اين هفت پديده، قوانين شناخته شده علم بشري را به سخره گرفته‌اند
شگفت‌انگيزترين چشم‌بندي‌هاي طبيعت
جام جم آنلاين: رويدادهاي طبيعي همواره در اطراف ما رخ مي‌دهند و تكرار اين رويدادها سبب ميشود از ديدن آنها چندان حيرت نكنيم و گاه بي‌تفاوت از كنار آنها بگذريم، چند مورد از اين وقايع طبيعي اما نادر را بخوانيد.
رنگين‌كمان آتشين
اين پديده جوي كه به «قوس افقي» يا «رنگين‌كمان آتشين» معروف است زماني ديده ميشود كه خورشيد در بالاي آسمان (مثلا 58 درجه بالاتر از خط افق) قرار داشته باشد. در اين هنگام نور خورشيد از ميان ابرهاي شفاف و بلند ارتفاع سيروس عبور مي‌كند. وقتي اين نور به كريستال‌هاي6 گوش ابر سيروس وارد ميشود و از آن عبور مي‌كند درست مثل آن است كه از يك منشور عبور كرده است و طيف نوري زيبايي را ايجاد مي‌نمايد. اين رنگين‌كمان جلوه‌اي شگفت‌انگيز دارد و گاهي تا يك ساعت طول مي‌كشد. تصويري كه مشاهده مي‌كنيد عكسي است كه در شمال ايالت «آيداهو» در آمريكا گرفته شده است.
خورشيد سياه
در فصل بهار در كشور دانمارك، حدود نيم ساعت قبل از غروب خورشيد، بيش از يك ميليون «سار» اروپايي از گوشه و كنار دور هم جمع ميشوند تا يكي از باورنكردني‌ترين و ناب‌ترين مناظر طبيعت را به ما نشان دهند. اين پديده در كشور دانمارك به نام «خورشيد سياه» معروف است و هر كسي مي‌تواند آن را از ماه مارس تا اواسط آوريل برفراز مرداب‌هاي غرب دانمارك ببيند. اين سارها از جنوب به دانمارك مي‌آيند تا يك روز در مرغزارهاي اين مرداب‌ها غذا پيدا كنند و شب در ميان نيزار بخوابند.
رعد و برق اسرارآميز
رعد و برق اسرارآميز كاتاتومبو كه با گويش محلي آن را «رلامپاگو دل‌كاتاتومبو» مي‌نامند يك پديده منحصربه‌فرد در دنياست. در اين منطقه 140 تا 160 شب سال و هر شب به مدت 10 ساعت و هر ساعت به تعداد حداقل 280 بار رعد و برق مي‌زند. اين رعد و برق‌ها بر فراز مرداب روي مي‌دهند و بزرگ‌ترين ژنراتور دنيا با بيشترين فركانس محسوب ميشوند ولي موجب يك ميليون و 176 هزار قطعي برق تا شعاع 400 كيلومتري منطقه ميشوند. اين رعد و برق‌ها از ديرباز يكي از علائم سودمند براي جهت‌يابي كشتي‌ها بوده‌اند. برخورد بادهايي كه از سوي رشته‌كوه «آند» به اين منطقه مي‌رسند سبب پيدايش طوفان‌هاي نسبتا هميشگي ميشوند و رعد و برق‌ها حاصل تخليه الكتريكي گازهاي يونيزه‌شده بويژه «متان» كه در نتيجه تجزيه مواد آلي موجود در مرداب به‌وجود مي‌آيد، هستند. اين گازها كه از هوا سبك‌تر هستند بالا مي‌روند و با ابرها برخورد مي‌كنند و سبب پيدايش رعد و برق و شدت‌يافتن طوفان ميشوند. برخي محيط‌شناسان ونزوئلا درصدد هستند اين منطقه را تحت حمايت يونسكو قرار دهند زيرا اين پديده ويژه، بزرگ‌ترين منبع از نوع خود براي بازسازي لايه ازن سياره زمين است.
بزرگ‌ترين موج‌هاي دنيا
2 بار در سال، بين ماه‌هاي فوريه و مارس، آب‌هاي اقيانوس اطلس با آب رود آمازون در برزيل درهم مي‌آميزد و بزرگ‌ترين موج‌هاي روي زمين را به وجود مي‌آورد. اين پديده كه «پوروروكا» نام دارد به دليل مد اقيانوس رخ مي‌دهد. اين اتفاق باعث ميشود موج‌هاي بزرگي ايجاد شوند كه ارتفاع آنها گاهي به 12 فوت مي‌رسد و عمر بعضي موج‌ها بندرت نيم ساعت به طول مي‌انجامد. مردم اين منطقه مي‌گويند هر وقت موج پوروروكا مي‌آيد از نيم ساعت قبل از رسيدن صداي مهيب آن به گوش مي‌رسد. اين موج آنقدر قدرتمند است كه مي‌تواند هر چيزي را كه سر راه آن است، ويران كند. موج پوروروكا براي موج‌سواران اهميت خاصي دارد. از سال 1999 تاكنون هر ساله مسابقه قهرماني موج‌سواري در شهر «سائودومينيگو» انجام ميشود. ركورد موج‌سواري بر پوروروكا از آن يك موج‌سوار برزيلي به نام «پيكوروتا سالازار» است كه در سال 2003 در طول 12/5 كيلومتر مدت 37 دقيقه روي آب پوروروكا ماند.
بزهاي درختي
فكر مي‌كنم تنها در مراكش مي‌توان بزها را روي درخت پيدا كرد. اين بزها به اين دليل از درخت بالا مي‌روند كه ميوه درخت خاصي به نام «آرگان» را خيلي دوست دارند. آرگان نوعي درخت شبيه به درخت زيتون است كه ميوه‌اي شبيه به زيتون نيز دارد. كشاورزان اين كشور پشت سر بزها به راه مي‌افتند و از درختي به درخت ديگر مي‌روند. اشتباه نكنيد آنها اين كار را به اين دليل انجام نمي‌دهند كه از بالارفتن بزها حيرت‌زده ميشوند، بلكه ميوه آرگان داراي هسته‌اي است كه بزها نمي‌توانند آن را هضم كنند به همين دليل آن را از دهان بيرون مي‌اندازند يا از بدن خود دفع مي‌كنند. سپس كشاورزان اين هسته‌ها را جمع مي‌كنند و با آسياب‌كردن، روغن آن را مي‌گيرند. اين روغن در آشپزي و صنايع آرايشي استفاده فراوان دارد.
باران سرخ
در فاصله 25 جولاي تا 23 سپتامبر سال 2001 چندين باران عجيب در ايالت كرالا واقع در جنوب كشور هند باريد. اين باران‌ها از اين جهت عجيب خوانده ميشوند كه رنگ آنها سرخ بود و وقتي قطرات آن روي لباس‌ها مي‌چكيد مثل آن بود كه خون روي آنها باريده است. در اين مدت باران‌هاي سبز، زرد و سياه هم گزارش شده است. اوايل گفته مي‌شد رنگين‌شدن قطرات باران به خاطر انفجار يك شهابسنگ در آن منطقه است ولي بعدها و پس از تحقيقات سازمان‌هاي دولتي هند، اعلام شد كه اين رنگ‌ها به دليل هاگ‌هاي هوايي و جلبك‌‌هاي دريايي فراوان موجود در آن منطقه است. سال 2006 توجه جهان ناگهان به اين موضوع جلب شد و 2 دانشمند به نام‌هاي «گادفري لوييس» و «سانتوش كومار» اعلام كردند باران سرخ منشاء زميني دارد و به سبب مقادير بالاي كربن و نيتروژن به اين رنگ درآمده است.
بارش ماهي!
باران ماهي، موضوعي عجيب در بين مردم هندوراس نيست. اين اتفاق هر ساله بين ماه‌هاي مي و جولاي در منطقه «ديپارتا منتو ديورو» رخ مي‌دهد. شاهدان مي‌گويند اين پديده با آمدن ابرهايي در آسمان منطقه آغاز ميشود و سپس رعد و برق و توفان شديدي روي مي‌دهد و باران بشدت مي‌بارد. اين توفان و باران حدود 2 الي 3 ساعت به طول مي‌انجامد و وقتي تمام ميشود مي‌توان ماهي‌هاي زنده زيادي را روي زمين پيدا كرد. مردم اين منطقه اين ماهي‌ها را جمع مي‌كنند و با آنها غذا مي‌پزند. از سال 1998 نيز هر ساله در شهر «يورو»، «جشنواره باران ماهي» برگزار مي‌كنند و در آن غذاهايي كه با اين ماهي پخته شده را مي‌خورند.