گروهی از محققان دانشگاه تبریز با استفاده از عصاره گیاهان دارویی، زخم‌پوش‌های هیدروژلی را عرضه کردند که به دلیل استفاده از نانو ذرات چارچوب آلی فلزی، موجب افزایش روند بهبود زخم‌ها خواهد شد.
به گزارش ایسنا به نقل از مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری عنوان، سپیده هزاری، دانش آموخته دکتری شیمی کاربردی دانشگاه تبریز که با راهنمایی علی اولاد قره گوز، عضو هیات علمی این دانشگاه موفق به ساخت این پوشش ها شده در توضیح این طرح گفت: هدف از اجرای این طرح تولید زخم‌پوش‌هایی با ترکیبات گیاهی و خاصیت آنتی‌باکتریال بوده از این رو زخم پوش‌های تولید شده در این تحقیق، قابلیت استفاده عمومی برای انواع مختلف زخم را دارد.
وی تأکید کرد: روند ترمیم زخم نتیجه حرکت، تکثیر، تقسیم و مرگ سلول‌های مشخص و نیز تولید مواد داخل و خارج سلولی است. تلاش‌های زیادی برای استفاده از روش‌های درمانی جدید انجام شده که با کمک آنها بتوان به اهدافی چون تسریع روند التیام زخم، جلوگیری از عفونی‌شدن زخم، افزایش قدرت کشش بستر زخم، کاهش بافت اسکار محل زخم و جلوگیری از ناتوانی بیمار دست پیدا کرد.
هزاری با بیان اینکه پوشش‌های زخم سنتی شامل پشم، پنبه، باند طبیعی و مصنوعی و گاز، می‌توانند به‌عنوان پانسمان اصلی یا ثانویه استفاده شوند، اظهار کرد: معمولاً این موارد، پانسمان‌های زخم خشک هستند و باعث تبخیر رطوبت و کم‌آبی محیط زخم می‌شوند و این امر موجب چسبنده و دردناک شدن محل زخم می‌شود از این رو پوشش‌های زخم جدید تولید شده به گونه‌ای است که باعث ایجاد رطوبت کافی در زخم می‌شوند.
وی این زخم پوش از نوع هیدروژل است، اظهار کرد: زخم‌پوش‌های هیدروژلی حاوی عصاره گیاهان دارویی است و در آن از نانوذرات چارچوب آلی فلزی برای افزایش بهبود خواص زخم‌پوش هیدروژلی استفاده شده است. از آنجا که پلیمر نقش مهمی در زخم‌پوش دارد، استفاده از پلیمری طبیعی، ارزان و سازگار با پوست در محصول، اهمیت زیادی داشت. بر این‌اساس از پلیمری استفاده کردیم که دارای ویژگی‌های زیست‌تخریب‌پذیری، زیست‌سازگاری، سمی نبودن و قابلیت تورم است.
وی ادامه داد: باتوجه‌به بودجه و امکانات مالی محدود، ما توانستیم این طرح را به ثمر برسانیم؛ اما بدیهی است که برای یافتن نتایج بهتر، باید تست‌های بالینی نیز داشته باشیم و روی نمونه آزمایشگاهی حیوانی هم این زخم‌پوش را امتحان کنیم که متأسفانه به دلیل محدودیت مالی، این امر محقق نشد و تست‌ها در حد آزمایشگاهی باقی ماند.
این محقق خاطرنشان کرد: باتوجه‌به قیمت ارزان، قابلیت تولید آسان و دردسترس‌بودن مواد اولیه، تولید این زخم‌پوش هیدروژلی از لحاظ اقتصادی به‌صرفه است. همچنین، استفاده راحت و عدم نیاز به تعویض مکرر زخم‌پوش می‌تواند نقش مهمی در راحتی بیمار و کاهش هزینه‌های درمان نیز داشته باشد. به همین دلیل اگر از این طرح برای انجام تست‌های بالینی حمایت شود، می‌توان به تجاری‌سازی یک محصول باکیفیت و کم‌خطر برای بیماران، امیدوار بود.