امام قطب الدين ابوالحسن سعيد بن هبة اللَّه بن حسين راوندي پس از تحصيل مقدمات به سرعت مدارج علمي را طي نمود. وي از شاگردان خاص علامه طبرسي صاحب تفسير مجمع البيان و ديگر اساتيد عصر بود. ابن شهر آشوب، علي بن محمد المدائني و دو فرزندش حسين و محمد از شاگردان قطب و فقهاي زمان بوده‏اند. قطب الدين راوندي در تفسير، نهج البلاغه، كلام، فلسفه، فقه، حديث، تاريخ، اصول فقه و شعر و ادب استاد زمانه بود و در هر كدام داراي تاليفاتي مي‏باشد. كه اُمّ القُرآن، تفسيرالقرآن، الاختلافات، رسالةُالفقها، فِقهُ القرآن و... از آن جمله‏اند. اين عالم بزرگ و اين فقيه رباني سرانجام در سال 573 ق در شهر مقدس قم جان به جان آفرين تسليم كرد و در جوار حرم مطهر حضرت معصومه به خاك سپرده شد. روزي كه پس از هشتصد سال، قصد بازسازي صحن مبارك را داشتند، با پيكر سالم و سيماي نوراني اين عارف باللَّه مواجه شدند و حسب الامر حضرت آيت اللَّه مرعشي نجفي، سنگ قبر بلندي بر فراز مزارش نصب كردند.