سال نو روزی است که آغاز یک سال گاهشماری جدید را رقم میزند، و در آن سالشمارِ یک تقویم مشخص افزایش داده میشود. در بسیاری از فرهنگها، این رویداد را به مناسبت پایان سال قدیم و شروع سال جدید جشن میگیرند.امروز در استفاده جهانی، سال جدید از گاهشماری میلادی در ۱ ژانویه اتفاق میافتد که عادتی از گاهشماری رومی میباشد. در کشورهایی که از گاهشمار (تقویم) میلادی استفاده میکنند، سال نو معمولا در اول ژانویه برگزار میگردد. راسته ماهها در گاهشمار رومی، از زمان پادشاه نوما پومپیلیوس در حدود ۷۰۰ پیش از میلاد، از ژانویه تا دسامبر میباشد. در حال حاضر، جشن گرفتن سال نو یکی از بزرگترین رویدادهای جهانی میباشد. در شب ۳۱ دسامبر هر سال، آخرین روز یک سال میلادی و روز قبل از روز سال نو در بسیاری از کشورهای جهان، عموما قارههای اروپا، آمریکا، استرالیا و بخشهایی از آسیا و آفریقا مراسم سال نو برگزار میشود. در فرهنگ جدید غرب این روز با گردهماییهایی در مجالس و مهمانیها برگزار میشود که انتقال سال را ساعت ۱۲:۰۰ شب جشن میگیرند. بسیاری از فرهنگها در این شب از آتشبازی و دیگر روشهای پرصدا برای جشن گرفتن استفاده میکنند. شب سال نو به صورت جهانی مطابق با تولد مسیح یا عرفنامه پس از میلاد (به انگلیسی: Anno Domini) در کشورهای مسیحی و حتی غیر مسیحی در ۳۱ دسامبر برپا میشود. شب سال نو همچنین به عنوان هفتمین روز کریسمس در مسیحیت غربی شناخته میشود. نمونههایی از آتشبازیهای شب سال نو را میتوان با شهرهای سیدنی، ولپریسو، لندن و نیویورک مثال زد. سیدنی، ۸۰،۰۰۰ آتشبازی را در نیمهشب برگزار کرد و بیش از یکونیم میلیون شرکتکننده داشت. همچنین این رویداد بزرگترین رویداد دیده شده در سال ۲۰۰۹ از تلویزیون بود. در ولپریسو شیلی بیش از دو میلیون تماشاچی، نظارهگر بزرگترین آتش بازی بودندکه در مکانی بزرگتر از ۲۱ کیلومتر از آتشبازی در بندر تجارتی شهر در ۲۵ دقیقه از شادی و سرور برگزار شد. لندن زمانی که ساعت بیگ بن نیمهشب را در شب سال نو اعلام میکند، در اطراف چشم لندن با آتشبازی بسیاری بزرگی همراه میباشد. در نیویورک در کنار میدان تایمز جشن روی یک توپ کریستالی بزرگ متمرکز میشود که یک دقیقه تا شروع سال جدید را ثانیهشماری میکند.