ايوان پتروويچ پاولوف، پزشك و زيستشناس بزرگ روسي در 14 سپتامبر 1849م در روسيه متولد شد. ايوان ابتدا به تحصيل علوم مذهبي پرداخت و از همان زمان به علوم طبيعي تمايل پيداكرد. وي تحصيلات خود را در طب ادامه داد تا اينكه در اين رشته فارغ التحصيل گرديد. پاولوف از همان ابتدا، اوقات خود را صرف مطالعات رواني و رشته فيزيولوژي ميكرد و در آزمايشگاه كوچك خود به آزمايش ميپرداخت. وي در سالهاي بعد به تدريس در آكادمي طب و انيستيتوي سن پترزبورگ مشغول شد و آزمايش معروف خود را به انجام رساند. اين آزمايش بدين ترتيب است كه او هر روز در ساعت معيني به سگي غذا ميداد و در همان هنگام، زنگي را به صدا در ميآورد. پس از مدتي، سگ به صداي زنگ عادت كرده بود و با شنيدن آن، در مييافت كه موقع غذا است. پاولوف روزي بدون آن كه غذايى به سگ بدهد، زنگ را به صدا درآورد و مشاهده كرد كه بُزاق دهان سگ ترشح كرده است. اين آزمايش كه به انعكاسهاي شرطي شهرت يافت و همچنين تحقيقات وي در روش تحليلي اعمال بدن، پاولوف را به عنوان يك دانشمند بينالمللي معرفي كرد و در سال 1904م جايزه پزشكي نوبل را از آن او كرد. پاولوف نخستين پژوهندهاي بود كه رابطه بين دستگاه گوارش و دستگاه اعصاب را كشف كرد. امروزه روانشناسان از تجربيات پاوْلوف در مورد سگها استفاده زيادي بردهاند و به ويژه برخي از عقايدش در مورد اصول تربيتي انسان را به كار گرفتهاند. پاولوف ثابت كرد كه اگر سگ را ميتوان به آساني از حالت طبيعياش خارج كرد و دوباره او را به حالت طبيعي باز گرداند، با انسان هم ميتوان به همان ترتيب رفتار كرد. همچنين تحقيقات مهم پاولوف در زمينه اعصاب و ترشحات معده و امور رواني و گوارشي، در علم پزشكي اهميت بسياري دارند. ايوان پاولوف سرانجام در بيست و هفتم فوريه 1936م در 87 سالگي درگذشت.