وِرْنِر فون براوْنْ، يكي از كارشناسان موشك‏هاي فضايى آلمان بود كه در ابتدا درباره ساختن وسيله‏اي براي دستيابي به فضا و به ويژه ماه تحقيق مي‏كرد. با آغاز جنگ جهاني دوم، ارتش آلمان او را به خدمت گرفت و امكانات لازم براي ساخت موشك را در اختيار او قرار داد. پس از آن تصميم گرفته شد اراضي مناسب براي آزمايش‏هاي نخستين موشك ارتش آلمان مهيا گردد تا اين‏كه يك جزيره دور افتاده در درياي بالتيك انتخاب شد. اين جزيره مدتي بعد، در سال 1935م، به صورت نخستين پايگاه موشكي آلمان درآمد و هفت سال بعد تبديل به مكاني شد كه 15 هزار دانشمند آلماني، روز و شب در آنجا ساخت و تكميل موشك را دنبال مي‏كردند. در نهايت در تاريخ سوم اكتبر 1942م، موشكي به طول 14 متر، مركب از 50 هزار قطعه دقيق و محاسبه شده به وزن تقريبي سيزده تن، با سرعت فوق صوتِ دو هزار متر در ثانيه، در ميان شعله‏هاي جهنمي آتش و با صدايى مهيب، آسمان را شكافت. نقطه اوج اين موشك، 90 كيلومتر بود و فاصله 180 كيلومتر را تا فراز درياي بالتيك با موفقيت پيمود و سپس به زمين سقوط كرد. اين موشك كه از همان تاريخ تحت عنوان 04- A معروف شد، محصول كار وِرنِر فون بِراوْنْ بود. هر چند اين اختراع، در نظرِ اولِ مخترعِ آنْ براي مقاصد علمي ايجاد شده بود ولي آزمايش موفق آن، سرآغاز استفاده ضد بشري از اين موشك و موشك‏هاي بعدي گرديد و انسان‏هاي بي‏شماري را به خاك و خون كشيد.