امام خميني (ره) از ديدگاه مقام معظم رهبري: امام (ره) حجت خدا بر ما و نشانه عظمت الهي بود
خبرگزاري فارس: حضرت آيت الله خامنه‌اي: شخصيت عظيم رهبر كبير و امام عزيز ما، حقاً و انصافاً پس از پيامبران خدا و اولياي معصومين، با هيچ شخصيت ديگري قابل مقايسه نبود. او وديعه ي خدا در دست ما، حجت خدا بر ما و نشانه‌ي عظمت الهي بود.
به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري فارس، رهبر معظم انقلاب اسلامي ديدگاه‌هايي درباره حضرت امام خميني (ره) بنيانگذار جمهوري اسلامي كه در مناسبت هاي مختلف بيان فرموده اند، كه بخش‌هايي ازديدگاه رهبر انقلاب را درباره ويژگي‌هاي حضرت امام خميني (ره) در آستانه 14خرداد ماه سالروز رحلت بنيانگذار جمهوري اسلامي مي خوانيم.
* شخصيت ممتاز حضرت امام خميني(ره) / شخصيت استثنايي و ممتاز
خصوصيات امام، استثنايي و ممتاز و بي نظير است و هرچه در ابعاد شخصيت ايشان تامل كنيم، اين استثنا و امتياز را بهتر و بيشتر مي يابيم. حال كه اين داغ بزرگ، دل‌هاي ما را گداخته است و غم سنگيني قلب‌هاي ما را مي فشارد، خلا وجود او را بيشتر احساس مي كنيم....
(فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت نخست وزير و هيئت وزيران 1368/3/16)
*محو در اراده الهي و تكليف شرعي
شخصيت امام تا حد بسيار زيادي به اهميت و عظمت آرمان‌هاي او مربوط مي شد. او با همت بلندي كه داشت، هدف‌هاي بسيار عظيمي را انتخاب مي كرد. تصور اين هدف‌ها، براي آدم‌هاي معمولي دشوار بود و مي پنداشتند آن هدف‌هاي والا، دست نيافتني هستند، ليكن همت بلند و ايمان و توكل و خستگي ناپذيري و استعدادهاي فراوان و توانايي‌هاي اعجاب انگيزي كه در وجود اين مرد بزرگ نهفته بود، به كار مي‌افتاد و در سمت هدف‌هاي مورد نظرش پيش مي‌رفت و ناگهان همه مي‌ديدند كه آن هدف‌ها محقق شده اند. نقطه‌ي اساسي كار او، اين بود كه در اراده‌ي الهي و تكليف شرعي محو مي‌شد. هيچ چيز برايش غير از انجام تكليف، مطرح نبود. واقعاً او مصداق ايمان و عمل صالح بود. ايمانش به استحكام كوه‌ها مي‌مانست و عمل صالحش با خستگي ناپذيري باورنكردني توام بود. آن چنان در تداوم عمل صبور و كوشا بود كه انسان را دچار حيرت مي‌كرد. به همين خاطر، هدف‌هاي بزرگ قابل وصول شد و دست يافتن به قله‌ها امكان پذير گرديد.
(فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت نخست وزير و هيئت وزيران 1368/3/16)
* شخصيتي عظيم با جامع صفات
شخصيت عظيم رهبر كبير و امام عزيز ما، حقاً و انصافاً پس از پيامبران خدا و اولياي معصومين، با هيچ شخصيت ديگري قابل مقايسه نبود. او وديعه ي خدا در دست ما، حجت خدا بر ما، و نشانه ي عظمت الهي بود. وقتي انسان او را مي ديد، عظمت بزرگان دين را باور مي كرد. ما نمي توانيم عظمت پيامبر(ص)، اميرالمومنين(ع)، سيدالشهدا»(ع)، امام صادق(ع) و بقيه‌ي اوليا را حتي درست تصور كنيم، ذهن ما كوچكتر از آن است كه بتواند عظمت شخصيت آن بزرگمردان را در خود بگنجاند و تصور كند، اما وقتي انسان مي ديد شخصيتي با عظمت امام عزيزمان و با آن همه ابعاد گوناگون؛ ايمان قوي، عقل كامل، داراي حكمت، هوشمندي، صبر و حلم و متانت، صدق و صفا، زهد و بي اعتنايي به زخارف دنيا، تقوا و ورع و خداترسي و عبوديت مخلصانه براي خدا، دست نيافتني است، و مشاهده مي‌كرد كه همين شخصيت عظيم، چگونه در برابر آن خورشيدهاي فروزان آسمان ولايت، اظهار كوچكي و تواضع و خاكساري مي كند و خودش را در مقابل آنها ذره يي به حساب مي آورد، آن وقت انسان مي‌فهميد كه پيامبران و اولياي معصومين(ع) چه قدر بزرگ بودند.
(فرازي بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت گروهي از فرماندهان و اعضاي سپاه 1368/3/17)
*فاتح فتح الفتوح
رهبر انقلاب در پيامي به مناسبت يكي از فتوحات ارزنده ي شما در جبهه فرمودند: فتح الفتوح، عبارت از ساختن اين گونه انسانها و جوان‌هاست. در حقيقت، فاتح اين فتح الفتوح، خود او بود. او بود كه اين انسانها را ساخت. او بود كه اين فضا را مهيا كرد. او بود كه مسير را به وجود آورد. او بود كه ارزش‌هاي اسلامي را بعد از انزوا و خمول، دوباره احيا كرد. ميراث او، همين ارزش‌ها و همين جمهوري اسلامي است. هر كدام از ما در هر مسووليتي كه هستيم، عشق و محبت وافرمان را به آن عزيز، بايد در حفظ و تداوم ارزش‌ها و نظام جمهوري اسلامي مجسم كنيم.
(فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت گروهي از فرماندهان و اعضاي سپاه 1368/3/17)
* شخصيت ممتاز
شخصيت امام(ره) با هيچكدام از رهبرهاي دنيا قابل مقايسه نيست؛ او را فقط با پيامبران و اوليا و معصومان(ع) مي توان مقايسه كرد. او شاگرد و دنباله رو آنها بود و به همين خاطر نمي توان با رهبرهاي سياسي دنيا مقايسه اش كرد.
(فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت فرماندهان و اعضاي كميته هاي انقلاب اسلامي 1368/3/18)
*انساني حكيم، حليم و آينده نگر
امام(ره) انساني بسيار عاقل، دورانديش، حكيم، آدم شناس، تيزبين، حليم، متين و آينده نگر بود؛ كه هركدام از اين صفات، كافي بود كه شخصي را در مرتبه يي والا جاي دهد و احترام همگان را جلب كند. متانت و بردباري و حلم امام به گونه يي بود كه اگر صد نفر در مجلسي سخناني مي گفتند كه او آنها را قبول نداشت، تا لازم نمي دانست، حرفي نمي زد و سكوت مي كرد؛ در صورتي كه اگر در حضور آدم‌هاي معمولي كلمه‌يي گفته شود كه برخلاف عقيده ي آنها باشد، طوفاني در روحشان به وجود مي آيد كه سريعاً پاسخ بدهند.
(فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت فرماندهان و اعضاي كميته هاي انقلاب اسلامي 1368/3/8)
* امير بر هوي ها و خواهش ها
حقيقتاً براي انسان بزرگ و شخصيت بي‌نظيري مثل امام عزيز و بزرگوارمان، جا دارد كه برگزيده‌ترين انسانها و هوشمندترين ذهن‌ها و صافترين و پاكترين دل‌ها و جان‌ها، از احساس تعظيم و تكريم سرشار شوند. فرق است ميان شخصيتي كه به خاطر مقام و سمت ظاهريش مورد احترام و تجليل واقع مي شود، و كسي كه شخصيت و عظمت و عمق وجود و آراستگي‌هاي گوناگون او، هر انسان بزرگ و قوي و هوشمندي را به تعظيم و تجليل و ستايش و تكريم وادار مي كند. امام عزيز ما، از اين نوع انسانها بود.
امام(ره)، خصلت‌هاي گوناگوني داشت: بسيار خردمند و عاقل و متواضع و هوشيار و زيرك و بيدار و قاطع و رئوف و خويشتندار و متقي بود. نمي‌شد حقيقتي را در چشم او واژگونه جلوه داد. داراي اراده‌اي پولادين بود و هيچ مانعي نمي‌توانست او را از حركت باز دارد. انساني بسيار دلرحم و رقيق بود، چه در هنگام مناجات با خدا كه از خود بي خود مي‌شد، و چه در هنگام برخورد با نقطه‌هايي از زندگي انسانها كه به طور طبيعي دل‌ها را به عطوفت و رافت وادار مي كند. انگيزه‌هاي نفساني، جاذبه‌هاي مادي، هوي‌ها و هوس‌ها، نمي‌توانست به قله‌ي رفيع وجود باتقواي او دست اندازي كند. او امير هوي‌ها و خواهش‌هاي خود بود، ولي خواهش‌ها بر او حكومت نمي كردند. صبور و بردبار بود و سخت ترين حوادث در اقيانوس عظيم وجود او، تلاطم ايجاد نمي كرد.
*شخصيت درخشنده
من قادر نيستم خصلت‌هاي انساني و والاي اين مرد بزرگ را كه مثل خورشيد در تاريخ ايران درخشيد، توصيف كنم. سال‌هاي متمادي خدمت امام بودم. از سال 37 با ايشان آشنا شدم و به درس او مي رفتم. در دوره‌هاي مختلف زندگي و در بحران‌هايي كه پيش مي آمد، رفتار حساب شده ي آن مرد را ديده بودم. اين انسان استثنايي، اصلا از نوع مردم زمان ما نبود. واقعا نمي توانم خصلت‌ها و خصوصيات اين مرد بزرگ را توصيف كنم.
(فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت نماينده امام در ارتش، وزير دفاع و... 1368/3/18)
* راز موفقيت اخلاص و اتصال به خدا
به اعتقاد من، مهمترين و تعيين كننده‌ترين راز موفقيت او، همان اخلاص و توجه و اتصال به خدا بود. ايشان توانست معناي «اياك نستعين» را در عمل خود مجسم كند و به منبع لايزال قدرت الهي متصل شود. وقتي يك انسان كوچك و ضعيف و ظرف محدودي، خودش را به اقيانوس بي پاياني وصل مي كند، ديگر هيچ عاملي وجود ندارد كه بتواند بر او فايق آيد. اگر هر انساني همين كار را بكند، همان گونه خواهد شد. البته انسانها به آساني نمي توانند اين كار را بكنند؛ ولي ايشان توانست و كرد. ما بايد به قدر وسع خودمان تلاش كنيم. بزرگان در قله ها ايستادند، ما نيز از دامنه ها حركت كنيم و به آن سمت پيش برويم؛ هرچند به آن قله ها هم دست پيدا نكنيم، ولي به هرحال حركت و رفتن، فريضه و وظيفه ي همه ي ماست.
(فرازي از بيانات مقام معظم رهبري در مراسم بيعت فقها و حقوقدانان شوراي نگهبان 1368/3/21)
* دشمن شناسي، دوست شناسي
امام خصوصيات ممتاز فردي خيلي داشت، اما توفيقات او بالاتر از آن بود كه به خصوصيات فردي يك انسان -هرچه هم بالا -متكي باشد. شجاعت و آگاهي و عقل و تدبير و دورانديشي امام بسيار ممتاز بود -در اين‌ها هيچ شكي نيست -اما توفيقاتي كه آن بزرگوار به دست آورد، خيلي بالاتر از اين است كه به شجاعت و عقل و تدبير و آينده نگري زياد يك انسان متكي باشد. آن توفيق‌ها از جاي ديگر نشات مي‌گرفت، كه در درجه‌ي اول از اخلاص او ناشي مي شد، «مخلصين له الدين.» مخلص خدا بود و كار را فقط براي او -ولاغير -انجام مي داد. لذا اگر همه‌ي دنيا هم در مقابل او قرار مي گرفتند و از او چيزي مي‌خواستند كه مورد رضاي خدا نبود، انجام نمي داد. در درجه‌ي دوم، توكل و حسن ظن به خدا داشت. هيچ كاري در نظر او خارج از قدرت الهي نبود. كارهاي بزرگ، حركت‌هاي عظيم، كندن كوه‌هاي راسخ و جبال راسيات براي او ميسور بود، چون عقيده داشت كه به خدا متكي است و خدا او را كمك مي كند و چون به خدا توكل داشت، لذا با حسن ظن مي‌نگريست. امام خصوصيت هايي داشت كه جز با نورانيت الهي ممكن نبود، و آن عبارت بود از: دشمن شناسي و دوست شناسي.
در شناخت دشمن‌ها و دوست‌ها اشتباه نكرد. از اول دشمن‌ها را شناخت و آنها را اعلام كرد و تا آخر هم در مقابلشان ايستاد، و نيز از اول دوست‌ها را شناخت و آنها را اعلام كرد و تا آخر هم از دوستي آنها منتفع شد.
(فرازي از خطبه هاي نماز جمعه 1368/4/23)
*لطافت و روح عرفاني
هويت هنري امام(ره)، بعد از رحلتشان براي همه آشكار شد. شايد خيلي‌ها اصلا نمي‌دانستند كه امام اهل شعر يا شاعر است، آن هم شعر با اين مايه از لطافت عرفاني وآن سوخته حالي مخصوص يك انسان عارف دلباخته. اين بزرگوار، با آن روح عرفاني، همان كسي است كه صدايش قويترين صداها عليه استكبار جهاني بود. يعني لطافت روحي با قوت اراده ي آن چناني همراه مي شود و بزرگترين كارهاي روزگار ما را انجام مي دهد.خيلي مهم است كه آن روح لطيف، در طول سال‌هاي متمادي مبارزه -كه مشكلات فراواني به همراه داشت -با قوت اراده و استقامت در راه، يك سر مو به چپ و راست نرفت. به نظر من، ايشان براي همه ي ما و شما به عنوان هنرمندان متعهد و مومن و براي هر قشري به عناوين مختلف، الگو هستند و بايستي از ايشان تعليم گرفت.