هانری بِکرِل فیزیکدان فرانسوی پس از پی بردن به وجود تشعشات برخی عناصر، تحقیقات وسیعی برای کشف خاصیت تشعشع مواد رادیواکتیویته انجام داد.
او پس از مشاهده تصویری که به کمک اشعه ایکس گرفته شده بود ایده کشف مادهای جدید در ذهنش نقش بست، ایدهای که تحت تأثیر نور ساده از آن، اشعه ایکس صادر شود.
بکرل در دوم مارس ۱۸۹۶ این خاصیت را در اورانیوم که یکی از مواد رادیو اکتیویته است، مشاهده کرد و با ادامه تحقیقاتش در ۳۰ ژوئن همان سال موفق به کشف عناصر رادیواکتیو اورانیوم شد.
اهمیت تحقیقات علمی بکرل باعث شد در سال ۱۹۰۲ جایزه فیزیک نوبل را دریافت کند. این کشف سبب شد تا مقدمات ایجاد عصر تازهای به نام عصر اتم فراهم آید همچنین به همین سبب، هانری بکرل را پدر علم فیزیک جدید نامیدند.
رادیو اکتیو از سلسلهای از هستهها تشکیل شده است که هر عضو آن در نتیجه تلاش رادیواکتیو به عضو مابعدخود تبدیل میشود تا هستهای پایدار پدید آید. همچنین ذراتی بسیار ریز از مواد رادیواکتیوِ در حال تجزیه با سرعت بسیار بالا پرتاب میشود که قدرت تولید انرژی مهیب را دارد.