روزي پيامبردر كنار علي(ع) آرميد و سر مبارك آن حضرت بر روي پاي امام علي(ع) قرار داشت. امام كه هنوز نماز عصر خود را به جا نياورده بود، نتوانست خود را راضي كند كه پيامبر را بيدار نمايد. بنابراين صبر كرد تا پيامبر، خود از خواب برخاست وامام را محزون ديد. چون سبب را دانست، دعا كرد كه خورشيد بار ديگر باز گردد و امام نماز خود را در وقت خود، ادا كند. اين واقعه كه در مسجد فضيح روي داد به "ردّ الشمس" يعني بازگشت خورشيد مشهور گشت.