تـــــوی دهـــــی اون دور دورا

یه جـــــــای خـــــوب و با صفا

————————————–

یه پسری بود اسمش حسن

بازی می کرد تو دشت و دمن

————————————–

همه اش ولو تو کــــــــوچه ها

بازی می کـــرد با بچــــــه ها

————————————–

صبح می خوابید تا ســـاعت ده

چه بچــــــــه ای آه و آه و آه

————————————–

تنبلی می کرد نمی رفت حموم

همه کارش بد و ناتـــــــــموم

————————————–

تــوی خونـــــــــه یا کـــــــنار آب

از صبح تا شب بخور و بخواب

————————————–

با بچــــه ها دعوا می کــــــــرد

سرو صدا به پا می کــــــرد

————————————–

ننه اش می گفــت : حسنی بیا

کنار ننه ، بنشین همین جا

————————————–

مشقهامو بنویس ، درساتو بخون

این قدر ، تو کوچه ها نمون