شهاب‌سنگی که در روز ۲۸ فوریه آسمان انگلستان و شمال اروپا را روشن کرد نوع بسیار نادری از شهاب‌سنگ‌ها بود.

به گزارش ایسنا و به نقل از سی‌ان‌ان، قطعاتی از این شهاب سنگ که در مسیر ورودی خانه‌ای در کاستولدز(Cotswolds) افتاده می‌تواند به حل سوالاتی در مورد تاریخچه منظومه‌ی شمسی و حیات روی زمین کمک کند.

دانشمندان این قطعه شهاب‌سنگ ۳۰۰ گرمی را در شهر کوچک گلاسترشر(Gloucestershire)  پیدا کردند و می‌گویند که یک کندریت کربن‌دار است این ماده اولین و دست نخورده‌ترین ماده‌ی موجود در منظومه‌ی شمسی است و دارای مواد آلی و آمینواسید است موادی که حیات را تشکیل می‌دهند.

موزه تاریخ طبیعی لندن اعلام کرده که این قطعه سنگ در شرایط خوبی قرار دارد و بلافاصله پس از برخورد شهاب‌سنگ بازیابی شده و از نظر کیفیت و کمیت قابل مقایسه با نمونه سنگ‌هایی است که از ماموریت‌های فضایی به زمین آمده‌اند.

ریچارد گرینوود(Richard Greenwood) محقق علوم سیارات در دانشگاه "اپن"(Open) که اولین دانشمندی است که این شهاب‌سنگ را تشخیص داد در بیانیه‌ای از سمت موزه گفت: وقتی آن را دیدم شوکه شدم و بلافاصله فهمیدم که این یک شهاب‌سنگ نادر است و اتفاقی کاملا منحصر به فرد روی داده است.

موزه اعلام کرده که حدود ۶۵ هزار شهاب‌سنگ شناخته شده در زمین وجود دارد که تنها ۱۲۰۶ مورد از آن‌ها هنگام افتادن مشاهده شده‌اند و از این تعداد تنها ۵۱ مورد کندریت کربن‌دار هستند.

این "توپ آتشین" توسط هزاران نفر در انگلستان و شمال اروپا دیده شد و تصاویر آن توسط دوربین‌ خانه‌ها و سایر دوربین‌ها ضبط شد. شهاب سنگ اصلی پیش از آن که به جو زمین برخورد کند با سرعتی حدود ۱۴ کیلومتر در ثانیه در حال حرکت بود و سرانجام بخشی از آن به شهر وینچکم(Winchcombe) برخورد کرد بخش‌های دیگر نیز از مناطق محلی جمع‌آوری شدند.

تصاویر ثبت شده از این شهاب‌سنگ توسط مردم و مجموعه دوربین‌های مخصوص انگلستان کمک کرد تا مکان دقیق آن در منظومه‌ی شمسی مشخص شود.

اشلی کینگ(Ashley King) از دپارتمان علوم زمین در موزه می‌گوید: تقریبا تمام شهاب‌سنگ‌هایی که به سمت ما می‌آیند می‌توانند به ما در فهمیدن نحوه‌ی شکل‌گیری زمین کمک کنند. این که جزو اولین نفراتی هستم که این شهاب‌سنگ را دیده و مطالعه می‌کند آن هم بلافاصله پس از برخوردش به زمین، رویایی است که به واقعیت تبدیل شده است.

طبق گفته‌های موزه: شهاب‌سنگ‌ها از هر سنگی در زمین قدیمی‌تر هستند آن‌ها برای هزاران سال در فضا سفر می‌کنند تا در نهایت توسط خورشید یا گاهی زمین به دام بیفتند. آن‌ها هنگام ورود به جو و پیش از برخورد به زمین نوری ایجاد می‌کنند. این شهاب‌سنگ مشابه نمونه‌ای است که توسط ماموریت هایابوسا ۲(Hayabusa2) ژاپن به زمین آورده شده است که طبق گفته‌ای آژانس فضایی ژاپن قطعه‌ای ۵.۴ گرمی از سیارک ریوگو(Ryugu) بود. قطعات دیگری از این شهاب‌سنگ ممکن است به صورت سنگ‌های سیاه، سنگ ریزه و یا حتی غبار یافت شود.