درگذشت محقق و دانشمند فرزانه استاد "سيدجلال ‏الدين محدث ارموي" (1358 ش)

استاد سيدجلال‏الدين محدث محدّث ارموي، مدرس، محقق، مصحّح و اديب معاصر، در آذرماه 1283 ش در شهر اروميه به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات مقدماتي در زادگاه خود و فراگيري ادبيات فارسي، به مشهد رفت و فقه، اصول، ادب، تاريخ و حديث و رجال را در محضر علماي مشهد فرا گرفت. اين استاد گرانقدر به علت شوق بسيار به مطالعه و نيز تحقيق در زمينه علوم حديث، در جواني از طرف آيت‏اللَّه سيدحسين عرب‏باغي، از علماي اروميه، - با اين كه سيدجلال‏الدين در صنف روحانيت نبود - لقب محدث گرفت. استاد محدث ارموي پس از پايان تحصيلات به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و براي تدريس، راهي تبريز شد. وي در سال 1320 ش به هنگام ورود روس‏ها به آذربايجان، به تهران رفت و رياست بخش كتب خطي كتابخانه ملي ايران را به عهده گرفت. استاد محدّث ارموي همچنين دكتراي الهيات در رشته علوم منقول را اخذ كرد و در دانشكده معقول و منقول تدريس مي‏نمود. علاوه بر آن اين مدرس بزرگ، از علما و مراجع، اجازات بسياري كسب نمود كه اجازه روايت از آقا بزرگ تهراني و شيخ محمدعلي معزّي دزفولي از آن جمله است. علامه ارموي بعد از بازنشستگي در 1347، تا پايان عمر به تأليف كتاب مشغول بود. محدث ارموي داراي كتابخانه‏اي با كتاب‏هاي خطي نفيس فراوان بود و لذا در شناختن نسخه‏هاي قديمي و خطي بسيار ماهر بود. او يكي از پركارترين محققين علوم حديثي و ادبي عصر اخير بود و همتي عالي و پشتكار عجيبي داشت. وي در راه تحقيق، خستگي و مشقت را نمي‏شناخت به طوري كه در بعضي موارد، حاشيه و تعليق او بر يك كتاب، از اصل متن بيشتر بود. كتاب‏هايي كه وي تصحيح و تحقيق و چاپ نموده است بالغ بر 45 جلد مي‏باشد. كتب عشق و محبت، ايمان و رجعت در 4 جلد و تشريحُ الزَلازل باَحاديثِ الاَفاضل و نيز كشفِ الكُربة در شرح دعاي ندبه كه حاصل شصت سال كار اوست، از جمله آثار اين استادِ محقق مي‏باشند. استاد سيدجلال‏الدين محدث ارموي سرانجام در پنجم آبان 1358 ش برابر با پنجم ذي‏حجه 1399 ق در 75 سالگي بر اثر سكته قلبي در تهران در گذشت و در جوار آرامگاه شيخ ابوالفتوح رازي واقع در حرم حضرت عبدالعظيم(ع) در شهر ري به خاك سپرده شد.

رحلت عالم جليل، شيخ حسين بن عبدالصمد عاملي پدر شيخ بهايي (984 ق)

عزالدين حسين فرزند عبدالصمد جَبَلي عاملي پدر شيخ بهايى و از نوادگان حارث بن اعور همداني و از شاگردان شهيد ثاني و حسن بن جعفر كَرَكي بود و از آنان اجازه‏ي اجتهاد داشت. عزالدين پس از اتمام تحصيلات راهي بحرين شد و براي هميشه اقامت در آن ديار را برگزيد. وي در آنجابه ترويج مذهب شيعه و احياي علوم ديني پرداخت و بالاخره در هشتم ربيع الاول سال 984 ق درگذشت. تحفه‏ي اهل ايمان و ديوان اشعار از آثار اوست.

اولين روز امامت حضرت امام ‏مهدي(عج) پس از شهادت پدر بزرگوار ايشان(260 ق)

پس از شهادت يازدهمين اختر تابناك آسمان امامت، و ولايت، حضرت امام حسن عسكري(ع) در هشتم ربيع الاول سال 260 قمري، حضرت بقيه اللَّه الاعظم امام مهدي(عج) سكاندار امت مسلمان گرديد و به امر خداوند متعال از ديده‏ها پنهان گشت. نهم ربيع الاول سال 260 ه . ق، برابر با آغاز امامت آن امام بزرگ و اميد مستضعفان جهان مي‏باشد. او خواهد آمد و جهان را از عدل و داد پر خواهد كرد همان‏گونه كه از ظلم و جور، پُر شده است. شيعيان، اين روز را به عنوان عيد، جشن مي‏گيرند و در آن، به شادماني و عبادت مي‏پردازند.

تولد "اورايست گالوا" رياضي‏دانِ نابغه فرانسوي (1811 م)

اواريست گالوا، رياضي‏دان شهير فرانسوي در 26 اكتبر 1811م در شهري در نزديكي پاريس به دنيا آمد. وي تا دوازده سالگي معلمي جز مادرش نداشت. با اين حال نبوغ رياضي وي چنان بود كه در نوجواني آثار سنگين هندسي را هم‏چون رمان شيرين و پرماجرا مي‏خواند.گويند وقتي كه گالوا در سن 7 سالگي در امتحان پلي تكنيك در برابر ممتحن قرار گرفت و هنگامي كه از وي سؤال شد تا لگاريتم را شرح دهد فرياد برآورد كه من بچه نيستم كه به اين پرسش كودكانه جواب دهم. گالوا در 12 سالگي وارد كالج شد و در تمام مواد درسي خود، جايزه اول را به دست آورد. وي در ادامه، به مطالعه منظم درس‏هاي رياضي پرداخت و در پانزده سالگي، شاه‏كارهاي تحليل جبريِ آن عهد را كه در خور رياضي‏دانان حرفه‏اي بود، به آساني جذب مي‏كرد. گالوا در 18 سالگي كتاب وقايع رياضيات را به پايان رساند و پس از آن، سه اثر جديد درباره مسائل نوين رياضي تنظيم كرد. از ديگر آثار گالوا، مي‏توان به اثري درباره تئوري عمومي حل معادلات كه امروزه به تئوري گالوا مشهور است، اشاره كرد. هم‏چنين يكي از نخستين پيشرفت‏هاي جديد در نظريه گروه‏ها و نيز اصولِ جبري معادلات، مرهون اواريست گالوا مي‏باشد. گالوا جمهوري خواه سرسختي بود و دوبار به دليل ابراز عقايد سياسي خود به زندان افتاد؛ با اين حال در زندان هم دست از كارهاي علمي نكشيد و به تكميل آثار خود پرداخت. اواريست گالوا سرانجام در 29 مه 1832م در 21 سالگي در جريان يك دوئل كشته شد. درباره گالوا گفته‏اند كه اگر اين غول رياضي در سن جواني كشته نمي‏شد، رياضيات كنوني بشر به اندازه سي‏صد سال جلو بود.