حضرت امام خميني(ره) در زادروز حضرت زهرا(س) در ۲۰ جماديالثاني ۱۳۲۰ ق برابر با اول مهر ۱۲۸۱ ش در خمين به دنيا آمدند. هنوز پنج ماه از تولد اين عزيز نگذشته بود كه پدرشان، سيدمصطفي، از علماي آن ديار به دست خوانين منطقه به شهادت رسيد. آن حضرت تحت تكفُّل مادر، عمه و برادر بزرگ خود، پس از تحصيل مقدمات در خمين راهي اراك گرديد و از محضر حاج شيخ عبدالكريم حائري استفاده برد. با مهاجرت استاد به قم، حضرت امام نيز به قم رفتند و به تكميل تحصيلات خود پرداختند. پس از ارتحال آيتاللَّه بروجردي، زندگي سياسي امام، وارد مرحله جديدي شده و حوادث آينده، ايشان را به دشمن شماره يك رژيم پهلوي تبديل كرد. سخنرانيهاي پرشور و افشاگريهاي كوبنده ايشان، رژيم را رسوا مينمود تا اين كه در اعتراض به تصويب لايحه كاپيتولاسيون، سخنراني شديداللحني عليه رژيم ايراد فرمود و چند روز بعد از آن در آبان ۱۳۴۳ به تركيه و سپس عراق تبعيد شدند. اين تبعيد بيش از ۱۴ سال به طول انجاميد. امام كه از خارج از كشور حوادث ايران را تعقيب مينمودند و انقلاب را هدايت ميكردند، بر اثر پايداري مردم، سرانجام در ۱۲ بهمن سال ۵۷ وارد ايران شده و پس از چند روز، به رهبري ايشان، نظام شاهنشاهي ساقط شد. حوادث سالهاي پس از انقلاب اسلامي تا رحلت معظمله، فصل پرشوري در تاريخ حماسي جمهوري اسلامي ايران را تشكيل ميدهد. سرانجام رهبر كبير انقلاب اسلامي و بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران، پس از سالها مبارزه در راه حق و متجلي ساختن اسلام حقيقي در ميان جوامع اسلامي و بشري و ستيز دائم با كفر و استكبار جهاني، در شامگاه روز سيزدهم خرداد سال ۱۳۶۸ش به ملكوت اعلي پيوست و جهان اسلام در ماتم بزرگترين، شجاعترين و آگاهترين مرجع و رهبر اسلامي، به سوگ نشست. خبر رحلت اين قائد عظيم الشأن در بامداد روز ۱۴ خردادماه ۱۳۶۸ اعلام شد و قلب مالامال از عشق مردم به آن حضرت را به ماتمي جانكاه فرو برد.