بقعه امامزاده «حذیفه و ابراهیم(ع)» در ضلع غربی مسجد دال و ذال در محله میارمیار تبریز قرار دارد و شامل دو قبر کوچک با پوششی از کاشی سبز رنگ است که در کنار هم قرار گرفته‌اند. این بقعه در سال ۱۳۸۴ با شماره ثبت ۱۱۹۸۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
به گزارش ایکنا، بقعه امامزاده دال و ذال «حذیفه و ابراهیم (ع)» در تبریز، محله مهادمهین، کوچه میارمیار و در ضلع غربی مسجد دال و ذال قرار دارد و یکی از آثار مهم تاریخی مرکزی شهر تبریز که جنبه مذهبی ـ اسلامی دارد. این مسجد زیارتگاه دو تن از بزرگان دین است که در همین منطقه اعدام و شهید شدند. طبق مطالعات از تاریخچه این مکان مقدس، تاریخ ساخت بنای اولیه بقعه معلوم نیست ولی در دوره‌های متعدد تعمیر و بازسازی شده است؛ طبق کتاب تاریخ و جغرافی دارالسلطنه تبریز تعمیر بقعه و مسجد را در سال ۱۱۹۳ به دست حاج اسدالله نامی اشاره کرده‌اند و اسرار علیشاه از تعمیر شخصی عالی همتی سخن گفته است.
طبق کتیبه‌ای که در دیوار ضلع غربی نصب شده، بقعه در سال ۱۳۸۰ با تلاش حاج جعفر دهقان افروز تجدید بنا شده است. در نمای اصلی بقعه و مسجد دال و ذال، سه در ورودی و چهار پنجره آهنی سبزرنگ وجود دارد؛ در وسط در و پنجره‌ای که در ضلع شرقی قرار دارد متعلق به مسجد است.
بر بالای هر کدام از درها کتیبه‌ای نصب شده است. کتیبه در وسط از جنس مرمر و متن آن آیه ۱۸ سوره مبارکه توبه است و همچنین کتیبه در ضلع شرقی از جنس کاشی آبی و فیروزه‌ای است و عبارت «مسجد دال و ذال» بر روی آن نوشته شده است؛ در ضلع غربی و سه پنجره آن متعلق به بقعه امامزاده دال و ذال است؛ نعل درکاهی آن‌ها قوسی مازده‌دار و با نرده‌های آهنی حفاظ بندی شده‌اند.