ميرزا باقر قاضي تبريزي فرزند ميرزا محمدعلي در سال ۱۲۸۵ قمري در تبريز متولد گرديد. وي از محضر اساتيدي چون ميرزا حبيباللَّه رشتي، ملاحسينقلي همداني، فاضل شربياني، آخوند خراساني، علامه محمد كاظم يزدي، شريعت اصفهاني و شيخ حسن مامقاني بهرهها گرفت. اين عالم رباني پس از كسب اجازات متعدد از اساتيد معظم خويش، به تبريز مراجعت كرد و به تدريس و رفع حوايج مردم پرداخت. از ميرزا باقر قاضي آثار گرانبهايى چون حاشيهي رسائل شيخ مرتضي انصاري، حاشيهي رياضُ المسائل، حاشيهي فُصول الاصول و الدُّرَرُ الغَرَويَّه في الفوائِدُ العلميه و... باقيمانده است. ميرزا باقر، اخلاق حسنهاي داشت؛ انساني حليم، متواضع و به دور از مسايل دنيوي بود و تا آخرين لحظهي زندگي، از وجوهات شرعي استفادهي شخصي نكرد. اين عالم بزرگ سرانجام در دهم رجب ۱۳۶۶ قمري در ۸۱ سالگي در تبريز وفات يافت و پيكر مطهرش با شكوهي تمام، تشييع و تدفين شد.