نخستين راههاي ريلي با ريلهاي چوبي ساخته ميشد و واگنهاي اسبي بر روي آنها حركت ميكرد. در قرون هفده و هجده ميلادي اين قطارها براي حمل زغال سنگ و سنگ معدن به كار ميرفت. در قرن هجدهم كه مخترعان انگليسي، فرانسوي و امريكايى مشغول آزمايش لوكوموتيوهاي بخار شدند، ريلهاي چُدَني جايگزين ريلهاي چوبي گرديد. استفاده از ريلهاي چدني، دامنه به كارگيري راهآهن را به كارهاي غيرمعدني نيز كشانيد. با كشف نيروي بخار، نخستين راه آهن براي حمل مسافر و كالا كه با نيروي بخار كار ميكرد در 27 سپتامبر سال 1825م در انگلستان به كار افتاد. راه آهن به سرعت در اروپا رواج يافت و كشورهاي گوناگون از آن بهره بردند. راه آهن در حال حاضر يكي از راههاي اصلي حمل و نقل كالا و مسافر است كه سهم عمدهاي در اين جابجايي دارد.