات تحت نفوذ پاپ پل هفتم را در سال1807ميلادي تصرف كرد. بدين ترتيب اختلاف ناپلئون و پاپ پل هفتم به جنگ و درگيري مبدل شد. پس ازاين اقدام ناپلئون درسال1809ميلادي دستورداد تا كليه مناطق يادشده ضميمه امپراتوري فرانسه شدند.

 

تولد «سِرآلتِرهاوِرث» شيميدان انگليسي در سال1883ميلادي

«سِرآلتِرهاوِرث» شيميدان انگليسي در سال1883ميلادي درلانگ شالايربدنيا آمد. هاورث درسال1920ميلادي موفق به دريافت جايزه نوبل دررشته شيمي شد. پس ازآن طرحي نوبراي ساختمان مولكولي شكرتهيه كرد. وي همچنين درباره ويتامين«ث» تحقيق كرد و موفق شد نوع صنعتي آن را تهيه كند. اين ويتامين بنام اسيد مشهور است. هاورث به سبب اين تحقيقات ارزنده درسال1973ميلادي دومين بارجايزه نوبل شيمي را به خود اختصاص داد.

 

تولد «پروفسورژوليو كوري» در سال1900ميلادي

«پروفسورژوليو كوري» از دانشمندان برجسته فيزيك و شيمي در سال1900ميلادي در پاريس متولد شد. او درپايان تحصيلات خود مدتي دستياردانشمند برجسته مادام كوري بود و پس ازازدواج با دختروي ايرن كوري به كمك او فسفرراديو اكتيو را كشف كرد. اين زوج دانشمند به سبب اين كشف مهم جايزه نوبل فيزيك را درسال1935ميلادي بدست آوردند.