تورات، لفظ عربي شده کلمه «تورا» به زبان عبري است که به‌معناي تعليم و آموزش يا ارشاد است، يهوديان آن را ناموس، شريعت و قانون مي‌دانند، اما «تورات» در متداول‌ترين کاربرد، نام پنج سفر کتاب اول عهد عتيق (تورات) و از کتاب مقدس يهوديان است که به "اسفار خمسه" نيز مشهور است. واژه تورات، گاه بر کل "عهد عتيق" اطلاق مي‌شود. اين تورات را به عقيده يهوديان، خداوند از طريق موسي کليم‌الله، يکي از پيامبران اولوالعزم (صاحب کتاب) در کوه سينا به بني اسرائيل در پنج کتاب (سفر) ابلاغ کرده است. از همين‌رو، اعتقاد به آسماني بودن تورات از ضروريات دين يهود است. بيش‌تر يهوديان معتقد هستند که تورات به دو صورت کتبي و شفاهي، در مدت چهل سال اقامت بني اسرائيل در بيابان بر موسي نازل شد و او آن را بر قوم خود آموخت و اين مطالب بر سطح دو لوح سنگي بود. در اين کتاب (تورات) که دستورات اصلي مربوط به راه و رسم زندگي اخلاقي و جسماني آمده است، از ابتداي آفرينش شروع و با بيان مرگ حضرت موسي (ع)، قبل از تسخير کنعان توسط بني اسرائيل، تمام شده است. بايد گفت که يکي از مجموعه کتاب‌هاي ديني يهوديان که به اختصار «تنخ» مي گويند، "تورا" يا "اسفار خمسه" معروف به شريعت حضرت موسي است. • اين پنج سفر کتاب اول يا اين پنج کتاب سفر از کتاب مقدس عبارت‌اند از: ۱- سفر تکوين يا پيدايش؛ در اينجا داستان آفرينش جهان و سلسلةالنسب انسان، سرگذشتي از آدم و حوا، نوح، ابراهيم، لوط، اسماعيل، اسحاق، يعقوب و فرزندان اوست و با سرگذشت مرگ حضرت يوسف عليه‌السلام به پايان مي‌رسد. ۲- سفر خروج؛ در اينجا مطالبي چون ماجراي بردگي بني اسرائيل در مصر، تولد و پيامبري حضرت موسي (ع)، خروج بني اسرائيل از مصر و سرگرداني آن‌ها در بيابان است. در اين سفر خروج، احکام بسياري گفته شده و اعطاي ده فرمان يا «احکام عشره» به حضرت موسي (ع) در همين بخش است. ۳- سفر لاويان؛ شامل احکام ديني و شرعي و آداب و قواعدي است که درواقع به‌منزله کتاب راهنماي کاهنان بني اسرائيل از «سبط لاوي» و آداب عبادت در معبد و حدود طهارت و پاکي و نهي از زنا با محارم و ساير روابط جنسي و اوقات مقدس و اعياد خاص است. ۴- سفر اعداد؛ شامل مسافرت بني اسرائيل در دشت (بيابان) و حوادثي که بين راه مصر و سرزمين موعود بر اين قوم گذشت و فتح اراضي کنعان است. ۵- سفر تثنيه؛ تکرار شرايع و مقررات و فرمان‌هاي اسفار قبلي از زبان حضرت موسي (ع) خطاب به بني اسرائيل به‌طور اختصار و تعيين يوشع به‌عنوان رهبر بني اسرائيل و درنهايت، درگذشت حضرت موسي (ع) پيغمبر است و چون تکرار احکام و گزارش‌هاي قبلي است، گاه آن را «تکرار تورات» يا «تورات مکرر» گويند. در سنت يهوديت و مسيحيت، تورات را به موسي (ع) نسبت مي‌دهند ولي چنين برداشتي ندارند که عين الفاظ تورات، وحي الهي است. لذا از اين نظر با مسلمانان فرق دارند، زيرا مسلمين تورات تحريف نشده را عين وحي الهي مي‌دانند. • کلمه تورات ۱۸ بار و عناوين ديگري از آن مانند کتاب صحف موسي (ع) و... در قرآن ذکر شده است. قرآن کريم تصريح دارد که خداوند تورات را به‌وسيله وحي بر موسي عليه‌السلام نازل کرده، سوره‌هاي آل‌عمران آيه ۳، سوره مائده آيه ۴۴ در قرآن گفته شده که حضرت عيسي مسيح (ع) و پيامبر اسلام (ص) تصديق‌کننده آن هستند. سوره‌هاي مائده آيه ۴۶ و سوره صف آيه ۶۱ و در آيه ۵ سوره جمعه آمده است: کساني که تورات بر آن‌ها عرضه شده و سپس حق را چنان‌که بايد و شايد به‌جاي نمي‌آورند، مانند درازگوشي هستند که کتاب‌هائي حمل مي‌کنند و نکته مهم که در قرآن اشاره شده اين‌که يهوديان انتظار پيغمبر آخرالزمان حضرت محمد (ص) را داشته و وصف او را در تورات داشتند. (سوره اعراف آيه ۱۵۷) • تحريف يا تغيير و در لغت به معني گردانيدن سخن و خصوصاً درمورد تغيير دادن کتاب است. تحريف در تورات، ريشه در قرآن کريم دارد که تأکيد شده است که کتاب‌هاي آسماني يهوديان و مسيحيان (تورات و انجيل) تحريف شده است. آيه ۷۵ سوره بقره: گروهي از يهوديان کلام خدا را مي‌شنوند و به‌رغم اين‌که آن را مي‌فهمند، تحريفش مي‌کنند. آيه ۷۹ سوره بقره، آيه ۷۸ سوره آل‌عمران، همين معنا را دارد که کساني به دست خود، کتابي مي‌نويسند و مي‌گويند که از جانب خداست. آيه ۴۶ سوره نساء و آيه ۱۳ سوره مائده، به مسئله تحريف کلام از جانب اهل کتاب اشاره دارد. آيه ۴۱ سوره مائده، باز همين نکته را با تعبير ديگري آورده است. در مصاديق اين تحريف به موضوعات مختلفي اشاره شده که بايد در قسمت مربوطه مطالعه شود. فقط يک موضوع تحريف شده مهم را در اينجا بيان مي‌کنيم و آن، وصف پيغمبر اسلام (ص) و بشارت به پيامبري اوست. همچنان‌که در قرآن هم بيان شده، در تورات و انجيل هم آمده ولي يهود و نصارا، آن را تحريف کردند. بنا به نظر علامه طباطبايي رحمةالله عليه: از آيه ۴۳ سوره آل‌عمران اين‌طور برمي آيد که توراتي که اينک در دست يهوديان است، شامل بخشي از تورات واقعي است که بر موسي (ع) نازل شده و بخشي از آن هم دچار تحريف و تغيير شده است.