مهدی‌پور ضمن اشاره به فضیلت زیارت اربعین، تصریح کرد: روز اربعین روز دفن سر سیدالشهدا(ع) است. در روز دوازدهم بدن‌ها بدون سر دفن شدند. ما برای هیچ کدام از اهل بیت(ع) اربعین نداریم و منحصراً برای امام حسین(ع) است، چون دفن امام حسین(ع) در این روز تکمیل شد.
حجت‌الاسلام والمسلمین علی‌اکبر مهدی‌پور، مؤلف و مدرس حوزه علمیه، در گفت‌وگو با ایکنا، درباره فضیلت زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین سخن گفت و اظهار کرد: زیارت امام حسین(ع) در طول سال به ویژه در طول شبانه‌روز مطلوب است ولی در ایام خاصی ثواب بیشتری دارد، مثل شب‌های قدر، عید قربان، عید غدیر، سوم شعبان، نیمه شعبان، اول رجب، نیمه رجب، روز عرفه، شب عاشورا، هر شب جمعه و روز جمعه و مخصوصا روز اربعین. بر اساس فرمایش امام حسن عسکری(ع)، زیارت اربعین نشانه مؤمن است. اگر زیارت با پای پیاده باشد، بسیار ارزش دارد. امام صادق(ع) فرمودند که اگر کسی پیاده مشرف شود، برای هر قدمی که برمی‌دارد هزار حسنه می‌نویسند و هزار سیئه از او نفی می‌کنند و او را هزار درجه بالا می‌برند. وقتی به حائر برسد از رستگاران می‌شود و وقتی برمی‌گردد فرشته‌ای به او می‌گوید که اعمالت را از نو آغاز کن، یعنی خدا گناهان گذشته‌ات را بخشید. البته معلوم است اگر کسی حقوق الهی یا حقوق مردم بر گردن دارد باید ادا کند.
وی افزود: اگر در راه زیارت مکه خطری وجود داشته باشد حج ساقط می‌شود، اما اگر در راه کربلا این گونه نیست. در ایامی که متوکل دست‌های زائران را می‌برید، امام هادی(ع) به شیعیان امر می‌کرد که به حائر بروید و برای من دعا کنید. بنابراین مسئله امام حسین(ع) با تمام مسائل دیگر متفاوت است. صدام افرادی را که پیاده به زیارت اربعین می‌رفتند به رگبار می‌بست، ولی علما و مراجع نجف ملتزم بودند که خودشان را به هر شکلی به کربلا برسانند و در رأس آنها آیت‌الله سیدمحمود شاهرودی بود.
مهدی‌پور ادامه داد: یک داستانی است که با یک واسطه از آیت‌الله سیدمحمدباقر بادکوبه‌ای نقل می‌کنم. ایشان فرمودند که خدمت آیت‌الله شاهرودی پیاده درمسیر نجف به کربلا رفتیم. وقتی به کربلا رسیدیم به حرم رفتیم. یک تاجر ایرانی ما را دید. گفت که تاجرم، حاضرم همه ثروتم را به شما بدهم و شما ثواب این زیارت پیاده را به من بدهید، ما قبول نکردیم. آن آقا شب امام حسین(ع) را در خواب می‌بیند و به حضرت شکایت می‌کند که دوتا سید به زیارت آمدند، ولی قبول نکردند ثواب زیارت را به من بدهند. حضرت خطاب کردند که پیش برادرم حضرت عباس برو تا ایشان بگویند که ثواب زیارت پیاده سیدمحمد شاهرودی و سیدمحمدباقر بادکوبه‌ای چقدر است. آن آقا می‌گفت که من خدمت حضرت عباس رفتم. حضرت عباس به یک فرشته خطاب کرد که ثواب زیارت آن دو نفر را به این شخص نشان بده. در آن هنگام دیدم که باران شدیدی می‌بارد. آن فرشته گفت که اگر خدا به من دستور بدهد که قطرات این باران را بنویسم می‌توانم، ولی اگر به من امر کند که ثواب زیارت این دو آقا را بنویسم قدرت ندارم. بنابراین زیارت پیاده این قدر ثواب دارد.
ضرورت تسهیل زیارت اربعین برای زائران ایرانی
مدرس حوزه علمیه تصریح کرد: چند سالی است که قریب به بیست میلیون زائر به کربلا می‌روند. تاکنون تعداد زائران مکه از سه میلیون نگذشته، ولی تعداد زائران کربلا از بیست میلیون گذشته است. مسئله امام حسین(ع) با تمام مسائل متفاوت است و حتی اگر خطری باشد، زیارتش مطلوب و محبوب است.
وی درباره دلیل اهمیت زیارت اربعین بیان کرد: نکته مهم اربعین این است که در این روز امام سجاد(ع) از شام برگشتند و وارد کربلا شدند و رئوس شهدا را با خود آوردند و به بدن‌ها ملحق کردند؛ لذا روز اربعین روز دفن سر سیدالشهدا(ع) است. در روز دوازدهم بدن‌ها بدون سر دفن شدند. ما برای هیچ کدام از اهل بیت(ع) اربعین نداریم و منحصراً برای امام حسین(ع) است، چون دفن امام حسین(ع) در این روز تکمیل شد. شیخ طوسی و ابوریحان بیرونی مفصلاً در این زمینه بحث کردند و گفتند که علت اهمیت اربعین این است که سر امام حسین(ع) در این روز دفن شد.
مهدی‌پور درباره زیارتنامه اربعین گفت: دو زیارتنامه داریم. یکی از امام صادق(ع) و دیگری از جابر است. جابر هفت معصوم را درک کرده بود. به احتمال قوی پیامبر(ص) به او دستور داده بود که چگونه امام حسین(ع) را زیارت کند. همچنین زیارت امام صادق(ع) بسیار پرمحتوا و دریایی از معارف است و در این زیارت بیان می‌کنند که چگونه حرمت امام حسین(ع) را شکستند. آن زیارت تعابیر ظریفی دارد که منحصر به زیارت اربعین است و در زیارت‌های دیگر چنین تعبیراتی را نداریم.
وی در پایان گفت: در مورد اینکه سر مقدس امام حسین(ع) کی و کجا دفن شد نقل‌های مختلفی وجود دارد. ما یک رأس‌الحسین در قاهره داریم و یکی در دمشق است، ولی مسلم است که رأس مقدس آن حضرت در روز اربعین به بدن ملحق شد. این مطلب در خیلی جاها وجود دارد، خصوصا «مقرم» بحث مفصلی دارد و بیش از ده سند آورده است که اثبات می‌کند رأس امام حسین(ع) در روز اربعین به بدن ملحق شد.