کتاب «قرآن در مکتب اهل بیت (ع) با تأکید بر کتاب اصول مذهب الشیعه» اثر حجت الاسلام محمدعلی محمدی است که به همت پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه و منتشر شد.
به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «قرآن در مکتب اهل بیت (ع) با تأکید بر کتاب اصول مذهب الشیعه» اثر حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی محمدی است که به همت پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه و به همت نشر این پژوهشگاه در ۴۲۱ صفحه منتشر شد.
با وجود تأکید قرآن، روایات، مراجع تقلید و رهبران دینی بر اتحاد اسلامی، متأسفانه برخی افراد با نگارش کتاب‌ها و مقاله‌های تفرقه افکن بر کوس اختلاف می‌کوبند و با شبهه افکنی می‌کوشند مسلمانان را در برابر همدیگر قرار دهند.
کتاب حاضر تلاشی در جهت پاسخگویی به شبهات قرآنی وهابیان علیه شیعیان و تبیین روش‌های شبهه افکنی آنان و تبیین باورهای شیعیان درباره قرآن است.
بر اساس یافته‌های کتاب، شیعیان حجیت ظواهر قرآن را پذیرفته و امکان دستیابی همه مردم به تفسیر کتاب الهی را انکار نمی‌کنند. آنها همانند دیگر مسلمانان تخصیص، تقیید یا نسخ ظواهر و عمومات قرآن به سنت را منوط به مراعات شرایطی دانسته اند. امامیه ضمن پذیرش تأویل پذیری قرآن، برای تأویل صحیح، معیارهایی قرار داده اند، چنان که امکان تحریف قرآن را مردود می‌دانند.
ساختار اثر
این اثر در دو بخش و هشت فصل تألیف شده است؛ در بخش اول که در پنج فصل نگارش یافته، پس از بیان موضوع و اهمیت و ضرورت آن، به بررسی دلایل وهابیان برای نقد مکتب اهل بیت (ع) پرداخته شده و در فصل دوم مفاهیم مربوطه بیان شده و در سومین فصل از این بخش، مبانی اعتقادی امامیه به تفصیل تبیین شده است.
«روش های شبهه افکنی وهابیان» عنوان چهارمین فصل از کتاب حاضر است که افترا، فحش و دشنام، استهزا و تحقیر، تحریف، استناد به روایات مردود، تسری نظریه یک فرد به دیگران، شخصیت زدایی، ادعای بداهت (بداهت پنداری)، علت سازی، استناد به غیر کارشناس، تحریک احساسات، ادعای سنت گرایی، توسل به اکثریت، عناوین این روش‌ها عنوان و تشریح شده است.
در پنجمین از این اثر که به «روش های نقد» اختصاص یافته، در دو دسته «عقلی و عقلانی» و «اخلاقی» مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
«شبهات و نقد آن» عنوان بخش دوم کتاب «قرآن در مکتب اهل بیت (ع)» بوده که در سه فصل تألیف شده است؛ در فصل اول که با موضوع «فهم قرآن و حجیت آن» نوشته شده، ابتدا به قیمومیت روایات بر قرآن پرداخته شده و سپس مبحثی با عنوان «ائمه (ع) و فهم انحصاری قرآن» تبیین و در پایان این فصل، «تخصیص، تقیید و نسخ قرآن» بررسی شده است.
نویسنده در دومین فصل از این بخش به «تأویل قرآن» می‌پردازد و در این راستا به تأویل حداکثری قرآن تأکید شده و مباحثی با عنوان نزول ثلث قرآن درباره ائمه (ع)، انطباق آیات بر اهل بیت (ع)، انطباق آیات بر دشمنان اهل بیت (ع) تشریح شده و در ادامه نیز به باطن و ظاهر قرآن پرداخته شده است.
«سلامت یا تحریف قرآن» عنوان سومین فصل است که ضمن بیان تاریخچه و اقسام تحریف (تحریف در معنا، تغییر در حروف و حرکات، جایگزینی کلمات، افزودن بر الفاظ و آیات، حذف بسمله، کاستن از جملات و آیات)، به دلایل سلامت قرآن از تحریف (دلایل و شواهد قرانی، روایتی، عقلی و عقلایی، تاریخی) اشاره شده و دلایل تحریف نما (روایی، شواهد فهم علمای شیعه، حربه تقیه) تشریح شده است.